Ten tekst rozpoczyna serię postów, które zgodnie z Waszym życzeniem napiszę „bez znieczulenia” i bez zważania na to, ile osób przestanie mnie lubić.

W moich przewidywaniach będziemy mieli wkrótce gospodarczo takie problemy, że rzeczywistość prawie każdego dnia będzie brutalnie mówiła „sprawdzam”, w porównaniu do tego wszelkie nieprzyjemne odczucia przy czytaniu tego cyklu, to będzie przysłowiowe „małe piwo”. Bardzo chciałbym się mylić, naprawdę, niemniej wiele lat życia i doświadczenia w różnych systemach, krajach oraz przez różne kryzysy (36 lat w biznesie, zaczynając od zera, trochę się nazbierało) włącza mi wszystkie lampki ostrzegawcze! Stąd zapraszam odważnych bądź zdesperowanych do przestudiowania całego cyklu i jeśli stworzymy sposobności do dyskusji, to skorzystania z nich.

Niestety, „czerwona pigułka”, jak w filmie „Matrix” nie jest miła i nie będę miał nikomu za złe, jeśli teraz przestanie mnie czytać. Pozostałych proszę o obejrzenie krótkiego filmiku jednego z weteranów mojego projektu (pro bono) „Top Gun”, szczególnie ostatniego fragmentu. Co prawda już bardzo dawno nikt u mnie płakał, ale zawsze jest bardzo intensywnie :-) Priorytetem są rezultaty, a nie komfort dobrowolnych uczestników.

Jeszcze w myśl zasady „Sprawdź źródło z którego pijesz” przyjrzyj się uważnie temu dziwnemu człowiekowi, którym jestem:
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/521368341775912/

Ciągle jesteś ze mną? Super, to jako wymagany wstęp odśwież sobie następujące posty w tej grupie zaczynając od tego:
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/633080833937995/

Jeżeli się nie zgadzasz z tym co tam napisałem, to szanuję to, ale nie ma sensu abyś czytał dalej.

Jeśli kiedykolwiek chcesz włączyć mnie, lub kogoś podobnego kompetencjami do Twojego bezpłatnego „komitetu doradczego” (tak, tak, takie się zdarzają!!!) to koniecznie przeczytaj ze zrozumieniem i wprowadź w życie:
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/533934187185994/

W nowej rzeczywistości pozbądź się lepiej złudzeń:
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/550304438882302/

I nie baw się w rzeczy nieistotne dla przetrwania jak:
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/535543997025013/

Nie marnuj też czasu i zasobów np. na wiele przyjemnych kursów uczących Cię dość bezużytecznych sposobów podziału ludzi na różne, arbitralnie zdefiniowane typy, czy wiele innych, tak licznych rozważań teoretyków, nawet jeśli są bardzo znani.

Ciągle jesteś?

To zacznijmy od konkretów, z którymi koniecznie musisz coś zrobić, bo inaczej będzie bardzo kiepsko.

1. Ogarnij się! Otwórz oczy i zacznij używać tego fantastycznego organu, który masz pomiędzy uszami! Zacznij wreszcie postrzegać, zamiast jazdy na autopilocie. Brutalna ekonomicznie dżungla to środowisko, w którym najprawdopodobniej będziemy musieli działać.
2. Naucz się czytać ze zrozumieniem! I w ważnych sprawach traktować serio to, co przeczytałeś! W nawet tak banalnej sprawie, jak zapisanie się na moją grupę dyskusyjną ponad 1/3 kandydatów poległa na niemożności odpowiedzi na 3 prościutkie pytania. Do tego z tych prawie 300 osób tylko jedna napisała do mnie, że przeoczyła te pytania i czy może napisać gdzieś indziej, co pozwoliło niezwłocznie załatwić sprawę. Że nie warto, co tam zapisywać się do grupy jakiegoś Alexa? Powiedzcie to tym, którzy dzięki kontaktom w tej grupie uzyskali bardzo konkretne wsparcie albo ode mnie, albo od innych mądrych ludzi tu obecnych. Albo tym, którzy ostatnio „załapali się” na specjalny „Top Gun” online, który będzie na pewno mniej intensywny jak ten, o którym wspomina Ludwik C. Siadlak, ale zrobię wszystko, aby był tak samo skuteczny. Też rezultat uważnego czytania i traktowania serio tego, co piszę.
3. Naucz się zadawać dobre pytania! Pierwszy krok, to przestań wreszcie oglądać jakąkolwiek polską telewizje! Poza stronniczością i często nierzetelnością informacji, ładujesz się tam bardzo niekorzystnymi wzorcami rozmowy, zwłaszcza zadawania pytań! Znajdź sobie partnera/partnerkę do ćwiczeń, kupcie na spółkę Sukces w relacjach międzyludzkich i przeróbcie solidnie ćwiczenia z pierwszej części, szczególnie te, dotyczące pytań. Piszę to nie po to, aby zarobić parę złotych, tylko dlatego, że tam są ćwiczenia specjalnie ułożone tak, aby można się było tego nauczyć nawet samemu! Wydanie papierowe jest lepsze do nauki, ale jak się dwie osoby złożą na ebook po 12,50 to będzie to niezauważalny wydatek. Znam młodych ludzi, którzy już tak ćwiczą i to widać po rezultatach.
4. Naucz się właściwie budować argumentację i wyjaśnienia, do tego stosować właściwą strukturę. To wszystko oczywiście w praktyce, a nie w teorii. U większości ludzi poziom tej umiejętności jest bardzo kiepski i łatwo się w ten sposób pozytywnie wyróżnić. A w warunkach bardzo dużej konkurencji umiejętność wykazania potencjalnemu pracodawcy/klientowi, że to Wy jesteście właściwym partnerem będzie bardzo ważna.

Tych punktów jest znacznie więcej, ale nie chcemy teraz pisać książki więc zajmijmy się najpierw powyższymi :-) Do następnych przejdziemy później… jeśli będą chętni :-)

Zapraszam do dyskusji i pytań, nawet jak się ze mną nie zgadzacie, a jeśli ktoś uważa to za wartościowe, to szerowania dalej.

PS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/634816250431120/

Nie lubię zaczynać od negatywnych rzeczy, ale wygląda na to, że ryzyko bardzo poważnego i powszechnego załamania gospodarczego jest bardzo duże i nie wiadomo, jak długo ono potrwa. Dotknie ono zapewne nas wszystkich, niemniej dziś skoncentruję się na tych z nas, którzy prowadzą działalność gospodarczą.

Mam nadzieję, że większość z Was zbudowała sobie „poduszkę” finansową, o czym pisałem na moim blogu już od kilkunastu lat. To pozwoli nam przeżyć wielomiesięczną lukę w przychodach, nie powinno jednak powodować tego, że odprężeni siądziemy sobie w fotelu grając w gry, czy oglądając Netflixa (bo mam nadzieję, że już żadne z Was nie ogląda polskiej telewizji). Pandemia w końcu minie, ale najprawdopodobniej obudzimy się w innej rzeczywistości gospodarczej. Jeśli naszą sytuację sprzed kilku miesięcy porównamy do stada krów, które pasły się na soczystej łące, to teraz mamy powódź, która tę łąkę zalała uśmiercając przy tym część stada. Jak się ona skończy, to okaże się, że prawie cała trawa zgniła, a o pozostałe resztki rozegra się walka jak z dobrego filmu katastroficznego.

Do tego nie będzie to walka dotychczasowych graczy, lecz np. do freelancerów dołączą tłumy zwolnionych z pracy byłych pracowników najemnych. Ok, ubędzie w międzyczasie sporo przedsiębiorców, którzy nie zadbali o rezerwy finansowe, ale mimo tego liczba często zdesperowanych chętnych, rzucających się na nieliczne możliwości zarobku wzrośnie. Nie muszę chyba tłumaczyć, co to oznacza.

Mimo tego dość czarnego scenariusza, o ile nie dojdzie do całkowitego załamania gospodarki, czy hiperinflacji, to możemy zrobić parę rzeczy, które znacząco zwiększą naszą „przeżywalność” w nowych warunkach. Szczególnie dotyczy to tych małych i zwinnych wśród nas.

Te rzeczy to:

1. Drastyczne ograniczenie kosztów stałych. Te można w wielu wypadkach zminimalizować znacznie bardziej, niż się to większości ludzi wydaje. Ja mam tu spore doświadczenie, bo zrobiłem to już wiele lat temu, ale to jest temat na osobną dyskusję.
2. Radykalne zwiększenie naszej zdolności szybkiego i ekonomicznego robienia znaczącej różnicy u klientów/zleceniodawców. Pamiętacie mój post o certyfikatach i bezwartościowych kursach i konferencjach. Wolałbym nie mieć wtedy racji, ale zobaczcie co się będzie działo. Tu też możemy otworzyć osobną dyskusję, jak się za to zabrać, choć w wielu wypadkach dobrym początkiem może być przestudiowanie moich postów i filmików na YT. Nie możemy też zlekceważyć ewentualnej konieczności zmiany dotychczasowego profilu działania!
3. Radykalne zwiększenie naszej umiejętności pozyskiwania zaufania klientów i negocjowania z nimi. Tutaj, wybaczcie szczerość, większość ludzi jest bardzo kiepska, a to oznacza, że ma ogromny niewykorzystany potencjał. Trzeba go tylko uruchomić i się tego nauczyć. Aby to zrobić szybko, musimy działać szybko i taka nauka może być piekielnie niekomfortowa psychicznie, jeśli ma być skuteczna.
4. Radykalnie zwiększenie naszego zasięgu, w sensie tego, aby:
   (A) jak najwięcej ludzi wiedziało o naszym istnieniu i
   (B) o tym, że jesteśmy bardzo dobrzy w tym co robimy.
   Dziś prowadziłem workshop dla adwokatów KGB adwokaci Kancelaria Gorczyca – Barszczewska i rozmawialiśmy o tym, o ile więcej będzie np. konieczności renegocjowania umów w biznesie, czy rozwodów po przymusowej kwarantannie. I jak to zrobić, aby ludzie nie będący dotychczasowymi klientami dowiedzieli się o nich i im przekazali prowadzenie tych spraw. Mówiliśmy o konkretnych krokach i działaniach. Spoiler: Ci klienci nie będą szukali na Fejsbuku

Mam tę komfortową sytuację, że bardzo długo nie muszę zarabiać, więc mogę sporą część czasu poświęcić innemu ulubionemu zajęciu – czynieniu dobra innym dobrym ludziom. Stąd też na przykład inicjatywa „Rozmowy w Klinice”, gdzie zamierzamy faktycznie całkowicie za darmo wspierać małych przedsiębiorców. Szczególnie mam na myśli powyższe zakresy 3 i 4, choć mam też deklarację kilku bardzo dobrych i doświadczonych ludzi, że chętnie pomogą bezpłatnie też i w innych dziedzinach. Że to jest możliwe w obecnych warunkach wiem na pewno od dzisiaj, właśnie po tym próbnym warsztacie z adwokatami.

Teraz potrzebna jest Wasza inicjatywa, bo jak zwykle nie będę nikogo namawiał ani przekonywał.

Opis działań znajdziecie na przykład tutaj: https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/630235720889173

Tam też jest adres listy mailingowej, na którą trzeba się zapisać, aby być na bieżąco informowanym o tym, jakie aktywności i workshopy (wszystko bezpłatne) są aktualnie planowane. Jak się ktoś zapisze, to polecam zadbanie o to, aby te mailingi nie lądowały w spamie, bo to oznacza niepotrzebne marnowanie istotnych szans (poprzedni mailing został przeczytany przez 67% adresatów).

Tyle z mojej strony, zapraszam do dyskusji w komentarzach i jeśli tekst Wam się spodobał, to do szerowania z jak największa liczbą zainteresowanych. Pomóżcie mi pomóc innym!

PS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/633080833937995/

Zapraszamy do naszych „Rozmów w Klinice” na wideo.

W ramach „Rozmów w Klinice” stwarzamy możliwość, aby w grupie ok 10 przedsiębiorców bezpłatnie spotykać się na 2h na wideo i wspólnie albo omawiać różne kwestie interesujące uczestników, albo też zajmować się konkretniej ich wyzwaniami negocjacyjnymi, czy prawnymi.
Na początek będziemy organizować rozmowy następujących typów, zapraszając możliwie zróżnicowanych uczestników:

• „Stolik kawiarniany” – grupa przedsiębiorców wymienia się uwagami i doświadczeniami na bardzo różne tematy, w zależności od aktualnych zainteresowań uczestników
• „Zapytaj Alexa” – grupa o zbliżonych pytaniach rozmawia głównie ze mną chcąc poznać moje zdanie na tematy ich interesujące
• „Zapytaj Adwokata” – grupa o zbliżonych pytaniach rozmawia głównie z Karoliną (http://kgb-adwokaci.pl/) chcąc poznać jej zdanie i pomysły na interesujące ich tematy prawne
• „Jak pomóc klientom i potraktować aktualną sytuację jako szansę”
• Jeśli pojawią się inne tematy, to z przyjemnością też je zorganizujemy

Jesteśmy pewni, że to dla Uczestników będzie nie tylko źródło ciekawych pomysłów i inspiracji, ale też sposobność poznania interesujących przedsiębiorców z „innej bajki”, bo generalnie staram się różnicować grupy. Tak było na dotychczasowych spotkaniach i będziemy to kontynuować.
Teraz proszę przygotuj sobie i zapisz blok tekstowy, w którym napisz Twoje imię i nazwisko, czym się Twoja firma zajmuje i o ile chcesz wziąć udział w „Stoliku kawiarnianym”, jakie tematy Cię interesują. Zalecam gotowy blok tekstowy, bo na chwilę obecną, z powodów organizacyjnych, na każde spotkanie musisz zgłosić się osobno.
W wypadku Stolika, jeśli chcesz wziąć udział to wysyłasz mi wiadomość na adres kontakt+rozmowa@alexba.eu z tematem „Spotkanie”+ data, np. „Spotkanie 24.03”. Jak wspomniałem, napisz też interesujące Cię tematy. Najpóźniej 2h przed spotkaniem dostaniesz albo zaproszenie z linkiem, albo info, że zabrakło miejsca, co niestety się zdarza. Grupa ok 10 osób okazała się optymalna do faktycznego porozmawiania i nie chcę jej przekraczać.
Jeśli chcesz wziąć udział w „Zapytaj Alexa”, albo „Zapytaj Adwokata”, to na ten sam adres wyślij maila z tytułem „Zapytaj Alexa”, albo „Zapytaj Adwokata” i napisz konkretnie jakie zagadnienie/pytanie chciałbyś omówić. Pamiętaj, że będziemy je omawiać w grupie. Kiedy zbierzemy grupy z mniej więcej pasującymi tematami, to zostaniesz odpowiednio wcześniej zaproszony. Takie zgłoszenie oczywiście nie wyklucza możliwości zgłoszenia się do Stolika.
Wszystkie te działania są naturalnie bezpłatne, a przesłane mi informacje będę traktował tak samo poufnie, jak komunikację z moimi klientami.
Jeśli znasz kogoś (przedsiębiorcę, a więc również osobę prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą) to możesz mu polecić zapisanie się na ten newsletter http://bit.do/Rozmowa może tez skorzystać.
Najbliższe sesje (na razie „Stolik kawiarniany”):

• 24.03 18-20
• 25.03 18-20
• 26.03 19-21

Potem zobaczymy, czym się będziecie interesować i uwzględnimy to w tematach wiodących danej rozmowy.
Pozdrawiam serdecznie
Alex

PS: Niektórzy zgłaszali, że jestem zbyt restrykcyjny, kiedy przy spotkaniu zaczynającym się o 18:00 zamykam drzwi o 18:01 i nie wpuszczam spóźnialskich. Kochani, jeśli chcemy efektywnie w tak dużej grupie spożytkować ten czas, to musimy rundę przedstawieniową zacząć tylko raz! Tym bardziej, że jestem w pokoju co najmniej 15 minut wcześniej, aby każdy mógł sprawdzić i ew. dostosować swoją kamerę i mikrofon.

PPS: Ci, którzy się zapisali na newsletter, sprawdźcie proszę, gdzie wylądował mój mail. Szkoda, abyście tracili sposobności tylko z powodu nadaktywnego filtra spamu :-)

Pytaliście w komentarzach do poprzedniego postu https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/629211624324916/ o skład moich zapasów na wypadek totalnej kwarantanny, więc poniżej z grubsza je opisuję. Pomijam przy tym takie rzeczy jak przyprawy itp. bo to jest oczywiste.

Nasza sytuacja jest trochę nietypowa i to z dwóch powodów:

• krakowska lokalizacja, w której teraz jesteśmy jest najmniejsza z naszych wszystkich i ma najmniejszą lodówkę. To jest duży minus przy robieniu zapasów
• z drugiej strony oboje jesteśmy metabolicznie elastyczni i bezproblemowo funkcjonujemy na 1-2 posiłkach dziennie. Szczególnie ja, mając spore własne rezerwy (które w wypadku infekcji wirusem nie są korzystne, więc się ich pozbywam). To jest plus kompensujący małą lodówkę z jeszcze mniejsza zamrażarką

Zapasy między innymi to:

• Spory zapas sardynek w oleju, które bardzo lubię. Sardynki są generalnie mało obciążone metalami ciężkimi i jako źródło białka bardzo zdrowe. Wadą tych puszek jest stosowany w nich olej słonecznikowy (za dużo prozapalnego omega-6), ale wystarczy go wylać przed spożyciem i zastąpić dobrym olejem z oliwek (patrz poniżej) :-)
• Kanister z 5l bardzo dobrej kreteńskiej oliwy Extra Virgin kupowanej korzystnie w Amazonie :-) Starczy na bardzo długo, nawet przy naszym dość intensywnym użyciu
• Solidnej wielkości polędwica wołowa pokrojona na steki i zamrożona w pojedynczych woreczkach
• Solidnej wielkości antrykot wołowy pokrojony na pojedyncze rib eye zamrożone jak wyżej
• Spora porcja ekologicznego boczku pokrojona na porcje (np. do jajecznicy) i zamrożona jak wyżej
• Pewna liczba porcji dzikiego łososia alaskańskiego z datą ważności 9.04
• Pomidory w puszce w sporej ilości (magazynowane w bagażniku samochodu na parkingu obok :-)
• 2 jednokilogramowe kawałki twardego sera żółtego z datą ważności do września
• Spora porcja francuskiego Emental z Flomaro
• Dwie duże paczki tortilli
• Ok. 10 puszek tuńczyka do powyższych
• Ok. 20 świeżych ekologicznych jajek – warto uzupełniać
• 1 kg masła irlandzkiego Kerrygold
• Ryż i inne trwałe składniki do robienia sushi
• Jakiś makaron jako rezerwa awaryjna
• 8 zgrzewek naszej ulubionej wody mineralnej ( częściowo w samochodzie :-) )
• Pewne ilości trwalszych owoców jak borówki, kiwi, pomidory cherry, ananasy
• Pewne ilości batatów, cebuli itp.
• Zapasik dobrego wina
• Zapas kapsułek do Nespresso :-)
• Zapas zielonej herbaty
• Spory worek mrożonych warzyw

Plus uzupełniane na bieżąco łatwiej psujące się produkty jak szynka, niektóre sery i bagietki z Flomaro, sałata lodowa, która nieźle trzyma się w lodówce i po wywaleniu zewnętrznych liści jest dość bezpieczna, jogurt, pakowane kabanosy itp.

Z takim zapasem nie musimy w ogóle chodzić po sklepach, raz na kilka dni wpadamy do Flomaro, gdzie jak wspomniałem w poprzednim poście bardzo bezpiecznie sprzedają świetne produkty, ale to bardziej w ramach wspierania dzielnych Kolegów, niż z konieczności. To jest ważne, bo bardzo zależy nam na uniknięciu konieczności chodzenia po normalnych sklepach.

Jeśli ktoś pominął mój komentarz, dotyczący suplementów, to regularnie bierzemy:

• D3+K2 MK7
• Naturalną C (aronia+hibiscus)
• Cynk
• Selen
• Magnez w postaci cytrynianu magnezu
• Omega-3 (bardzo dobry tran z wątroby dorsza)

Jeżeli zajrzeliście do teych badań na Pubmed, to te, które między innymi dobrze działają na odporność organizmu.

Mam nadzieję, że to wyliczenie się komuś przyda :-) Odzwierciedla mniej więcej stan naszych zapasów na wypadek kwarantanny i oczywiście nie każdemu musi pasować.

W wykorzystaniu tego wszystkiego bardzo pomocny jest dobry grill kontaktowy.

Napiszcie o Waszych przygotowaniach

#ŻyciePełneŻycia mimo pandemii

PS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/629345994311479/

Mam nadzieję, że jesteście w dobrym zdrowiu. Doczytajcie do końca, bo nieco chaotycznie zamieszczam kilka istotnych spraw.

Dziś znów zaliczyliśmy 5 km marszu po Plantach, nie było tak całkiem pusto jak wczoraj, ale nielicznych ludzi/pary mijaliśmy w odległości co najmniej 5-10 m. Ruch na świeżym powietrzu jest ważny dla naszego układu odpornościowego i zamierzamy go kontynuować, dopóki nie będzie to stanowiło zagrożenia dla nas i dla innych, chyba, że wprowadzą totalną kwarantannę.

Na ten ostatni przypadek jesteście przygotowani? Na jak długo?

My jesteśmy gotowi na ok 1,5 miesiąca w zamknięciu, zwłaszcza, jeśli nie wyłączą nam prądu w małej lodówce, która tutaj mamy. Tak w ogóle, to spędzamy ten czas w najmniejszej z naszych lokalizacji, ale tak wyszło ze względu na kilka czynników rodzinnych. Przydaje się moje doświadczenie 2 lat życia na małym jachcie żaglowym, zarówno w kwestii zaprowiantowania, jak i praktycznej organizacji.

Sytuacja jest dynamiczna, może w rzeczywistości wyglądać znacznie gorzej niż to przedstawia aktualna propaganda i pogorszyć się jeszcze gwałtowniej. Dlatego, jeśli nie macie takiej rezerwy, to warto rozważyć „wyprawę” i zaopatrzyć się w miejscu i czasie, kiedy jest to w miarę bezpiecznie, też samemu na siebie uważając. Weźcie jako przykład moją wyprawę do Makro, którą opisywałem niedawno na prywatnym wallu.

Uważajcie przy zakupach produktów niezapakowanych, bo nie wiadomo, kto je wcześniej dotykał. Tutaj przydaje się zasada żeglarska z dalekich podrózy „peel it, cook it or throw it away”. Jeśli chodzi o produkty zapakowane, to New England Journal of Medicine opublikował badania, jak długo wirus który nam zagraża może pozostać aktywny na różnych powierzchniach, dołączam do zdjęć. Wynika z tego, że na kartonie może to być ok 24 h na stali nierdzewnej ponad 2 dni, a na plastiku ponad 3. Warto to uwzględnić i tam, gdzie możliwe, wprowadzić odpowiednią „kwarantannę” np. przesyłek pocztowych/kurierskich (od momentu dostarczenia!). Tam, gdzie nie jest to możliwe, np. paczkowane mięso, wędliny itp. to lepiej całe zewnętrzne opakowanie zdezynfekować 60-75% roztworem alkoholu. Trochę tu trudno kupić takie środki dezynfekujące, więc jutro zrobię płyn (tylko do dezynfekowania powierzchni!!!) na bazie denaturatu :) Podzielę się doświadczeniami.

Jeśli kupujecie coś, co musi być dotknięte, pokrojone i zapakowane, to bądźcie bardzo ostrożni. Ludzie często tymi samymi rękawiczkami pobierają od jednych gotówkę, potem dotykają towaru dla następnego klienta. Dlatego w takie produkty zaopatruję się wyłącznie w Flomaro, wszystko jest tam robione na odległość, do każdego klienta ubierane są nowe rękawiczki ochronne, wydaje się towar, rękawiczki lądują w koszu. Sprzęt jest regularnie odkażany.

Chodzimy tam co kilka dni, bo trzeba wspierać dzielnych młodych ludzi, którzy nie tylko nie poddali się, ale jeszcze robią to bardzo rozsądnie i bezpiecznie.

Akcja dostarczania Posiłków dla Medyka, którą prowadzi Poco Loco, też się rozkręca. Dziś dostarczyli już do 3 szpitali.
Pomyślcie o tym, aby może też tak jak my, wspierać 1-2 lokalne, sympatyczne biznesy. Gospodarczo będzie bardzo dużo perturbacji i problemów, zwłaszcza z takim rządem, jaki mamy, nie wszystkiemu możemy zaradzić, nie wszystkim możemy pomóc. Ale może, wzorem tego chłopca, który w znanej historii Bruno Ferrero wrzucał rozgwiazdy z powrotem do morza, zrobimy różnice dla tych kilku.

Jeszcze jedna rada dla tych, którzy mają rodziców i krewnych w moim wieku, a może Was samych:

• Zadbajcie o jak najlepszy stan ich układu odpornościowego. W ramach tego postarajcie się zminimalizować stres spowodowany np. oglądaniem programów telewizyjnych, czy innych mediów komercyjnych, które często konkurują o Wasza uwagę coraz bardziej katastroficznymi wiadomościami i zniekształconym przedstawianiem rzeczywistości. Stres bardzo osłabia układ immunologiczny, a tego zdecydowanie teraz nie potrzebujemy
• Dla układu odpornościowego zadbajcie zarówno o odpowiednia ilość snu (dla większości ludzi 7-8h) jak też jego jakość. Jeśli podobnie jak ja, czytacie na ekranie wieczorem, to zainstalujcie sobie f.lux, czy inny filtr światła niebieskiego. Niefiltrowane światło monitora/telewizora oglądanego przed snem opóźnia wydzielanie potrzebnej melatoniny o ok. 2 h, psując bardzo jakość snu. Wieczorem lepiej też przyciemnić światłą w mieszkaniu, najlepiej przełączając się na ich cieplejszy kolor, jeśli macie taką możliwość.
• Jest wiele kontrowersji o suplementacji. Oczywiście, zażycie kilku tabletek na pewno nie uchroni Was przed zarażeniem się corona virusem. Z drugiej strony, o ile najlepszy moment zadbania o regularną suplementację był dawno temu, to drugi najlepszy moment jest teraz. Wirus pozostanie z nami dłużej i mimo wszystkich środków ostrożności nie możemy wykluczyć, że i my się zarazimy. A wtedy od stanu naszego układu odpornościowego będzie zależeć, po której stronie statystyki wylądujemy. To jest typowa gra prawdopodobieństwami i biorąc pod uwagę, że i tu występuje tzw. efekt motyla, to ja wolę rozegrać wszystkie możliwe szanse na moją korzyść. I to mimo braku gwarancji jakiegokolwiek rodzaju.
  W sprawie suplementacja a układ odpornościowy poguglujcie sobie np. w Pubmed „A Review of Micronutrients and the Immune System-Working in Harmony to Reduce the Risk of Infection.” A jak Wam się nie chce, to przynajmniej zacytuję jedno zdanie z tych badań: „Micronutrients with the strongest evidence for immune support are vitamins C and D and zinc”
• W miarę możliwości starajcie się też zdrowo odżywiać, minimalizując cukier i produkty działające prozapalnie. To jest osobny temat, wart poruszenia

Zrobił się długi I dość chaotyczny post. Mam nadzieję, że mimo tego komuś się przyda. Jeśli macie jakiekolwiek pytania to zapraszam do komentarzy. Nie znam się na wszystkim, ale w miarę możliwości i wiedzy odpowiem.

Pozostańcie zdrowi!

PS: Wszystko co napisałem jest moją osobistą opinią lub wiedzą i używajcie własnego rozsądku interpretując to.

PPS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/629211624324916/

Co robić w bardzo niepewnej sytuacji, kiedy mamy niedobór informacji a wiele czynników jest niezależnych od nas?

Będąc (ze względu na wiek) w grupie podwyższonego ryzyka, nie bardzo mam ochotę zakończyć przedwcześnie moje działania tutaj bardzo nieprzyjemną śmiercią z powodu masywnej niewydolności oddechowej :(

Stąd też moje działania zmierzające do:

1. Minimalizacji ryzyka zarażenia się
2. Maksymalizacji skuteczności mojego układu odpornościowego

Jeśli chodzi o punkt pierwszy to działam przez:

• Sprowadzenie fizycznych kontaktów z innymi ludźmi do absolutnego minimum, wyłączając oczywiście moją Karolinę, która ze swojej strony też przyjęła taką strategię :)
• Dbałość o higienę ze szczególną uwagą na mycie rąk itp.
• Dalej, edukowanie się (z dobrych medycznych źródeł amerykańskich) jak ten wirus właściwie się rozprzestrzenia, co sprzyja jego rozwojowi w organizmie itp.
• Stosowanie powyższego przy koniecznych, lub wskazanych działaniach poza naszym krakowskim mieszkaniem. Koniecznym działaniem np. było zaopatrzenie się w rezerwy na spodziewany przeze mnie stan wyjątkowy i ogólną kwarantannę nie wtedy, kiedy tłumy ludzi walczyły (lub będą walczyć) w pustoszejących sklepach, lecz wtedy i tam, gdzie zaopatrzenie jest pełne a ludzi prawie nie ma. Tak było dziś w krakowskim Makro około południa, co widać na zdjęciach. W tym sklepie zasadą było min 1,5 m od najbliższego człowieka, jak widać, poza kasjerką nikogo nie mieliśmy w odległości co najmniej kilku metrów. Warto działać antycyklicznie :)

Punkt drugi to:

• Zdrowe odżywianie się. Naprawdę zdrowe, a nie tzw. „zdrowe”, za jakie uważa się np. soki z owoców, zielone smoothie, pełnoziarniste pieczywo, czy tzw. „oleje roślinne”
• Dbanie o suplementację D3, C, cynku, selenu i magnezu, oraz omega-3 (potrzebne DHA i EPA. Występujący w niektórych pokarmach roślinnych ALA jest prawie bezwartościowy, bo nasz organizm potrafi tylko max kilka procent przerobić na konieczne DHA i EPA). Tak samo z „suplementacją” tlenkiem magnezu, którego biodostępność jest minimalna.
• Wysypianie się i dbałość o jakość tego snu
• Regularny ruch na świeżym powietrzu (na słońcu), pod warunkiem, że jest to możliwe w odległości co najmniej 3-5 m od innych ludzi.
• Prawie absolutna dieta od polskich mediów komercyjnych
• Staranie się o codzienne przyjemności w życiu i delektowanie nimi
• Suplementacja kontaktów socjalnych na żywo ożywionymi, dwugodzinnymi spotkaniami na wideo z ciekawymi ludźmi i szczere rozmowy z nimi
• Ciekawe i inspirujące zadania do wykonania

Dodajmy do tego wspieranie innych dobrych ludzi, którzy często są w znacznie gorszej sytuacji ode mnie i mamy chyba komplet.

Podkreślam, to jest moje osobiste podejście, nikomu nie zalecam naśladowania, choć sam uważam je za zdroworozsądkowe.

Jak na wojnie, mogę mieć pecha i korona mnie zetnie, ale staram się rozegrać prawdopodobieństwa na moją korzyść, a przy tym dobrze żyć, a nie wegetować. To ma też wpływ na punkt 2.

A jak Wy podchodzicie do sprawy?

PS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/626807881231957/

No to mamy „czarnego łabędzia”, który zapewne zostanie z nami przez dłuższy czas :(

Właśnie jadę prawie pustym Pendolino do Krakowa, mnóstwo ludzi musiało poodwoływać, bo tydzień temu na tej trasie rezerwacje na dziś były prawie pełne. Konduktor w rozmowie powiedział mi, że pewnie będą odwoływać te pociągi, bo nie opłaca się puszczanie składu przy takim obłożeniu

Warsztaty, które miałem prowadzić w najbliższym czasie zostały przełożone, co się da z prac koncepcyjnych dla klientów, to zrobię teraz, a za kilka godzin będę na video call w kilku sprawach które nie mogą czekać.

Rozmawiałem wczoraj z Karolina Gorczyca – Barszczewska która wracała z ważnej rozprawy w centrum Polski o tym, jak to dobrze, że „od zawsze” prowadzimy nasze osobiste biznesy z jednej strony bardzo skutecznie, ale z drugiej też dość konserwatywnie, bez żyłowania finansowego, czy wręcz kredytów. Pod tym względem jesteśmy bardzo wyluzowani i raczej zastanawiamy się, co możemy zrobić dla tych kilku sympatycznych mniejszych klientów i dostawców, którzy nie mieli tej przezorności lub szczęścia. Tak na szybko, to na pewno będziemy ociągać się z wystawianiem im faktur lub dawać długie okresy płatności, za to niezwłocznie regulować przychodzące. Jak macie w tym względzie też komfortową sytuację, to pomyślcie o Waszych partnerach biznesowych. Jak ktoś jest całkiem w porządku, to może zapłacicie z góry za usługi, których będziecie potrzebować w przyszłości? Albo pomożecie free of charge? W moim życiu to były i są normalne praktyki.

Jak dojadę do Krakowa, to odwiedzę naszą sąsiadkę, która ma ponad 90 lat i zobaczymy, co możemy dla niej zrobić, aby nie musiała wychodzić z domu. Rozejrzycie się wokoło, czy też nie macie takich przypadków i zróbcie coś, póki jeszcze zaopatrzenie jako tako działa.

Następną ważną kwestią, jest robocze założenie, że prędzej czy później będziemy mieli kontakt z wirusem i podkręcenie naszej odporności. Ja teoretycznie, ze względu na wiek i nadwagę jestem w grupie podwyższonego zagrożenia.

Tutaj jak zwykle mówimy o prawdopodobieństwach, które staram się przesunąć na moją korzyść:

• Na szczęście od dość dawna redukuję nadwagę i to bez szkodliwych diet, praktyk, czy medykamentów.
• Bardzo ograniczyłem (za wyjątkiem ostatnich Walentynek ;-) ) jedzenie, które powoduje skoki w poziomie insuliny (węglowodany wszelkiego rodzaju i produkty przetworzone doprawiane syropem fruktozowo glukozowym, czyli większość tego, co leży na półkach sklepowych).
• Praktycznie wywaliłem z jadłospisu wszystko, co poprzez nadmierną zawartość omega-6 działa prozapalnie (resztę produktów przetworzonych, tę doprawianą olejami „roślinnymi”) jak też wszystko, co jest na nich przyrządzane.
• Dbam o hormezę w moim organizmie poprzez zróżnicowanie aktywności, odpowiedni rytm jedzenia a nie jedzeniem zawierającym różne (naturalne!) składniki chemiczne, które nasze ciało musi zneutralizować.
• W związku z tym, np. wywaliłem z jadłospisu wszystko, co w znaczących ilościach zawiera substancje nam szkodzące, takie jak lektyny, czy szczawiany.
• Poza sporadycznymi wyjątkami, wysypiam się dbając o higienę snu (bo sen snowi nie równy) i do głowy by mi nie przyszło wstawać wcześnie, aby „pracować nad rozwojem osobistym”. Wszystko jedno, ilu ludzi to zaleca.
• Poprzez unikanie głupich decyzji i konserwatywne prowadzenie mojego biznesu unikam poważniejszego stresu.
• Dzięki wielu intensywnym, zarówno psychicznym, jak i fizycznym interakcjom z kochającą mnie kobietą jestem przeważnie w dobrym nastroju :)
• Dbam o właściwy poziom D3, Omega-3, Magnezu. Cynk i selen też się facetowi przydają, to suplementuję ;-)

Każdy z tych elementów z osobna ma pozytywny wpływ na skuteczność naszego systemu odpornościowego, razem potęgują swoje działanie. I większość z nich może być bezproblemowo zastosowana :-)

Oczywiście, to jest tylko wpływ na prawdopodobieństwa i zawsze może się zdarzyć, że jakiś niefortunny zbieg okoliczności wyśle mnie na tamten świat, ale postępując jak powyżej zmniejszam to ryzyko bez pogarszania sobie aktualnej jakości życia. Wręcz przeciwnie.

Napisałem ten tekst, bo może będzie to inspiracją dla kogoś z Was. Zwróćcie uwagę, że nie wspomniałem o żadnych cudownych miksturach, egzotycznych dodatkach czy jedzeniu. Nasz gatunek przetrwał co najmniej setki tysięcy (a nawet do 2 milionów, zależnie jak liczyć) lat i jesteśmy potomkami wielu pokoleń, które poradziły sobie z bardzo różnymi mikroorganizmami. Pozwalajmy wreszcie pozwolić działać naszemu systemowi immunologicznemu, zamiast go rozbrajać pod wpływem złych wzorców, reklam i powszechnej niewiedzy.

Życzę Wam wszystkim zdrowia!

#ŻyciePełneŻycia

PS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/623372571575488/

Moje wieloletnie obserwacje życia pokazują, że abstrahując od różnych nieszczęśliwych wypadków i innych „czarnych łabędzi”, niekoniecznie prawdą jest, że są tacy ludzie którzy mają dużo szczęścia w życiu jak i tacy, których to szczęście omija.

Bardziej wygląda na to, że każdy z nas dostaje od czasu do czasu różne możliwości od losu/Wszechświata/Boga (w zależności od osobistych przekonań), wielkie różnicę pojawiają się w:

• Rozpoznawaniu, że to jest szansa
• Jak już ją rozpoznaliśmy, we właściwym wykorzystaniu

Teraz może być nieprzyjemnie, więc czytacie dalej na własną odpowiedzialność :)

Większość ludzi patrzy na rzeczywistość przez pryzmat stereotypów wykształconych przez media społecznościowe, albo co gorsza polską telewizję (wszystko jedno którą). To powoduje, że mają, delikatnie mówiąc, nieco zniekształcone wyobrażenia, jak taka szansa może wyglądać i przechodzą obok nich nie zdając sobie z tego sprawy. To w dzisiejszym, bardzo konkurencyjnym świecie bardzo pogarsza ich możliwości i tacy ludzie lądują potem w sytuacji życiowej, kiedy wyzwań jest dużo, a perspektywy takie sobie.

Niewłaściwe wykorzystanie szans, to następny „grzech główny”, często wiążący się właśnie z nierozpoznaniem potencjału tych ostatnich. Ktoś dostaje do ręki klucze do zrobienia naprawdę dużego skoku w rozwoju czy pozycji życiowej, ale…

• Nie wierzy własnym oczom :)
• Uważa, że na to nie zasługuje
• Wietrzy jakiś podstęp
• Myśli, że ma mnóstwo czasu na skorzystanie
• Jest naprawdę nieprzytomny życiowo

Jakby nie było, możliwości nie trwają wiecznie, a te stwarzane przez ludzi, którzy podobnie do mnie wyznają zasadę „Entuzjastycznego współudziału”, bardzo szybko się ulatniają :)

Warto więc zastanowić się, czy przypadkiem nie jesteśmy ofiarą tego upośledzenia. Ja przyznaję otwarcie, że na różnych etapach życia popełniałem takie błędy i dopiero uświadomienie ich sobie i usunięcie pomogło mi osiągnąć taki poziom zadowolenia z życia, jaki mam.

Podzielę się teraz z Wami kilkoma przykładami.

Jestem jedną z tych osób (nie ma ich tak wiele, ale są!), które kiedyś skorzystały ze wsparcia ludzi, dziejących się z nami cenną wiedzą i doświadczeniem, a także otwierających różne drzwi. Teraz, w miarę możliwości przekazujemy dalej pałeczkę za darmo tym, których uważamy za wartościowych. Podkreślam słowa za darmo, bo nie mamy nic wspólnego z różnymi popularnymi „guru”, którzy zbudowali sobie lukratywne biznesy budując całe rzesze oddanych wyznawców.

Teraz, jeżeli ktoś taki jak ja postanawia wziąć kogoś pod skrzydła, to ma on dwa zagrożenia:

• Czas poświęcony rozwojowi takiej osoby będzie zmarnowany
• Otwierając komuś drzwi kładę na szalę moją reputację

Stąd prawie zawsze jest jakaś „rekrutacja” osoby mentorowanej, nawet jeśli ona nie zdaje sobie z tego sprawy :) Jak się to dobrze zrobi, to potem można podjąć działania po których ja mam ogromną satysfakcję, a osoba mentorowana ogromny skok w karierze i o to właśnie chodzi. W moich działaniach pro bono w ostatnich latach miałem sporo takich przykładów, tutaj wspomnę tylko o dwóch, gdzie mam zgodę na ich upublicznienie.

Karolina Gorczyca – Barszczewska wykorzystując uzyskaną wiedzę oraz umiejętności i bazując wyłącznie na skromnych oszczędnościach postawiła na nogi bardzo dobrze funkcjonującą kancelarię adwokacką KGB adwokaci Kancelaria Gorczyca – Barszczewska.

Basia Kubicka poszła jeszcze dalej i USA buduję firmę, o której posłuchajcie w dołączonym filmiku. Czapki z głów :) Wybaczcie tylko, że na końcu filmu jest rekomendacja, nie chciałem go już ciąć.

Ostatnio stwierdziłem, że w gronie 20-26 latków też mamy w Polsce osoby o wybitnym potencjale, dla których warto coś zrobić i prowadzę cichą rekrutację na specjalny „Top Gun” dla nich :)

Jednym z testów gotowości i chęci rozwoju jest np. sprezentowanie danej osobie mojej książki Sukces w relacjach międzyludzkich (która była zresztą napisana dla młodych ludzi) i zobaczenie, co się będzie działo dalej.

Jak myślicie, jaki jest mój werdykt, kiedy ktoś po 2 tygodniach mówi, że nie miał czasu do niej zajrzeć? :)

Albo ktoś podjął się drobnego zadania, z którego się nie wywiązał?

Będąc gotowy sprezentować 5 osobom coś, co na rynku warte jest bardzo dużo pieniędzy, mogę trochę powybierać, prawda? Jak na razie mam 3 prawie pewnych kandydatów, pozostali obiecujący odpadli. Jakie potencjalne szanse zostały zmarnowane? :(

To jest tylko przykład z mojego życia, jak wspominałem, nie jestem jedynym człowiekiem w Polsce, który w ten sposób postępuje. Rozejrzyjcie się za takimi mentorami i spróbujcie się u nich zakwalifikować! To może zrobić ogromną różnicę w Waszym życiu!

I jest prawie wszystko jedno, ile macie lat!
Powodzenia!

#ŻyciePełneŻycia

PS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/621287435117335/

Mieszkając w różnych krajach i zanurzając się w lokalną kulturę, nauczyłem się wielu ciekawych podejść i spojrzeń na życie. Są wśród z nich takie miłe i sympatyczne, jak np. “Pura vida”, którą podłapałem w Kostaryce, są też brutalne w swojej bezpośredniości, jak to cytowane w tytule powiedzenie dawnych chłopów z południowej Styrii (Steiermark/Austria). Ci ludzie, którzy dawniej zajmowali się rolnictwem w górach, w naprawdę trudnych warunkach terenowych i klimatycznych, musieli wyrobić sobie ekstremalnie pragmatyczne i odporne na ściemę nastawienie życiowe, bo inaczej by po prostu nie przeżyli. Z tamtych czasów pochodzi lokalne powiedzenie „Was wiegt’s das hat’s” (WWDH), które wymawia się mniej więcej “woas wieagts, des hoats” :) Dosłownie oznacza ono “tyle ile waży, tyle ma”, czyli np. jeśli kupujesz na targu świnię na mięso (wybaczcie to porównanie, ale stamtąd pochodzi to powiedzenie), to patrzysz na naprawdę istotny czynnik, jak w tym przypadku jej waga, ignorując wszelkie marketingowe “story”, które dotychczasowy właściciel chciałby ci opowiedzieć na jej temat :) Nie ma też znaczenia, jakie tytuły ma ten właściciel, czy jest ładnie ubrany, czy nie, czy będziemy mogli się pochwalić, że akurat od niego coś kupiliśmy itp. Sprawdziwszy, że świnia jest zdrowa wrzucasz ją na wagę i… tyle ile waży, tyle ma, niezależnie od ewentualnego przypudrowania czy opakowania :-)

Ostro, prawda?

Niekoniecznie zalecam stosowanie tego na co dzień w życiu prywatnym, choć od czasu do czasu, taka bezpardonowa i pozbawiona upiększeń analiza pozwoliłaby rozpoznać różnych wampirów energetycznych schowanych w strojach “przyjaciół”, czy tez tzw. “bliskich”.

Osobiście stosuję WWDH w następujących kontekstach:

• Biznesowym kiedy coś dostarczam – koncentruję się na bardzo konkretnym rezultacie dla klienta, tak, aby wnoszona wartość dodana była oczywista i bezdyskusyjna. Dzięki temu od ponad 20 lat to klienci znajdują mnie :-)
• Kiedy ktoś chce mi coś sprzedać, zarówno jeśli chodzi o rzeczy materialne jak i np. szkolenia. Tutaj “trup ściele się gęsto”, ilość “wypełniaczy” i “upiększaczy” w ofertach na rynku jest niewiarygodnie wielka :) Gdybym zaczął się tym dzielić publicznie, to bardzo wielu ludziom zepsułbym biznes, a jeszcze większej liczbie osób humor, bo kto lubi dochodzić do wniosku, że zamienił i nadal zamienia sporą część życia (bo pieniądze trzeba kiedyś zarobić) na błyskotki niewiele wpływające na faktyczną jakość naszego życia. Nie mam prawa tak robić, dlatego ograniczam rozważania WWDH dla siebie i kilku bliskich mi osób. Większość i tak nie chciałaby przyjąć tego do wiadomości, choć nasza efektywność, po usunięciu wypełniaczy niezwykle wzrasta :-) To pozwala na łatwe wyprzedzenie tejże większości, która ciągle się tymi błyskotkami bawi :-)
• W stosunku do własnych pomysłów i działań, co jest zresztą najtrudniejsze i najbardziej bolesne, bo kto lubi przyznawać się przed samym sobą do próżności, iluzji i innych form ściemniania samego siebie :-) Mimo tych wad, takie stosowanie WWDH w dużej mierze przyczyniło się do osiągnięcia ulubionej przeze mnie kombinacji wysoka jakość życia przy rozsądnym czasie zużywanym do jej sfinansowania.
• Czasem, w niewielkich dawkach, kiedy kogoś mentoruję pro bono, ale tylko wtedy, kiedy widzę chęć i odporność psychiczną i dużą potencjalną korzyść mentorowanego :-)

Jeśli ktokolwiek z Was chciałby tego spróbować, to ostrzegam przed zarówno negatywnymi jak i pozytywnymi skutkami ubocznymi do których mogą należeć:

• Potężna frustracja
• Postawienie wielu “oczywistości” pod potężnym znakiem zapytania
• Wyobcowanie w dotychczasowym środowisku znajomych
• Zaskoczenie, jak łatwo można wylądować w życiu w całkiem innej, bardziej dla nas wartościowej lidze.

Jako ciekawostka, koncepcja WWDH w swojej istocie nie występuje tylko u bauerów w Styrii :-) Nasz genialny Stanisław Lem opisał coś podobnego w książce “Kongres Futurologiczny”. Jedyna jego pomyłka, to założenie, że powszechna ściema będzie wywoływana substancjami chemicznymi, a nie informacją :-) Dlatego zamiast o WWDH pisał on o “antychu z grupy ocykanów” (od “ocknąć się”), który pozwalał spojrzeć na rzeczywistość jaka jest. Pozwolę sobie zacytować odpowiedni fragment opisujący rezultat takiego ocknięcia się:

„Trzęsącymi się rękami odkorkowałem flaszeczkę. Profesor odebrał mi ją, ledwie się zaciągnąłem ostrym migdałowym oparem; do oczu napłynęły mi obfite łzy. Gdy je strąciłem końcem palca i otarłem powieki, straciłem dech. Wspaniała sala, wyłożona kobiercami, pełna palm, o majolikowych ścianach, z wykwintnie roziskrzonymi stołami, z dworską kapelą w głębi, co przygrywała nam do pieczystego, znikła. Siedzieliśmy w betonowym bunkrze, przy nagim stole drewnianym, ze stopami zanurzonymi w porządnie już starganej, słomianej macie. Muzykę słyszałem nadal, ale widziałem teraz, że płynie z głośnika zawieszonego na pordzewiałym drucie. Kryształowo tęczujące kandelabry ustąpiły miejsca zakurzonym nagim żarówkom; najokropniejsza przemiana zaszła jednak na stole. Śnieżysty obrus znikł; srebrny półmisek z dymiącą kuropatwą na grzance obrócił się w fajansowy talerz, na którym leżała nieapetyczna, szarobrunatna bryja, klejąca się do cynowego widelca, bo i jego stare szlachetne srebro zgasło”

Jak myślicie, jaki byłby rezultat tak trzeźwego spojrzenia na naszą „rzeczywistość”? Ktoś chętny na porcję antychu/WWDH? :-)

PS: jeśli uważacie ten tekst za pożyteczny, to proszę pomóżcie rozpowszechnić go dalej. Może pomoże jeszcze komuś :-)

PPS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/577584462820966/

W języku, który słyszymy wokół nas, jednym z bardzo rzadko używanych słów stało się słowo “szczodry”

Według Słownika PWN oznacza ono “rozdający coś obficie”.

Ja na własny użytek mam definicję: “rozdający obficie coś, co jest jego własnością, bez oczekiwania konkretnych korzyści w zamian”, bo polityków, rozdających moje i Twoje pieniądze w celu uzyskania głosów należałoby raczej określić mianem złodziei , a o licznych “guru”, którzy rozdają różnego rodzaju błyskotki, aby wrzucić Ciebie w ich “lejek sprzedażowy” to wyróbcie sobie własne zdanie.

Dlaczego większość ludzi nie jest szczodra?

Na pewno podpowiesz mi co najmniej kilka powodów, ja osobiście mam następującą hipotezę:

Większość ludzi żyje w stanie rzeczywistego, lub urojonego niedoboru!

Ten niedobór przeważnie ma charakter materialny, czasem jest to niedobór czasu, a czasem tylko asertywności, aby powiedzieć blisko spokrewnionym osobom “teraz nie będę z wami, bo robię coś dla obcych ludzi”. W tym ostatnim użyłem tu rozróżnienia zapożyczonego z mojej książki o relacjach , bo w stosunku do osób naprawdę bliskich nie potrzebujesz w takich sprawach się tłumaczyć, prawda?

Szczodrość jest bardzo silnym wskaźnikiem szeroko rozumianego bogactwa, bo generalnie tylko ten, kto ma wystarczająco dużo pieniędzy, czasu, wiedzy, inteligencji lub innych zasobów, jest w stanie bezinteresownie rozdawać coś bardziej znaczącego. Świadomie użyłem słowa “lub”, bo do szczodrości nie potrzeba posiadać wszystkich tych zasobów razem, choć oczywiście kombinacja “nadmiarowości” we wszystkich, lub przynajmniej większości wymienionych zakresów jest bardzo pomocna.

Ma to dla Ciebie sens?

No to zróbmy eksperyment myślowy:

Co by było, gdybyś jako miernika prawdziwego bogactwa drugiego człowieka używała jego szczodrości, a nie posiadanych przez niego dóbr materialnych, lub co gorsza, dobrze zainscenizowanych zdjęć na FB, Instagramie itp?

Gdybyś, podobnie jak ja, potrafiła wprawdzie dogadać się, szanować, a nawet zaprzyjaźnić z ludźmi pod tym względem bardzo różnymi od Ciebie, ALE do pewnych dziedzin życia kwalifikowała wyłącznie osoby bogate według tego, co powyżej napisałem?

O jakich dziedzinach myślę?

Na przykład przy doborze partnera do długoterminowych związków i małżeństwa! Ile problemów i rozczarowań można by uniknąć wchodząc w nie wyłącznie z ludźmi prawdziwie bogatymi?

Podkreślam, że zachęcam do konsekwentnego stosowania tego kryterium głównie do poważnych związków, bo w przypadku luźniejszych relacji możesz (szczególnie wobec chwilowego braku lepszych możliwości) obniżyć nieco poprzeczkę, choć szczodrość partnera (NIE rozumiana tutaj materialnie), nawet w przypadku one night stand prawdopodobnie zrobi pozytywną różnicę ;)

Oczywiście sama szczodrość nie wystarczy do zbudowania szczęśliwego długoterminowego związku, ale bez niej bardzo trudno go stworzyć i… utrzymać. Mówiąc językiem logiki, jest to warunek konieczny, choć na pewno nie wystarczający! O tych innych możemy sobie porozmawiać przy następnej okazji, o ile będzie zainteresowanie.

Piszę to nie tylko z mojego osobistego wieloletniego doświadczenia, ale też niezliczonych, bardzo szczerych rozmów z osobami obojga płci i w bardzo różnym wieku.

Warto też pamiętać, że u takiego partnera prawdopodobnie trzeba będzie się zakwalifikować podobnym podejściem. Zakwalifikujesz się?

Jeszcze parę słów jeśli myślisz, że nie możesz być hojna, bo masz mało pieniędzy. Jako były sprzedawca gazet, który mieszkał w piwnicy, wiem jak to jest być bardzo biednym. To jest ciekawa historia, jak mimo tej biedy, dzięki kilku aktom szczodrości wylądowałem na drodze, która doprowadziła mnie do dzisiejszego, bardzo dobrego życia, ale to może opowiemy sobie przy okazji :) Zamiast tego, kilka współczesnych praktycznych przykładów jako inspiracja:

Kiedy ostatnio byłem w Warszawie, przez 3 dni spotykałem się z różnymi znajomymi. Prawie każdy z nich dostał ode mnie prezent, choć w żądnym z przypadków nie było to coś materialnego. Jednej osobie podpowiedziałem rozwiązanie, dzięki któremu będzie mogła zabłysnąć w miejscu pracy, innej przypomniałem dawno zapomniany pomysł, komuś rozwiązałem sporą zagwozdkę biznesowa, komuś otworzyłem bardzo wartościowe drzwi. Żaden z tych prezentów nie wymagał wydania ani złotówki, choć przy właściwym wykorzystaniu będą one z pewnością o wiele bardziej wartościowe, niż jakiś zdawkowy upominek. Pomyśl, czy możesz zrobić coś podobnego? Prawie na pewno, a jeśli myślisz, że jeszcze nie, to może po prostu nie doceniasz własnych możliwości :)

Inny przykład, to ostatnie 1,5h w Wigilię, kiedy zrobiłem spotkanie na wideo dla osób, które spędzały ją same. Każdy, kto ma laptopa z kamerką, albo smartfona i dostęp do internetu mógł to zrobić! Może to pomysł dla Ciebie na następny raz?

Zobacz na Twoją obecność w internecie. Czy większość postów, które zamieszczasz jest po to, aby ktoś z tego skorzystał, czy bardziej służą one Twojemu ego i biznesowi? Czy w tym drugim przypadku mogłabyś ( i chciała) coś zmienić?

Mała wskazówka – jeśli poznasz faceta, z którym rozważasz dłuższy związek, to przeanalizuj jego “twórczość” pod tym względem :) Podkreślam, koncentracja na zaspokajaniu ego i na biznesie to nie są czynniki wykluczające kogoś ze znajomości, ale jeśli chodzi o poważniejszą, intymną relację … bądź sceptyczna.

Na razie tyle, pozwolę sobie tylko stwierdzić, że dziś prowadzę dostatnie życie właśnie dlatego, bo od bardzo dawna byłem szczodrym człowiekiem, a nie odwrotnie.

Zapraszam do dyskusji w komentarzach

PS: Tekst jest napisany do Czytelniczki, ale oczywiście odnosi się też do Panów.

PPS: Dyskusja na ten temat odbyła się na facebooku
https://www.facebook.com/groups/430626737516740/permalink/573445799901499/