Jak wiecie, ostatnio dość często spotykałem się z dużymi grupami młodych ludzi, prowadząc z nimi dyskusje na najprzeróżniejsze tematy. To jest dla mnie wielką przyjemnością i oczywiście nadal będę akceptował zaproszenia do udziału w takich imprezach.

Mam jednak ważne spostrzeżenie, którym chcę się z Wami podzielić

Przy całej inteligencji i energii uczestników tych spotkań, bardzo często zauważam u większości z nich spory deficyt, deficyt, który w nowoczesnym świecie drastycznie będzie zmniejszał ich możliwości ustawienia sobie dostatniego życia według własnych wyobrażeń, bez konieczności ustawiania się „po prośbie” u kogokolwiek.

Mnie na spotkaniach ten ich niedobór bardzo nie przeszkadza, a dla niektórych to, co napisze może być nieprzyjemne, ale ponieważ umawialiśmy się na  „czerwoną tabletkę” (tę z Matrixa), to porozmawiajmy chwilę o tym.

Problemem, o którym mówię jest powszechny brak praktycznej umiejętności zdobywania istotnej wiedzy, szczególnie  kiedy:

• Nie jest ona ustrukturyzowana
• Nie jest dostępna „w jednym kawałku”
• Jest fragmentaryczna i konieczne jest poskładanie znanych „puzzli”, aby w ogóle zobaczyć, czego nam jeszcze brakuje
• Wymaga skutecznego dopytania się tych brakujących elementów u kogoś, kto je zna

Wygląda na to, że lata szkoły i studiów przyzwyczaiły większość z Was do tego, że albo jakaś jednostka oświatowa, albo jakiś guru  przyjdzie do Was i w postaci ładnego wykładu powie Wam wszystko, co musicie wiedzieć, aby odnieść sukces.

Niestety muszę Was rozczarować. Ani samo życie, ani żaden kurs lub guru (niezależnie od tego, co ten ostatni o sobie twierdzi i ile pieniędzy wymaga od Was za swoją mądrość) nie dostarczy Wam całej kompleksowej wiedzy, która jest niezbędna jeśli naprawdę chcemy zbudować sobie życie naszych marzeń, a nie tylko marzyć. Na to świat zrobił się zbyt skomplikowany, a konkurencja na wszystkich polach zbyt silna.

Jeżeli naprawdę chcecie funkcjonować lepiej, niż przeciętna, to musicie robić coś innego,  niż wszyscy, coś, co przyniesie Wam ponadprzeciętne rezultaty. To chyba logiczne?

Problem w tym, że jak już wspomniałem, wiedza niezbędna do tego bardzo często jest trudna do zdobycia, fragmentaryczna, trzeba sięgać do wielu źródeł, a do tego potem trzeba aktywnie dopytać się ludzi, którzy mają jej brakujące nam części. Większość z Was nie jest przyzwyczajona, ba nawet często nie ma pojęcia, jak się za to zabrać.

Ten problem potęgowany jest przez powszechny w Polsce dystans do „obcych”, zwłaszcza tych „stojących wyżej w hierarchii” plus brak umiejętności zadawania pytań otwartych, o całym ciągu pytań eksplorujących już nie mówiąc. Sprawa jest na tyle poważna, że gdyby ktoś inteligentny, po ukończonych studiach, które nie dają mu zatrudnienia zapytał mnie, czy ma nad nią popracować, czy lepiej zrobić drugi fakultet, to bez wahania zaleciłbym mu to pierwsze.

Tyle negatywnych wieści. Znając mnie wiecie, że nie przynosiłbym ich Wam, gdybym nie uznał ich za konieczne.

Na szczęście mamy też dobre wiadomości:

• Jeżeli jakiś deficyt jest tak powszechny, jak ten, to bardzo łatwo się wybić w danej populacji i uzyskać przewagę konkurencyjną nad pozostałą „masą”. Tutaj w pełni działa Zasada Pareto
• Jeżeli uświadomimy sobie w czym rzecz, to nabycie niezbędnych umiejętności „dopytania się” jest stosunkowo łatwe (co nie znaczy, że nie wymaga pracy!!!)

Co zrobić, aby taką sytuacje zmienić na lepsze?

• Po pierwsze i najważniejsze, dostrzec fakt, że jesteśmy w tych umiejętnościach bardzo słabi. Ja wiem, że to boli, a nasze poczucie własnej wartości może przejściowo ucierpieć. To jest najtrudniejszy krok, w zrobieniu którego większości z Was nie bardzo mogę pomóc. Mogę sobie co prawda wyobrazić kameralne spotkanie, jak Klubu Czytelników Książki, podczas którego mając „licence to kill” podaję porządną czerwona pigułę Uczestnikowi, ale to jest kropla w morzu. Was są przecież tysiące!!! Tutaj musicie sami do tego dojść, stawką jest zbudowanie sobie jakości życia, którą większość ludzi uważa za niemożliwą.
• Po drugie, zacznijcie dla treningu jakiekolwiek interesujące Was, niebanalne przedsięwzięcie w dziedzinie, o której nie macie pojęcia. Dla mnie takim treningowym działaniem było na przykład wydanie i marketing książki bez pomocy wydawcy. Gwarantuję Wam, że albo na początku się załamiecie, albo wasza umiejętność składania cząstkowych informacji do kupy niezwykle wzrośnie.
• Przestudiujcie uważnie i przećwiczcie wszystkie zadania z pierwszej części mojej książki „Sukces w relacjach międzyludzkich”. Jeśli jest Wam szkoda 35 zł na jej kupienie, to pożyczcie ją gdzieś i skserujcie sobie pierwszą część!! Nie będę miał o to do Was pretensji, pod warunkiem, że rzeczywiście przerobicie te ćwiczenia :-)

Ja ze swojej strony postaram się dać Wam możliwość praktycznego poćwiczenia takiego dopytywania się i zgłębiania istotnych tematów na naszych konferencjach. Nadal będę chętnie przyjmował zaproszenia na takie spotkania, nadal będą one bezpłatne, ale zapraszani będą tylko Ci ludzie, którzy odrobili minimum „pracy domowej”. Może nie będziemy wtedy organizować imprez na kilkaset osób, może tylko na setkę albo i mniej, ale będzie to bardzo wartościowe dla Uczestników. Tak będzie najlepiej.

Zapraszam do dyskusji i pytań w komentarzach, ciekaw jestem Waszego zdania.

W ostatnią sobotę odbyła się kolejna edycja Warsztatów Komunikacji Międzyludzkiej dla osób niepełnosprawnych, które robię razem z portalem naTemat.pl

Tym razem skorzystaliśmy z gościny Grupy Żywiec S.A., za co bardzo dziękuję.

Po całym dniu pełnym intensywnej wspólnej pracy, pierwsza konkluzja jest taka, że właściwie słowo „niepełnosprawni” należałoby umieścić w cudzysłowie!!! Co prawda każda z osób biorących udział w spotkaniu ma jakieś wyzwania związane ze swoim stanem zdrowia, niektóre nawet bardzo poważne wyzwania (chcielibyście musieć pić przez rurkę, albo wybierać numery telefonu językiem?), ale każda na swój sposób z tymi wyzwaniami radzi sobie tak, że po dosłownie kilku minutach wspólnej pracy zapominasz o tym i wspólnie działacie nad rozwiązaniem jakiejś konkretnej sytuacji, jak z każdym innym klientem.

A sytuacje, nad którymi pracowaliśmy były bardzo różne, począwszy od radzenia sobie z upierdliwymi krewnymi (bardzo powszechny problem w polskim społeczeństwie), poprzez konkretne zadania związane ze zdobyciem klienta, czy też sprzedażą określonego produktu, po obiecujące strategie „załapania się” do pracy w dziedzinie, gdzie mamy małe doświadczenie mając za to spore w dziedzinie pokrewnej. W tych wszystkich przypadkach mogliśmy produktywnie coś zrobić :-)

To wszystko było bardzo ciekawe i mimo że była piękna pogoda i Dzień Kobiet, to był to dla mnie optymalnie spędzony czas w pozytywnej i kreatywnej atmosferze. Za to Uczestnikom dziękuję!

Wszystkim ludziom, którzy uważają się za ekspertów w czymkolwiek zalecam robienie takich warsztatów w dziedzinie ich ekspertyzy i oczywiście pro bono. Nie tylko robimy przy tym coś dobrego dla świata, ale też rozszerzamy własne horyzonty i zdobywamy nowe, niebanalne punkty widzenia. A jak ktoś pisze na swojej stronie internetowej lub Fejsie, że jest ekspertem, to właściwie powinno go stać na to, aby od czasu do czasu zrobił coś za darmo. Ja zamierzam przy poznawaniu nowych ludzi wplatać gdzieś pytanie „Co robisz dla innych pro bono” i odpowiedź na nie  będzie miała wpływ na moje postrzeganie rozmówcy.

Na zakończenie dziękuję jeszcze raz Grażynie Rzehak z Zarządu Grupy Żywiec S.A.  która dowiedziawszy się o naszej inicjatywie spontaniczne zaproponowała nam lokalizację stwarzającą idealne warunki do pracy, Ewie Motyl z Grupy Żywiec S.A. za perfekcyjne wsparcie, co wymagało poświęcenia nam całej soboty, oraz Tomkowi Zielonce z serwisu naTemat.pl z którym z wielką przyjemnością organizujemy i przeprowadzamy tę akcję.

Kilka zdjęć z naszego spotkania (głównie autorstwa Tomka)

Otrzymałem wiadomość, że mimo zamiany sali na dwa razy większą (mieszczącą 360 osób), sporo chętnych do udziału w naszym spotkanie 5.03 musiało odejść z kwitkiem. No cóż, bardzo żałuję, tym razem  jednak chyba poprzestaniemy na tej wielkości imprezy, tym bardziej, że ze względu na jej formułę, przy tej ilości Uczestników będzie to eksperyment. A podstawowym elementem tej formuły będzie dyskusja. Zdarzało mi się już dyskutować z grupami po 120 osób i to przez wiele godzin (patrz spotkania Czytelników we Wrocławiu np. tutaj ), ale ponad 300 ludzi to będzie coś nowego. Mimo tego zamierzam podtrzymać tę bardzo efektywną i wartościową dla Uczestników formę.

Nie jestem przecież typowym „mówcą motywacyjnym”, który stając przed Wami będzie opowiadał Wam wyuczone gładkie historie, poparte kolorowymi slajdami i wystudiowanymi gestami!

Spodziewajcie się raczej z jednej strony konsultanta, zaprawionego w trudnych biznesowych zadaniach, gdzie nie liczy się ładna „gadana”, czy „certyfikowany proces coachingowy”, lecz konkretne rezultaty. Konsultanta, który też bez ogródek mówi jak jest. Z drugiej spotkacie luzaka w wieku rodziców większości z Was, który nie pochodząc z bogatej, czy wpływowej rodziny, nie wyglądając jak gwiazda itp. prowadzi od ponad 20 lat bardzo dobre i urozmaicone życie pozbawione większych niedoborów.  Do tego faceta, który od dawna doświadczając kolejnych fal zmian surfuje na nich, zamiast, jak większość ludzi, bać się zatopienia. Tym know-how chętnie się z Wami podzielę, zaczynając od rzeczy najważniejszych i tych, które można najwszechstronniej zastosować.

Oczywiście musimy być świadomi tego, że nie ma jednej prostej, uniwersalnej recepty na udane życie, a i definicja tegoż „udanego życia” u różnych ludzi będzie różna. Dlatego też zajmiemy się postawami i podejściami, które będą przydatne dla każdego z Was do etycznego budowania różnorodnych kontaktów i zdobywania wsparcia dla Waszych przedsięwzięć, niezależnie od tego, jakie macie plany. Mój model życia, mimo jego atrakcyjności nie musi przecież być najlepszym, niemniej sukces w relacjach międzyludzkich jest doskonałą bazą do realizacji wielu innych :-)

Aby zwiększyć praktyczną efektywność naszego spotkania, większa jego część przeznaczona będzie na danie Wam możliwości pytania mnie o rzeczy dla Was ważne, dopytywania szczegółów, dyskusję. To jest dla prowadzącego najtrudniejsza forma, bo dzieje się w 100% na żywo, szczególnie z tak dużym audytorium, ale ta konferencja jest przecież dla Was. Ja ze swojej strony obiecuję, że będę odpowiadał na wszystkie merytoryczne pytania związane z jej tematem, o ile nie będą dotyczyły tajemnic innych ludzi lub moich klientów. Gdybym nie znał odpowiedzi, to też to powiem :-)

Z Waszej strony oczekuję zastanowienia się, co szczególnie chcecie się ode mnie dowiedzieć i śmiałego pytania o to kiedy się spotkamy. Możecie też jeszcze do ostatniej chwili wpłynąć na zawartość mojego wystąpienia wprowadzającego, wpisując szczególnie interesujące Wasz tematy albo tutaj w komentarzach, albo na Facebook.  To dotyczy oczywiście zarejestrowanych Uczestników konferencji :-)

Zapraszam !

PS: Ośrodki akademickie w Warszawie i Lublinie już wstępnie zarezerwowały terminy takich spotkań na ich terenie. Odbędą się on w kwietniu, bo w drugiej połowie marca zarabiam pieniądze moją podstawowa działalnością biznesową :-)

Czas na druga część postu o ważnych wyborach.

W międzyczasie poczytałem na FB kilka relacji młodych ludzi, którzy sa przeszczęśliwi, bo właśnie pomieszkali/pomieszkują trochę w cieplejszych krajach. To jest generalnie bardzo dobry pomysł, warto tylko pamiętać, aby nie przesadzić. Ja chyba trochę przesadziłem spędzając chyba od 20 lat zimy w subtropikach, choć muszę przyznać, że nie żałuję żadnego z tych pobytów :-)

Wracając do mojej decyzji, to jest jeszcze kilka punktów, które warto omówić, szczególnie te związane z nastawieniem.

Zacznijmy od banalnej sprawy – czysto technicznej strony medalu, która wymagała kilku drobnych dopasowani takich jak:

• Wspomniany już zakup butów zimowych
• Poradzenia sobie z różnica wilgotności powietrza na Gran Canaria, a mieszkaniem ogrzewanym kaloryferami. Tutaj bezcenny jest dobry nawilżacz powietrza, koniecznie taki, który odparowuje wodę, a nie rozbija ją na mgiełkę ultradźwiękiem, inaczej, o ile nie używasz wody destylowanej, to masz pył wapienny wszedzie
• Zadbanie o odpowiednia ilość światła. Pal licho „efekt cieplarniany”, wkręcamy w domu same „setki” i „siedemdziesiątki piątki”, które palą się kiedy trzeba :-) Do tego stwierdziłem, że kilka kawiarni ma znacznie więcej światła dziennego, niż ja przy moim biurku. W rezultacie, kiedy się da, to zabieram laptop i pracuje tam. Tutaj wychodzi wada mojej części Ursynowa, bo muszę wsiąść w samochód i podjechać kawałek :-( Trochę w tym zazdroszczę Kolegom, którzy przenieśli się do centrum :-)

A teraz ważna (i poważna) część)

Fakt, że w tej pogodzie tutaj nie zawsze czuję się optymalnie spowodował, że jeszcze bardziej cenię sobie mój czas i dbam o jego jakość. Zawsze byłem zwolennikiem unikania kontaktów z ludźmi, którzy w jakikolwiek sposób negatywnie na mnie wpływają, ostatnie dwa miesiące wyczuliły mnie jeszcze bardziej. Jeśli po kilku dniach senności i zmęczenia nagle masz przypływ energii i kreatywności, a tu nagle ktoś dzwoni do ciebie i bez żadnego rozsądnego powodu zalewa cię negatywna energią wybijając z tego pozytywnego nastawienia, to zastanawiasz się po co odbierasz telefon od takiej osoby.  Z moim pragmatycznym nastawieniem do życia, jak nie znajduję dobrej odpowiedzi na pytanie „po co”, to nie robię tego, więc kilka osób nagle zaczęło mieć spory kłopot z dodzwonieniem się do mnie, nie mówiąc już o tym, że sam przestałem do nich się odzywać :-) Dlaczego miałbym dobrowolnie pozwalać na odbieranie mi radości życia??? I to, jak długo dana znajomość trwała i jaki miała charakter jest bez znaczenia!!! Oczywiście nie mówię teraz o pomocy przyjacielowi w potrzebie (nie dalej jak wczoraj w nocy organizowałem taką), czy działaniach humanitarnych!

Rezultat, jak na razie bardzo mi się podoba :-)

Z tego ostatniego wynika następująca sugestia:

• Najpierw sprawdźmy, czy sami rzeczywiście mamy takie nastawienie, że nie zatruwamy innym ludziom życia i nie wywalamy na nich ewentualnej własnej złej energii!! To jest bardzo ważne, bo większość ludzi niestety tak robi!!! Pamiętacie ten rozdział z książki „Nie ograniczaj innych – wzbogacaj ich” ? To jest warunek początkowy, który daje nam moralne prawo do działania według następnego punktu.
• Jeżeli jesteśmy w miarę pewni, że dostarczamy innym pozytywnej energii, a przynajmniej nie pozbawiamy ich jej, to wprowadźmy „zero tolerancji” na wspomniane powyżej negatywne zachowania drugiej strony. Ja wiem, że to brzmi bardzo mocno, ale z drugiej strony, czas naszego życia jest bezcenny i jeśli ktoś ma nam go marnować, to należy się zapytać dlaczego mamy na to pozwalać? Odcinając się od takich osób robimy w naszym życiu miejsce dla innych, które będą nas wzbogacać, a nie używać do wyładowywania swoich frustracji i kompleksów. Jeśli z daną osobą mieliśmy dłuższą relację dowolnego typu, to będzie fair, jeśli uprzedzimy ją o naszym nowym podejściu, a nawet potem wybaczymy jedno potknięcie w tym względzie. Jeśli będzie ich więcej, to oznacza to, że albo to, co mówimy nie jest traktowane serio, albo dana osoba nie ma kontroli nad swoimi wybuchami. W obydwu przypadkach lepiej odstawić ja na „boczny tor”

Mocne, nieprawdaż? To są oczywiście moje osobiste przemyślenia i nie namawiam nikogo do ich ślepego kopiowania. Tak czy inaczej, warto to rozważyć.

W następnym odcinku napiszę, co się pojawiło po daleko idącej eliminacji negatywnych ludzi i wpływów z mojego najbliższego otoczenia, a na razie zapraszam do dyskusji.

Większość z Was, czytając powyższy tytuł zapewne zastanawia się, co mi odbiło, że na taki banalny temat pisze ekstra post :-) i oczywiście normalnie nie użyłbym takiego tytułu.

To obuwie, którego właścicielem stałem się kilka tygodni temu ma jednak pewną symboliczną wymowę, to są pierwsze buty zimowe które w ogóle posiadam od co najmniej kilkunastu lat!!!

Ten fakt, może już nieco bardziej niecodzienny, też nie byłby wart poświęcania mu uwagi, gdyby nie był konsekwencją pewnej korekty sposobu myślenia i działania, którą chcę się z Wami podzielić. Uprzedzam, że w rezultacie czytany właśnie przez was tekst może prowadzić do bardzo daleko idących zmian.

Zacznijmy od pewnej mojej słabości, a mianowicie kiepskiej tolerancji na bardzo długie okresy ciemności, tak typowe dla Europy Środkowej w miesiącach listopad-luty. Z zimnem radzę sobie doskonale, ale długotrwały brak światła słonecznego i typowe tutaj wahania ciśnienia pozbawiają mnie energii życiowej. Dlatego, odkąd mogłem sobie na to pozwolić, czyli od około połowy lat dziewięćdziesiątych zawsze uciekałem zimą z naszego kontynentu w cieplejsze regiony. Najpierw przez kilka lat spełniałem moje marzenie pomieszkując zimą na małym jachcie żaglowym na Florydzie. Tam, po raz pierwszy uświadomiłem sobie, że dla kogoś o dużej energii życiowej i sprawnym umyśle przebywanie miesiącami w rajskich (atrakcyjna kobieta, żagle, słońce, plaża, delfiny, zero zmartwień) warunkach wcale nie jest takim ostatecznym spełnieniem, jak mogłoby się wydawać. W rezultacie, po przemieszkaniu w sumie ponad 2 lat na pokładzie stwierdziłem, że będę uciekał nieco bliżej, co da mi więcej elastyczności podróżowania w te i we wte, pozwoli klientom i znajomym na odwiedzanie mnie itp.

I tak wylądowałem na Gran Canaria. Najpierw spędzałem tam ponad 3 miesiące w jednym kawałku, powoli zacząłem je rozbijać na miesięczne pobyty rozdzielone stosunkowo krótkimi pobytami w Europie poświęconymi spotkaniom i pracą nad ciekawymi zadaniami klientów. To było znaczne urozmaicenie w stosunku do życia na jachcie, ale na dłuższą metę okazało się niewystarczające. Podczas ostatniego pobytu zadałem sobie bardzo głębokie pytanie, czy to co robię jest dokładnie tym, co w danym momencie mnie najbardziej kręci. I mimo, że mam tam bardzo dobrą pogodę, mieszkam w bardzo dobrych warunkach i odwiedzają mnie bardzo ciekawe osoby stwierdziłem, że nie. Że potrzebuję :

• Ciekawych i różnorodnych zajęć i wyzwań
• Spotkań i rozmów z dużą liczbą ciekawych i różnorodnych ludzi

A o to, w moim wypadku, najłatwiej tutaj, w Polsce. Rozwiązanie było więc proste, ku zdumieniu dyrekcji hoteliku, w którym zazwyczaj mieszkałem (i gdzie w piwnicy permanentnie czeka na mnie waliza z moimi rzeczami :-)) zapowiedziałem, że nie wrócę przed listopadem i postanowiłem pozostać w kraju. Nie wiedząc do końca jak zareaguje mój organizm, brałem pod uwagę, że w razie czego awaryjnie wrzucę się w jakiś samolot na południe i będę się ewakuował :-) No i jak tu zostałem, a sypnęło śniegiem, to kupiłem sobie zimowe buty, których brak był symbolem mojego dotychczasowego życia, którego zazdrościło mi wiele osób.

Jaki jest rezultat tego eksperymentu?

Po stronie minusów w ostatnich miesiącach spędzonych tutaj było kilka dni, które mniej czy bardziej przespałem, bo kompletnie nic mi się nie chciało. Nie było ich jednak tak wiele jak się obawiałem, a w ciągu pozostałych:

• Rozpocząłem pracę nad kilkoma interesującymi mnie projektami prywatnymi, których poprowadzenie na Gran Canarii byłoby utrudnione ze względu na brak wyposażenia
• Nauczyłem się obsługiwać nowy dla mnie system obróbki zdjęć, co na małym laptopie byłoby problematyczne i nie sprawiało takiej frajdy
• Będąc na miejscu spotkałem się face-to-face z kilkoma klientami, co zaowocowało nie tylko ciekawymi rozmowami, ale też kilkoma lukratywnymi zleceniami
• Odświeżyłem sporo znajomości prywatnych z ciekawymi ludźmi mając czas na spotkania z nimi. To może się wydawać proste, ale jak się jest 3 miesiące w zimie na Gypsy Time i 2-3 miesięcy na Gypsy Time w lecie, to wszystkie powyższe aktywności muszą być wciśnięte w pozostały czas
• Rozpocząłem w Warszawie bardzo efektywny coworking w kilkoma interesującymi osobami, o czym napiszę w kolejnym poście. Okej, coworking na tarasie w Playa del Ingles z atrakcyjną znajomą nie potrzebującą ubrania, też miał swoje zalety, ale coś za coś :-)

Reasumując mój pobyt tutaj, kilka dni wypadło mi z aktywnego kalendarza, nie ruszam się tyle na świeżym powietrzu i nie pogłębiam opalenizny, ale generalnie jestem o wiele bardziej zadowolony z mojego życia i tego co robię! Mimo, iż pozornie dokonałem zmiany typu „zamienił stryjek siekierkę na kijek” nie będąc do tego w żaden sposób zmuszony, jest to pociągnięcie znacznie poprawiające jakość mojego życia!!

Pisze o tym, bo często się zdarza, że mamy jakiś stan „A” uznawany przez większość ludzi za „lepszy” (jak moja Gran Canaria) od stanu „B” (zima w Polsce). Ba, często sami popróbowawszy uznajemy stan „A” za lepszy!!! Tak było też w moim wypadku.

Łatwo wtedy uznać, że tak już będzie zawsze i na przykład podjąć działania zmierzające do „zacementowania” tego stanu „A”, a przynajmniej bezrefleksyjnie w tym stanie tkwić. Nowe sposobności i czekające na odkrycie aspekty naszego życia w tym czasie przemijają, często bezpowrotnie.

A wystarczy tylko:

• Zadać sobie pytanie „co naprawdę teraz mnie kręci?” (w przeciwieństwie do tego, co kręciło mnie np. rok temu)
• Zastanowić się bez uprzedzeń, gdzie, w jakim otoczeniu i środowisku mogę to najlepiej zrealizować bez skomplikowanych i kosztownych działań
• Jeżeli jest to sytuacja „B”, to spojrzeć poza jej mniej atrakcyjną otoczkę (jak kiepską pogodę w moim przypadku) i albo używając naszej kreatywności skompensować pewne jej minusy, albo potraktować ją jako cenę do zapłacenia za możliwość robienia rzeczy, które nas kręcą
• Robić to, co nas pociąga, na pełnym gazie i pełną piersią, bo mamy tylko jedno życie i szkoda jego dni na ograniczenie się do „podtrzymywania funkcji życiowych organizmu”

Zastanówcie się nad tym w świetle Waszych potrzeb i aktualnej sytuacji.  Gdzie, podobnie jak ja,  staliście się bezmyślnie wygodni tkwiąc w elementach typu „A”, kiedy pozornie „negatywna” zmiana mogłaby katapultować Was do zupełnie nowej, wyższej jakości życia? Niekoniecznie wyższej w oczach innych, ale na pewno w Waszych własnych. Ostrzegam, że takie przemyślenia mogą być jak dynamit, więc bądźcie rozważni w aplikacji ich rezultatów.

Zapraszam do dyskusji w komentarzach.

To juz czwarta edycja takich warsztatów, które tym razem odbędą się 8.03 w Warszawie, a gościć będziemy w nowym biurowcu Grupy Żywiec S.A. który jest w pełni dostosowany do potrzeb niepełnosprawnych.

A oto szczegóły:

• To będą w pełni profesjonalne warsztaty komunikacyjne, na których będziemy rozwiązywać konkretne problemy Uczestników i uczyć zastosowania tychże rozwiązań w praktyce. Żadne przemądrzałe, pseudonaukowe „bla, bla”, żadne lajtowe przekomarzanie się, wykłady czy pogadanki, żaden “coaching”, tylko konkrety, które działają i które Uczestnicy od następnego dnia mogą użyć w swoim życiu. Korzystać będziemy ze sprzętu audio-video, więc bądźcie na to przygotowani (nagrania oczywiście na koniec kasujemy). Te warsztaty będą całkowicie bezpłatne dla Uczestników, no może aby nie zrobił się z tego podatek od darowizn, zrobimy to jak zwykle za przybicie piątki z każdym z nich :-) Takich możliwości praktycznie nie ma na otwartym rynku, więc korzystajcie!!

• Warsztaty będą od Uczestników wymagać intensywnej pracy umysłowej, dlatego tym razem zapraszamy osoby, które dotknięte są wyłącznie niepełnosprawnością ruchową lub niewidome i które gotowe są przez cały dzień aktywnie pracować nad swoimi umiejętnościami.

• Możliwa tematyka to wszelkie aspekty skutecznej komunikacji międzyludzkiej, negocjacje, rozwiązywanie konfliktów, „sprzedawanie” samego siebie (patrz mój post o wartości rynkowej) i cokolwiek pokrewnego przyjdzie Wam do głowy.

• Każda z grup będzie liczyła maksymalnie 5-8 osób, co gwarantuje bardzo wysoki stopień zindywidualizowania pracy i rezultatów praktycznych

• Proszę wszystkich Czytelników o poinformowanie znajomych niepełnosprawnych o tej możliwości, niemniej każdy chętny powinien zadać sobie trudu, aby wysłać do mnie zgłoszenie osobiście.

• Zgłoszenie powinno zawierać imię i nazwisko, na wszelki wypadek jakiś telefon kontaktowy, krótki opis (po 3 zdania) dwóch konkretnych przypadków, którymi dana osoba chce się zająć. Przykładowy opis przypadku: “Jestem na rozmowie kwalifikacyjnej w firmie, w której chciałbym pracować. Widzę, że mam pasujące kompetencje, ale prowadzący rozmowę po drugiej stronie ma wątpliwości, czy jako osoba niepełnosprawna będę np. pełnowartościowym pracownikiem/zintegruję się z zespołem itp. Jak to dobrze rozegrać?” Proszę o konkretne przypadki z Waszego życia, dobrane tak, że jeśli nauczycie się sobie z nimi radzić, to zrobi to największa możliwą pozytywną różnicę dla Was. Zgłoszenia wysyłajcie na adres “kontakt” AT “alexba.eu” z tematem „Warsztaty”

• W wypadku dużej ilości zgłoszeń przeprowadzimy preselekcję w oparciu o nadesłane przypadki, tak aby wybrać osoby, dla których, jak wspomniałem wyżej, warsztaty te przyniosą największą możliwą korzyść praktyczną

• Grupa Żywiec S.A. obiecała nam catering, za co też serdecznie dziękuję. Jeśli ktoś z uczestników ma jakieś szczególne ograniczenia lub potrzeby w tym względzie, to proszę o informację, abyśmy wcześniej mogli znaleźć pasujące rozwiązanie
To wszystko, co na razie przychodzi mi do głowy.
Zapraszam serdecznie do zgłaszania się, a jeśli coś jest niejasne, to do pytania w komentarzach.

Kilka linków do relacji o poprzednich warsztatach, możecie zobaczyć, że naprawdę robimy coś wartościowego:

Po pierwszych warsztatach:

http://alexba.eu/2013-07-29/tematy-rozne/bezplatne-warsztaty-dla-niepelnosprawnych-w-warszawie-pare-refleksji/

http://natemat.pl/70069,warsztaty-komunikacyjne-dla-osob-niepelnosprawnych

http://natemat.pl/70079,warsztaty-czyli-o-tym-jak-polubilam-slowo-profesjonalizm

Drugie warsztaty w Poznaniu:

http://alexbarszczewski.natemat.pl/72631,druga-edycja-warsztatow-dla-niepelnosprawnych-organizowanych-przez-alexa-i-natemat

http://alexba.eu/2013-08-26/tematy-rozne/druga-edycja-warsztatow-dla-niepelnosprawnych/

Trzecie warsztaty we Wrocławiu:

http://natemat.pl/79165,iii-edycja-warsztatow-alexa-i-natemat-pl-dla-osob-niepelnosprawnych

http://natemat.pl/79269,alex-barszczewski-wybitny-ekspert-ktory-pozostal-czlowiekiem

PS: Ostatnio zwróciła się do mnie Pani z organizacji osób niesłyszących, czy byłoby możliwe, aby zrobić coś podobnego dla nich. Dla mnie byłaby to całkowita nowość, bo wszystko musiałoby być tłumaczone na język migowy. W przyszłym tygodniu spotkamy się, aby to omówić, ze zrozumiałych powodów nie można tego zrobić telefonicznie. Jeśli coś ustalimy, to też ogłosimy dla ogółu zainteresowanych.

Z przyjemnością informuję, że 5 marca w Krakowie, o godz. 18:00 w sali Akademii Górniczo-Hutniczej rozpoczynamy kilkugodzinną konferencję poświęconą praktycznemu osiąganiu i wykorzystywaniu sukcesów w relacjach międzyludzkich.

Żyjemy w dość zwariowanych czasach, kiedy tradycyjne ścieżki edukacji i kariery okazują się być coraz mniej użyteczne, a sytuacja gospodarcza daleka jest od tego, aby każdemu „z automatu” zagwarantować nie tylko powodzenie , ale nawet zwykłe godne życie w ogóle. Z drugiej strony globalizacja i postęp techniczny stworzyły nam szanse, do zbudowania sobie znacznie lepszego życia niż jeszcze 5-10 lat temu. Szkopuł w tym, że aby z nich skorzystać nie wystarczy myśleć i działać tradycyjnymi schematami, które są bardzo rozpowszechnione w naszym kraju.

Na spotkaniu porozmawiamy sobie o jednej z kluczowych, a bardzo zaniedbanych umiejętności, którą potrzebujemy, jeśli w etyczny sposób, bez zasobnych lub ustosunkowanych rodziców chcemy długofalowo wieść ciekawe życie.

Tą umiejętnością jest zdolność nawiązywania, podtrzymywania i właściwego wykorzystania (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) bliższych relacji z bardzo różnymi ludźmi. W trakcie konferencji powiem nieco o najistotniejszych, bardzo praktycznych aspektach tego zagadnienia, a potem będziecie mieli okazję do zadawania pytań i dyskusji na wszelkie tematy z tym związane. To gwarantuje nam ciekawe i pożyteczne spędzenie tych kilku godzin, pod warunkiem odpowiedniego zaangażowania z Waszej strony.

Takie też osoby, zaangażowane i chcące coś zmienić na lepsze zapraszam do rejestrowania się o ile jesteście pewne/pewni, że 5.03 będziecie z nami. Spotkanie jest jak zwykle bezpłatne, ale ze względu na ograniczona ilość miejsc (180) trzeba się zarejestrować. Improwizowane spotkanie na 70 osób, zorganizowane przez Studenckie Forum Business Centre Club w Trójmieście zostało zapełnione w ciągu niecałych 2 godzin, więc lepiej się pośpieszcie :-)

Szczegóły znajdziecie na http://www.konferencja.sukceswrelacjach.pl/

Wydarzenie na FB https://www.facebook.com/events/824700487540540/

Inicjatorem i głównym organizatorem imprezy jest Aleksander Piechota, któremu bardzo dziękuję :-)

Dziękuję też Jakubowi Justowi, Piotrowi Synowcowi z firmy Holy Sheep!, oraz Kołu Naukowemu „KADRA” z AGH, a szczególnie Magdalenie Domagała za umożliwienie spotkania i wkład organizacyjny.

UPDATE: Ze względu na ogromne zainteresowanie impreza odbędzie się w Centrum Kongresowym Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie – Al. 29 Listopada 46. w sali, która mieści 350 osób. To była największa, jaką dało się zorganizować za darmo :-)

PS: Ptaki śpiewają też o konferencjach w Warszawie i Wrocławiu :-)

W końcu rozpoczynamy sprzedaż książki „Sukces w relacjach międzyludzkich” w postaci elektronicznej :-)

Przesunięcia terminów wzięły się z paru problemów związanych z wygenerowaniem takiego pliku EPUB, który bezproblemowo będzie wyswietlany na znanych w Polsce czytnikach i programach czytających.
Jeden z naszych Czytelników, Grzegorz Głąb zniecierpliwił się :-) i zrobił bardzo dobrą konwersję wybebeszając kompletnie oryginalny plik Worda i uwalniając go od bardzo wielu śmieci. Bardzo dziękuję Grzegorz!!

Bezcenne okazało się wsparcie Roberta Drózda z serwisu Świat Czytników, który wykonał istotne testy wersji EPUB na wielu urządzeniach, co pozwoliło najpierw wyłapać różne nieprzyjemne błędy, a po konwersji Grzegorza spokojnie skierować ebook do sprzedaży. Bardzo dziękuję!!

Książka będzie dostępna w trzech formatach:

• MOBI – do odtwarzania na czytnikach Kindle
• EPUB – do odtwarzania na wszystkich czytnikach i programach obsługujących ten format
• PDF – dla tych, którzy koniecznie chcą taki format :-)

Wszystkie pliki będą dostarczane bez DRM, czyli mogą być dowolnie kopiowane pomiędzy urządzeniami. To powinno ułatwić Wam korzystanie z nich.

Każdy plik będzie spersonalizowany („zaszyte” dane posiadacza), poza plikiem w formacie PDF tej personalizacji normalnie nie będzie widać (poza małym napisem na jednej stronie „plik zabezpieczony znakiem wodnym”).

Jeśli ktoś będzie kupował ebook na prezent, to proszę o napisanie tego w „Uwagach” przy zakupie wraz z danymi osoby, która ma być właścicielem książki.

Znak wodny robimy korzystając ze sprawdzonej technologii firmy Legimi, której być może w przyszłości powierzymy sprzedaż książki w formie elektronicznej.

O tym, że ebook kupowany razem z wydaniem papierowym jest znacznie tańszy, to już zapewne wiecie (zestaw kosztuje 45 zł – wysyłka książki papierowej poleconym gratis, pliki będą dostarczone e-mailem)

Dla tych, którzy kupili wcześniej książkę papierową istnieje możliwość dokupienia ebooka po tej samej cenie, co w zestawie, czyli 10 zł. W sklepie jest wygenerowany artykuł, który w takim wypadku zamawiamy podając w Uwagach numer zamówienia książki papierowej.

Ważna uwaga: Ponieważ dalej budujemy sprzedaż jako eksperyment Lean Startup ze względów kosztowych i strategicznych nie zleciliśmy wbudowania w system sklepu automatycznej personalizacji i wysyłki, co w naszym konkretnym przypadku byłoby dość skomplikowane, a rezultat niepewny. Dlatego ebooki będą dostarczane nie natychmiast, lecz w ciągu max. 24 godzin od wpłynięcia należności.  Później dołączymy do tego innego partnera, który ma system natychmiastowej dostawy, ale na razie chcemy trochę poeksperymentować.

Oficjalny start sprzedaży jest w środę i najpóźniej wtedy zaczynamy dostawę, ale kto chce może od natychmiast zamówić:

• albo sam ebook (25 zł)
• albo zestaw ebook + ksiązka (45 zł)
• albo dokupić ebook do posiadanej już książki w wydaniu papierowych (10 zł)

Zapraszam  na http://sklep.alexba.eu/

W związku z moim jutrzejszym wystąpieniem na TEDx w Sopocie pozostaję w Trójmieście jeden dzień dłużej.
Będę do Waszej dyspozycji i zapraszam na:

1. Wspólny obiad w małym gronie w ramach Klubu Czytelnika Książki
   Godzina 13.00. RESTAURACJA STACJA SOPOT ul. Władysława Jagiełły 3/1, 81-757 Sopot. Mamy zarezerwowany stolik na 10 osób (w razie potrzeby można dostawić parę miejsc). Będzie to doskonała okazja żeby się poznać, porozmawiać i wymienić doświadczeniami w kameralnym gronie. Potwierdźcie proszę swój udział mailem do Wojtka (adres na dole), żebyśmy wiedzieli ilu osób się spodziewać.
2. Sesję Q&A w Business Link Trójmiasto w godzinach 16-19 dla wszystkich zainteresowanych.
   Wydarzenie to organizujemy we współpracy z Pomorskim Studenckim Forum BCC (https://www.facebook.com/PomorskieStudenckieForumBCC). Będzie miało ono formę zbliżoną do tej znanej ze Spotkań z Alexem we Wrocławiu. Jest ono oczywiście bezpłatne, ale w związku ograniczoną liczbą miejsc wymagana jest wcześniejsza rejestracja pod adresem: http://alexbarszczewski.evenea.pl/.

Zapisy startują dzisiaj (środa, 29.01.2014) o godzinie 21:00. Znajdują się tam też wszystkie szczegóły logistyczne i szerszy opis wystąpienia.

W sprawach organizacyjnych proszę o kontakt z Wojtkiem: w.maniecki@sfbcc.org.pl
Gdybyście nie zdążyli się zarejestrować to jest przewidzianych parę dodatkowych miejsc dla Was, czytelników bloga i książki. Kontakt w tej sprawie j/w.

Dziękuję Wojtkowi za błyskawiczne zorganizowanie tych spotkań :-)

Drodzy Czytelnicy

Po kilku miesiącach od wydania książki, w Waszych rękach jest prawie 2000 egzemplarzy, nie licząc tych, które wysłałem do księgarń, a których dokładna sprzedaż nie jest mi w tej chwili znana. Wszystko to bez jakiegoś specjalnego marketingu, przy sprzedaży przez internet za pośrednictwem strony www.sukceswrelacjach.pl

Dziękuję za Wasze zaufanie!

Ponieważ obiecałem, że książka będzie w jakiś sposób interaktywna, to czas na kolejny ruch z mojej strony.

Chciałbym w przyszłości spotykać się z Czytelnikami książki i dyskutować z nimi. Zależy mi, aby w tym wypadku były one w bardziej przytulnej atmosferze, niż podczas dużych spotkań Czytelników blogu, których ilość będzie znacznie mniejsza.

Dlatego też powołuję do życia Klub Czytelników Książki „Sukces w relacjach międzyludzkich”. :-)

Uczestnictwo w tym Klubie, jak zwykle bezpłatne dla uczestników, umożliwi udział w spotkaniach ze mną, które nie będą wcześniej publicznie ogłaszane np. na blogu, lecz wyłącznie drogą indywidualnych zaproszeń.

Umożliwi to Klubowiczom branie udziału w bardziej kameralnych, a w związku z tym idących znacznie głębiej rozmowach, które będą się odbywały częściej i w większej ilości miejsc w porównaniu ze spotkaniami Czytelników blogu. Oprócz tego Klubowicze będą wcześniej informowani o wszelkich ewentualnych inicjatywach związanych z książką lub jej tematem plus jakieś inne korzyści, które przyjdą mi albo Wam do głowy.

Jakie są formy członkostwa i jak nim zostać.

Klubowicz– Poziom Podstawowy

Trzeba wysłać na adres klub@alexba.eu email a w nim:

• Deklarację „przeczytałem książkę „Sukces w relacjach międzyludzkich”
• Deklarację „zgadzam się na wykorzystanie mojego adresu email do informowania mnie przez Alexa o spotkaniach i innych działaniach związanych z książką”
• Deklarację „wiem,ze udział w Klubie Czytelników” jest bezpłatny i w każdej chwili mogę z niego zrezygnować bez podania przyczyn”
• Twoje imię i nazwisko
• Miasto, w którym najwygodniej byłoby Ci się spotkać
• Ewentualne pomysły innych działań, które życzyłbyś sobie w związku z książką

Klubowicz – Poziom Premium

Trzeba wysłać na adres klub@alexba.eu email a w nim:

• Deklarację „przeczytałem książkę „Sukces w relacjach międzyludzkich”
• Deklarację „zgadzam się na wykorzystanie mojego adresu email do informowania mnie przez Alexa o spotkaniach i innych działaniach związanych z książką”
• Deklarację „wiem, że udział w Klubie Czytelników” jest bezpłatny i w każdej chwili mogę z niego zrezygnować bez podania przyczyn”
• Twoje imię i nazwisko
• Miasto, w którym najwygodniej byłoby Ci się spotykać
• Ewentualne pomysły innych działań, które życzyłbyś sobie w związku z książką
• Link do opisu Twoich wrażeń po przeczytaniu książki w wątku http://alexba.eu/2013-10-10/sukceswrelacjach/jak-wam-sie-czyta-ksiazke/

Klubowicz – Poziom Lux :-)

Te same warunki co dla Klubowicza Premium plus

• Twoje zdjęcie z książką i zgoda na opublikowanie go na wspólnej stronie Czytelników książki

Jaka jest różnica pomiędzy poszczególnymi stopniami uczestnictwa? Jesli bedzie np. jakiś lunch na 4 osoby, a zgłosi sie więcej kandydatów, to wykorzystamy powyższą gradację :-)

Zapraszam serdecznie