Ooo, Mocne:) Znacznie mocniejsze niz czesc pierwsza. Znam nie jednego takiego faceta. A juz do wyliczania np. znajomych z grupy pierwszej to juz palcow jednej reki niestarczy:)
A i sam lapie sie nad tym ze czesto zbyt sie skupiam na „zdobywaniu” :)
Teraz to juz nie moge doczekac sie nastepnego postu. Oby szybciej:)

Post ten przypomniał mi o książce, którą swojego czasu przeczytałem. Uchodziła ona w swoim czasie (może jest tak wciąż) za biblię uwodzenia. Stała się inspiracją dla wielu FTP również w Polsce, pozwalając przekształcić się im w zdobywców kobiet, a jej autor stał się wziętym guru występującym w TV. Książka zawiera opis dwuletniego życia wśród półtajnej społeczności podrywaczy, podczas której autor z nieudacznika przeobraża się w „Pick up artist”. Link do pozycji na Amazonie:
http://www.amazon.ca/Game-Neil-Strauss/dp/0060554738

Alexie może się z nią zetknąłeś? Jeżeli tak, to jestem ciekaw Twojej opinii.

Z własnych obserwacji mogę dorzucić: ZDP (P od Porażek) – mężczyźni; którzy usiłują zdobyć bardzo atrakcyjne kobiety. Ich celem jest właśnie Porażka; którą usprawiedliwiają faktem że kobieta która usiłowali poderwać była niezwykle atrakcyjna i ciesząca się ogromnym powodzeniem.

@ Łukasz – „Gra” jest ciekawą pozycją do przeczytania. Abstrahując od jej przydatności w uwodzeniu – bo jednak powstała niemalże 20 lat temu w nieco innych społeczno – technicznych warunkach ( formy komunikacji i wymiany opinii dziś powszechne wtedy dosłownie raczkowały ) książka ta opowiada bardziej o początkach samej Społeczności PUA i o przemianie głównego bohatera/autora niż o czymkolwiek innym.

Moim zdaniem warto sobie z tej książki przyswoić jeden ważny wniosek – że można swoje życie odmienić o 180 stopni jeśli naprawdę się tego chce.

Co do samych Zdobywców – uprzedzam będzie obszernie.

Zdobywcy w ogóle to ciekawy typ facetów. Z nimi nie można wprost, bo cokolwiek co przychodzi im zbyt łatwo jest natychmiast deprecjonowane.

ZDM – to typ takiego rycerzyka. Ma w głowie swoją wizję kobiety wartościowej i ściśle się jej trzyma. Każde odstępstwo od norm skutkuje zwykle frustracją i zerwaniem relacji. On głęboko wierzy w to, że prawdziwie pokochać można tylko Panią Idealną, cała reszta kobiet nie zasługuje na jego uwagę. Jednak dla PI jest w stanie przejść pół świata, przynieść gwiazdkę z nieba i zabić smoka – tylko po to aby ja zdobyć.

To w tej grupie najczęściej pojawiają się mężczyźni z cyklu „seks tylko po ślubie”. Istotnym elementem jest to ze pogłębianie relacji z kobietą odbywa się dla niego w ściśle wytyczonych granicach. Będzie on najlepszym strażnikiem właściwego zachowania wobec swojej wybranki i jej zachowania również.

Zdobywanie wybranki najczęściej również odbywa się pewnym utartym schematem – nierzadko pełnym romantycznych gestów, kreatywności. Jej zadaniem w relacji jest przede wszystkim dowodzić swojej wartości.

I na tym właśnie polega największy problem z ZDM – bowiem kobieta w takiej relacji swoją wartość potwierdzać musi nieustannie. Na początkowych etapach główną rolę będzie grała prawdopodobnie jej skromność i cnotliwość, później umiejętność prowadzenia domu, to jaką jest matką – wszystko to sprawdzane pod kątem nie funkcjonalności relacji jako takiej ale przystawania do jego wyobrażeń.

W kwestiach seksu często górę bierze pewnego rodzaju zakłopotanie, niepewność. Jednak również jeśli chodzi o łóżko jego wyobrażenie tego co można z kobietą zrobić będzie determinantą tego do czego ZDM będzie dążył. Co za tym idzie eksperymenty zdarzają mu się rzadko a jeśli już to poprzedzone długimi i dość finezyjnymi zabiegami partnerki.

O ile ZDM na początkowych etapach zdaje się być świetnym materiałem na Pana Właściwego to problem w relacji z nim jest zasadniczy. Postawa „zdobyłem to mam”. Wysiłek wkłada w relację głównie na początku a wszelkie próby wykrzesania z niego chęci do działań mających na celu zadbanie o potrzeby partnerki są okupione jej ciężką pracą. Paradoksalnie – PI stanowi dla niego bardzo ważną część życia. W praktyce on kompletnie nie rozumie czemu kobieta jest z nim nieszczęśliwa i jako panaceum najczęściej powróci do sprawdzonych metod stosowanych na początku związku. Zwykle również działa całkiem sprawnie – kobieta widzi ze on się stara więc jakikolwiek wysiłek jest zaliczany na plus i daje jej kolejne dość spore pokłady cierpliwości i nadziei na to ze on jedna zacznie o nią dbać „na co dzień”. Przy odrobinie szczęścia do ZDM w końcu zaczynają docierać pewne rzeczy. Ale nie zawsze.

Dla ZDM to ze Ona odeszła nie zawsze oznacza ze przestała być PI. Zwykle próbuje ją odzyskać – często metodą „chwytania się brzytwy”.

Niemniej jednak – kobieta zwłaszcza na początkowych etapach jest po prostu rozpieszczana co nie ukrywajmy jest całkiem przyjemne. O ile trafi na kobietę która również marzy o jednej wielkiej miłości na całe życie to taki zestaw może być nawet całkiem udany. Nie bez znaczenia pozostaje fakt ze taki mężczyzna nie poddaje się łatwo w walce o związek i największym jego motywatorem jest po prostu zachowanie upolowanej z takim trudem zdobyczy. W związku z tym o ile związku takie potrafią być czasem dość burzliwe w kwestiach w których oboje mają różne wizje – to jednak trzeba uczciwie przyznać, że z określonym typem kobiet są całkiem szczęśliwe dla obu stron. Nie mają tu zwykle miejsca hgiperorgazmy i upojenie szczęściem – jednak dla wielu kobiet takie spokojne stateczne szczęście w zupełności wystarcza i uznają je za satysfakcjonujące.

Warto również zaznaczyć ze ZDM najczęściej nie pije, nie bije, jest czuły, troskliwy, zwykle też dba o dzieci oraz status majątkowy – bo jest zwyczajnie dumny z tego co udało mu się osiągnąć i z jednej strony chce się tym „pochwalić” a z drugiej nie chce tego stracić. Więc dba o kobietę i związek – tak jak potrafi. Zaangażowania jednak odmówić mu nie można.

Często – obok FTP – jest to pozycja startowa wielu mężczyzn zaczynających dorosłe życie – i znam wielu którzy tak jak Alex – wyszli z tego typu i zwyczajnie zmienili swoje pojmowanie relacji na dużo lepsze. Zarówno ZDM jaki i FTP mają spory potencjał do wyewoluowania w typy facetów z którymi relacje są znacznie głębsze i bardziej satysfakcjonujące.

ZDS – No tutaj w zasadzie prawie wszystko zostało powiedziane.

Zasadniczo poza porviderem stabilizacji materialnej długotrwałe związki z powyższym nie wnoszą zbyt wiele. Jednak życie na wysokim poziomie ma tez swoje zwolenniczki – nawet za cenę tego że partner będzie „podbijał kolejne rynki” – co nie oznacza, ze pozwoli partnerce na to samo. Moim zdaniem jest to mężczyzna który raczej „wymieni na nowszy model” niż rozwinie się emocjonalnie w związku z kobietą choćby o jotę. Ale mogę się mylić :)

Jest to najlepszy możliwy typ pozwalający „wyrwać się” kobietom których problemem jest status materialny a natura obdarzyła je wyjątkową urodą. O którą oczywiście ona powinna bardzo dbać aby być wciąż jego ozdobą. W dzisiejszych „trudnych ekonomicznie” czasach aspekt stabilizacji finansowej na dość wysokim poziomie jest nie do przecenienia.

ZDC – najbardziej antypatyczny z dotychczasowych. Z jednej strony pełen kompleksów z drugiej dość zadufany w sobie i przeświadczony o własnej wartości. Często narcystyczny, w większości z bardzo niskim poziomem empatii. W dłuższych relacjach skupiony na sobie.

Znak rozpoznawczy na początku – praktycznie brak reakcji na słowo NIE. Albo zachowuje się jakby nie usłyszał, albo rozpoczyna proces przekonywania, praktycznie nie odpuszcza. Trudny do spławienia. Wytrwały.

Początkowo przy zdobywaniu „cnotliwej” można go pomylić z ZDM – co może być zgubne w skutkach. Sygnałem ostrzegawczym jest moim zdaniem jest „zdobywanie” ale i oczekiwanie jednocześnie „nagrody” w postaci dowartościowania jego nadwątlonego ego. Np. zabiera ją na romantyczną kolację ale oczekuje, że ona będzie totalnie zachwycona i będzie opowiadać wszystkim jak to było wspaniale. Jeśli ona nie będzie chciała tego zrobić sama z siebie on jej chętnie w towarzystwie przypomni, że powinna pochwalić się tym jak wspaniałego ma mężczyznę. Przy czym ZDM interesuje bardziej jej opinia o nim niż uznanie otoczenia.

Nie cierpi rywalizacji – w związku z czym na partnerkę najczęściej wybierze kobietę dość uległą, zakompleksioną. Nigdy nie wejdzie w długotrwałą relację z kobietą która zarabia więcej niż on bądź po prostu odnosi sukcesy w swojej pracy czy też czerpie z niej satysfakcję. Ona powinna być mniej więcej tak samo zmonotonizowana i ogłupiona pracą jak on. Albo nie mieć jej wcale.

Znakiem rozpoznawczym tego typu w długotrwałej relacji jest moim zdaniem dość często wypowiadane w różnych formach „to ja tyle ci dałem, tyle dla ciebie zrobiłem, powinnaś być mi wdzięczna”. Równie typowe jest dla ZDC to że z Cnotliwą kobietą seks jest dość monotonny i mało satysfakcjonujący dla kobiety ( bo seks jest przede wszystkim dla jego przyjemności ) natomiast w relacjach pobocznych, romansikach, jednonockach realizuje on swoje fantazje. Nawet w sytuacjach w których partnerka jest zainteresowana rozszerzeniem łóżkowego repertuaru będzie on tego unikał. Bo „nie po to ma się swoją kobietę” :)

Tej grupy zwyczajnie osobiście unikam jak ognia ( na szczęście odstraszam ich bo zwyczajnie nie przystaję do ich targetu ) – bo bardzo wielu w niej frustratów i mężczyzn tak mocno zakałapućkanych we własnych emocjach, ze przeradza się to w agresję – zarówno psychiczna jak i fizyczną. W mojej opinii długotrwała relacja z ZDC nie niesie ze sobą w zasadzie żadnych korzyści przy sporym ryzyku. Po raz kolejny – mogę się mylić.

Witam,

Odnoszę wrażenie, że temat 'Jak mu to powiedzieć’, to tylko sposobność, aby ponabijać się z mężczyzn.

Z punktu widzenia kobiet, to nie istotne czy facet jest FTP, ZDM, ZDS czy ZDC. Cechy które zostały wybrane by scharakteryzować grupę, to cechy osób, które zapewne wykazują w czynnościach innych, niż zdobywanie kobiet. Zdobywane kobiety w większości tego nie zauważą, gdyż nie znawszy osoby od młodości, nie będą w stanie wykonać jakiegoś przypisania. To przypisanie może nastąpić, po dłuższej znajomości.
W końcu skąd kobieta ma wiedzieć, jakie czynności facet wykonuje specjalnie ( ponad swoją przeciętność ), po to aby ją zdobyć.

Taki ZDC, wydaje się być tutaj negatywny. Jednak takich kobiety też lubią, akceptują, wiążą się relacjami i wychodzą za nich za mąż. ZDC też ma szanse u kobiet i to wcale nie mniejsze niż inne typy.

I odnośnie problemu postawionego w tym wątku:

„Znam sympatycznego faceta, z którym bardzo dobrze mi się rozmawia, … element erotyczny, …. do siebie nie zrazić, bo i dotychczasowa znajomość ma dla mnie sporą wartość”

Wprowadzając element erotyczny, przenosi Pani związek na inny poziom ( podobnie zapraszając do grona przyjaciół, na spotkania rodzinne itd. )
Jeśli ma Pani wątpliwości, co będzie 'po’ to znaczy, że nie zna Pani, tego mężczyzny dość dobrze i na tym etapie dobrze jest wybadać, co się może wydarzyć.
Skoro świetnie się Wam razem rozmawia, to nie powinno być problemu. Wystarczy omówić film/książkę/sytuację życiową, która jest podobna do Waszej aktualnej sytuacji.
Jeśli NAPRWDĘ ŚWITNIE się Państwu rozmawia, to lepiej poszukać sobie innego partnera do seksu. Wprowadzenie wątku erotycznego, może spowodować, że
zacznie go bardziej Pani, cenić za to jak rozmawiacie w łóżku :-).

Można też zupełnie prosto: 'Wiesz, zastanawiam się czy w łóżku tak samo dobrze, toczyłaby się nasza rozmowa. Może spróbujemy ?’ :-)
Ryzyko ? Owszem, gdyż nie zna Pani dobrze tego mężczyzny. Jest to, też furtka do ucieczki, gdy sprawy potoczą się nie tak, jak Pani tego oczekuje.

Reakcja mężczyzny będzie zależała od bardzo wielu uwarunkowań: kulturowych, religijnych, społecznościowych, środowiskowych i zdrowotnych. Ale nie, od powyższego podziału.

Powyższa klasyfikacja mężczyzn, nijak ma się do postawionego problemu.

Robert

Temat jest godny uwagi, więc dorzucę i swoje trzy grosze. Wszystko, co napiszę stanowi moje luźne przemyślenia, wynikłe z własnych obserwacji i kontaktów z tą grupą docelową.

Jak sugeruje określenie nadane tego typu mężczyznom przez Alexa, zdobywcy, w ramach standardowego oprogramowania, mają wbudowany soft odpalający się w momencie wzmożonego zainteresowania tych mężczyzn jakąś kobietą i nakazujący im podejmować różnego typu działania, mające w ostatecznej konsekwencji doprowadzić ich do szeroko pojętego „zdobycia” tejże kobiety.

Samo zdobywanie jest serią działań, uprawianych przez mężczyznę w pojedynkę, gdzie kobieta, jako obiekt, o który „należy zabiegać” stanowi punkt centralny tych wszystkich starań. Sama przy tym nie musi wykazywać się (zazwyczaj w fazie początkowej) nazbyt kooperacyjnym zachowaniem (w przeciwnym wypadku nie byłoby czego zdobywać :-) ).
Przy powzięciu odpowiedniej poprawki, działanie to, w mniejszym lub większym stopniu, może przypominać Homo erectusa udającego się na łowy, który po ciężkich zmaganiach wraca ostatecznie do swojej jaskini z upolowaną zwierzyną :-).

Jednocześnie odnoszę wrażenie, że typ mężczyzny, jakim jest zdobywca, największą satysfakcję czerpie z samego aktu zdobywania kobiety. Akt zdobywania dostarcza mu także sporej, niecodziennej dawki adrenaliny, co może działać zachęcająco na przyszłość. W przypadkach ekstremalnych można zaobserwować efekt narkomana, gdzie danemu panu ten spory zastrzyk adrenaliny może się tak bardzo spodobać, że liczba iteracji podejmowanych przez niego tego typu działań (zdobywczych) zacznie rosnąć w niebezpiecznym tempie. Paniom zalecam takich panów unikać, chyba, że któraś naprawdę lubi mocne wrażenia :-).

Dla mniej wprawionej kobiety, bez szczególnego doświadczenia w relacjach z mężczyznami, zdobywcy, na pierwszy rzut oka mogą stanowić pozornie bardzo atrakcyjną grupę.
Ostatecznie, w trakcie całego procesu zdobywania, zdobywca jest dość aktywny, czemu nie sposób zaprzeczyć; kobieta ma to poczucie, że coś się dokoła niej dzieje oraz, że ktoś się nią w szczególny sposób interesuje, co jest bardzo miłe.

Dodatkowo, jak zauważył Alex, ze względu na spore doświadczenie w czystym seksie, wielu spośród zdobywców ma wszelkie predyspozycje do bycia bardzo dobrymi kochankami z punktu widzenia samej cielesności.

Obiecujące i bardzo satysfakcjonujące rezultaty w sferze samego seksu, mogą dać kobiecie, która weszła w bliższą interakcję ze zdobywcą, zielone światło na rozszerzenie zakresu tych obiecujących prognoz, na całą osobowość takiego mężczyzny.

I tu pojawia się pewne niebezpieczeństwo. Kobieta raz zaksięgowawszy na początku takiego mężczyznę, jako fantastyczny materiał do wejścia z nim w bliższą relację, może mieć potem problem z tzw. „facing the reality” i przyjęciem do wiadomości, że fantastyczny kochanek, wcale nie musi być już tak fantastycznym w pozostałych aspektach swej osobowości.
Wyzwaniem dla kobiety może być fakt, że wbrew wszelkim oczekiwaniom, nasz fantastyczny kochanek może okazać się równie ułomny w szeroko pojętej sferze emocjonalnej, co fantastyczny w sferze seksu.
Niektórzy z tych, których miałam okazję poznać wykazywali się bardzo silną polaryzacją na tych dwóch płaszczyznach.

Bliższa interakcja ze zdobywcami może nieść ze sobą jeszcze inne ryzyko. Tu chciałam zaznaczyć, że to, co dalej napiszę, dotyczący pojedynczych przypadków, z którymi się spotkałam, stąd niekoniecznie będzie to prawdziwe dla szerszej grupy panów o cechach zdobywcy.

Otóż, u tych ze zdobywców, którzy cechują się wrażliwym, i przy tym dość wybujałym ego, może funkcjonować (ale nie musi) bardzo niekorzystny program reagowania w określony sposób na sytuacje, w których coś w związku z kobietą i jej poczynaniami, idzie bardzo nie po ich własnej myśli.
Reakcje te, jak różne w swej formie by nie były, mają ostatecznie na celu kobiecie po prostu mocno „dołożyć”. Dołożyć, czy też dać jej taką nauczkę, która w wystarczająco dobitny sposób da jej do zrozumienia, że jej zachowanie było z jego punktu widzenia niedopuszczalne i bardzo mu nie pasowało.

Tu wachlarz dostępnych działań jest dość szeroki, przy czym na drodze ewolucji, wybierane są zazwyczaj te rozwiązania, które najszybciej dadzą mężczyźnie pożądany efekt – czytaj uderzą kobietę w najbardziej czuły punkt. To taki praktykowany przez niektórych sposób na ukaranie kobiety, za postępowanie niezgodne z „jedynym słusznym”, funkcjonującym w głowach tych panów schematem. (Uwaga! – to działanie odnosi swój efekt tylko na kobietach, którym na takim zdobywcy w jakimś stopniu zależy).

Odniosę się jeszcze do tych zdobywców, wspomnianych przez Alexa, u których funkcjonują w świadomości silnie spolaryzowane podziały na „dziwki i madonny” lub kobiety „do zaliczenia i te do poślubienia”.

Tę grupę mężczyzn osobiście uważam za najbardziej niebezpieczną z punktu widzenia potencjalnych szkód, jakie tacy panowie są w stanie wyrządzić w psychice kobiety, przy bliższej długotrwałej interakcji.

Funkcjonujący w głowach niektórych panów wyżej wymieniony podział, stanowi dość wyraźną przesłankę ku temu, aby podejrzewać, że taki oto mężczyzna, w mniej lub bardziej świadomy sposób podchodzi do kobiet przedmiotowo. W wypadku takich mężczyzn, to, do jakiej grupy ostatecznie zakwalifikuje się u nich kobieta, będzie w bezpośrednim przełożeniu zależało od tego, jak wypadnie ona w ich autorskim sprawdzianie dostępności, czyli tzw. „teście łóżkowym” (albo prościej – jak szybko taka pani pójdzie z nimi do łóżka :-) ).

Cały problem z tymi mężczyznami polega na tym, że kobieta decydując się na bliższą z nimi interakcję niejako bezwiednie zgadza się na udział w czymś, co można streścić do postaci krótkiego komunikatu (wypowiedzianego w domyśle przez mężczyznę): „moja gra, moje zasady, Ty jednak nie dostajesz do niej instrukcji obsługi”. Wszak mężczyźni Ci nigdzie z własnej woli tak naprawdę nie wyjaśniają, jakimi kryteriami się kierują w trakcie tego całego procesu klasyfikacji kobiet.

Dla pocieszenia powiem, że jakkolwiek silnie zakorzeniony u danego mężczyzny ten podział by nie był, w większości przypadków ma on bardzo wątłe podstawy logiczne, racjonalności na próżno tam szukać, a i większość wyznających ten podział panów, nie potrafi podjąć się sensownej jego obrony i argumentacji.

Najbardziej obrazowe będzie chyba jednak, jeśli przytoczę fragment pewnej rozmowy na ten temat.
Mój rozmówca zapytany o to, co pozwala mu wkładać kobiety, z którymi stosunkowo szybko podjął inicjację seksualną, do jednej szufladki z napisem „łatwa laska”, a partnerki do poważnego związku szukać gdzie indziej, odpowiedział: „(…) wiesz, bo facet, który szuka kobiety do poważnej relacji, a może nawet małżeństwa, ma w głowie… księżniczę”.

Księżniczka w ówczesnym czasie pozwoliła mi sporo zrozumieć :-)

Dziś jestem przekonana, że to, co tak naprawdę reprezentuje ten podział, to tylko i wyłącznie obraz rzeczywistości, jaki posiada dany mężczyzna, a na który panie nie koniecznie muszą przystawać.
Jedyny pożytek, jaki ten podział daje kobiecie w praktyce, to możliwość wczesnego zdiagnozowania i wyeliminowania takiego niefortunnego przypadku z kręgu własnego zainteresowania :-).

To tyle na chwilę obecną, podkreślam, że są to moje subiektywne spostrzeżenia, których z cała pewnością nie można rozciągać na całą grupę zdobywców. Stąd obserwacje innych kobiet mogą się różnić od tych przytoczonych tutaj. Nie miałam jednocześnie w zamiarze „demonizować” zdobywców jako takich, a raczej wskazać na pewne dość charakterystyczne zachowania, czy potencjalne problemy, które mogą wystąpić w trakcie bliższej interakcji z którymś z kolejnych przedstawicieli tej grupy.

Pozdrawiam

I/Alex
ciekawe skad ta Pani trafila na ten blog? czyzby przypadkiem czegos szukala? ;-)
a wogole co to znaczy dziecinnne? ktos wydaje obiektywnie opinie na ten temat?
a juz odrzucenia laczenie zdjec laptopa i klasyfikacji mezczyzn przez mezczyzne dowodzi albo niechcenia zrozumienia albo odrzucenia albo braku wlasnej teorii na ten temat albo po prostu zalowania straty czasu
dolozylbym z wlasnego doswiadczanie proba zmylenia przeciwnika tematami niezwiazanymi z glownym tematem i proba przysolenia na sam koniec tzw „koronnym argumentem”
na szczescie „atmosfera” bloga to zupelnie inna bajka

pozdrowienia dla „I”

W mailu od Pani I. jest m.in. to:
„a Pana porady są nie na miejscu”…

Pomyślałam w pierwszym momencie: na czyim miejscu :-) :-) a potem, że dla niektórych ludzi cały ten blog, komentarze i dyskusje mogą być „nie na miejscu”. I wtedy nie korzystają z porad :-), bo nikt ich do tego nie zmusza. Zawsze można tu nie wchodzić. To nie jest obowiązkowe.:-)

Dobrze, że nie dla wszystkich to „na miejscu” jest takie samo. :-)

Pozdrawiam, Ewa

Niektórzy ludzie też są nie na miejscu :) co zrobić :P swoją drogą Alex ;> ostatnio na blogu coś dużo treści dotyczących relacji damkso-męskich :> fajnie lubię je – czasami wyciągnę parę zdań dla siebie nowych :), ale mam bardzo subiektywne poczucie, że kiedyś była dużo większa równowaga między
ROZWÓJ OSOBISTY, KARIERA, ZARZĄDZANIE I MARKETING i że ostatnio(zabij mnie nie umiem tego dookreślić) trochę jak na mój gust za wąsko idziemy :), ale może to tylko kiepskie przeczucie – nie robiłem statystyki.

Pytanie do Alexa w związku z Panią I.
Zaglądam czasami na Twój blog – poleciła mi go bliska osoba. Często pojawia się dużo ciekawych tematów.
Mam pytanie związane z zarzutem przechwalania się – w jakim celu obok zdjęć fajnych widoków pokazujesz codzienności swojego życia np. steki i ciastka.
I uwaga co do Pani I. – może ze zdjęcia jej się spodobałeś – miły, uśmiechnięty starszy Pan – może jej list jest formą zaczepki a nie krytyki.
Pozdrawiam
Piotr

MD, Michał Urban

Przeczytałam oba Wasze komentarze, potem z wrodzonej ciekawości zaczęłam przeglądać tematy wstecz. Doszłam do początku 2010 roku. Odchodząc na moment od głównego postu, przekażę swoje refleksje:

– „równowaga” jest od słów równo i ważyć, a nie równa ilość :-) . Waga tych zagadnień dla każdego może być różna, stąd trudno o uniwersalne proporcje.

– Posty o marketingu, zarządzaniu etc nie znikają z bloga (!) i są cały czas dostępne. Warto do nich wracać. Treści w nich zawarte są na tyle uniwersalne, że warto. Nie dezaktualizują się z miesiąca na miesiąc. I stale można do nich wracać także w komentarzach, rozwijać poprzez zadawanie pytań etc.

– Elementem harmonijnego rozwoju jest także rozwój w sferze osobistej, w tym w relacjach z ludźmi. Zdrowe relacje, tak na płaszczyźnie zawodowej, jak i partnerskiej, w tym sferze seksu, (stanowiące nieodłączną cześć naszego życia) w wielu przypadkach (jeśli nie zawsze) mocno rzutują na całość naszych działań, w tym biznesowych, a czasami o nich przesądzają. Choćby dlatego, że mają ogromny wpływ na nasze poczucie własnej wartości, naszą energię, na podejmowane decyzje.

– Michał, milionów nie zarabia się od samego czytania. Od samego przeczytania życie się nie zmienia, a dopiero od wdrożenia wniosków, przełożenia na konkretne działania. Rezultaty finalnie zależą od działań. Warto wiec czasem zadać sobie pytanie: jak korzystam z tych materiałów dostępnych tu na blogu a dopiero wtedy zastanowić się nad rezultatami :-) .

– MD – co do sformułowań typu „ostatnio na blogu” (wiem, zwracałeś uwagę na subiektywizm) – zamiast ulegać wrażeniom lepiej sprawdzić fakty. :-) Popatrz choćby na dwa tematy wstecz (mam na myśli ten post z ilustracja dwóch kamienic). Dla mnie nawet post o poszukiwaniu biura rachunkowego jest dobrą lekcją dotyczącą biznesu.

– Tematy relacji z ludźmi (a nie tylko relacji damsko-męskich) Alex podejmuje – jak zauważyłam – jako „wynik” zainteresowania Czytelników, którzy do niego w tych sprawach się zwracają. Co świadczy o potrzebie (listy czytelników, dylematy czytelników). Dlaczego miałby j ignorować?

Tyle moich osobistych refleksji.
Pozdrawiam, Ewa

Michał Urban,

Pytasz „Czy doszukiwałaś się w mojej wypowiedzi cynizmu” – niczego się nie doszukiwałam :-)

Czy zauważyłam w nim cynizm? Nie.
Dlaczego pytasz? Skąd Ci przyszedł do głowy właśnie cynizm w odniesieniu do Twojej wypowiedzi?

Pozdrawiam, Ewa

Zazwyczaj Alexowe posty o relacjach damsko-męskich nie wywołują we mnie ochoty na pisanie. Jednak tym razem poruszył mnie komentarz I. Z powodu poziomu wypowiedzi oraz uogólnienia. Tak się składa, że ostatnio mam bardzo intensywny czas i spotykam się często z wypowiedziami tego typu. Często też jestem oceniana przez różne „obiektywne” gremia. Kiedy już wystarczająco dużo nasłucham się o tym co robię nie tak, czego nie potrafię i czego nie powinnam, wchodzę na ten blog. Żeby zobaczyć/poczytać, że są różne punkty widzenia, że można inaczej i jak mogę sobie radzić z tymi, którzy wiedzą, znają mnie „lepiej”. Działa jak odtrutka!

WitekZ,
pracuję nad zmianą otoczenia. Ba, podjęłam już nawet konkretne kroki. Pewne sprawy chciałam jednak zamknąć.

@Kocimiętka

> W tej klasyfikacji nie ma naprawdę nic negatywnego.

Otóż jest. Dobór określeń, opis cech, bardzo wybiórcze traktowanie tematu.

> ….. ze sobą żadnej wartości poza poznawczą. ……..

Czy prowadzenie obserwacji drzew rosnącyh przy drodze, podczas jazdy, powie Ci coś o tym jak wygląda las ?

> …… użycie tej wiedzy w praktyce musi być pozytywne …….

Użycie tej wiedzy, jako wesoły początek dalszego zgłębiania tematu, może być pozytywne.