Jakiś czas temu na blogu Alexa pojawił się mój post gościnny (link na końcu komentarza). Dzisiaj jestem krok, a raczej kilka kroków dalej niż w momencie jego pisania. Mam na myśli jeszcze ciekawsze, przyjemniejsze życie, z większą ilością często nowych wyzwań. Okazuje się, że duży wpływ na takie fajne życie miały i ciągle mają zmiany nawyków w relacjach na takie, o których można przeczytać w książce. Dzięki temu, że jakiś czas temu trafiłem na bloga zdążyłem część rzeczy zawartych w książce sprawdzić na sobie. Dla mnie warto. Nie tylko sprawdzić, ale sprawić, żeby stały się stałym elementem naszego życia :) I chociaż każdy jest inny, to uważam, że nawet przekopiowanie wskazówek zawartych w lekturze do swojego życia przełoży się na pozytywny bilans, jeśli chodzi o zyski i straty w relacjach z ludźmi. Wskazówki z jednego z rozdziałów miałem okazję sprawdzić bardzo szybko w praktyce z relacji z jednym z klientów. Kryzysowa sytuacja zakończyła się wzajemnym profesjonalnym i poważnym traktowaniem oraz realizacją stosunkowo dużego projektu. Z powodu poufności nie mogę więcej na ten temat napisać. Część tych umiejętności przekazuję młodym piłkarzom. Ostatni doświadczyłem interesującego przypadku z w grupie, z którą pracuję od ponad roku. Na treningu pojawił się nowy chłopiec. Pod koniec treningu omawiając zagadnienia nad którymi dzisiaj pracowaliśmy zawodnicy poruszyli ważny temat. „Trenerze, a Janek jak tylko coś zrobiliśmy źle to od razu miał do nas pretensje, a sam nam nie pomagał”. Lepiej od razu wykształcać dobre nawyki niż potem pracować nad ich zmianą :) I te dzieci rozumieją już, że jeśli ktoś popełni błąd, to pierwszą reakcję nie ma być krytyka, ale rozwiązanie problemu! A w tej konkretnej sytuacji na boisku (np. strata piłki przez kolegę z drużyny) pomoc w jej w odbiorze zamiast denerwowania się na niego. Wow. Myślę, że to bardzo dobra lektura dla nauczycieli pracujących z dziećmi :)

Jeszcze raz Alex dziękuję, za to, że znalazłeś motywację, do tego aby podzielić się swoją wiedzą w takiej formie :)

Pozdrawiam serdecznie,
Mateusz

link do postu
alexba.eu/2012-08-08/goscinne-posty/historia-mateusza/

Miałam przyjemność zajmować się redakcją i łamaniem tej książki, więc domyślacie się, że przeczytałam ją wiele razy „od deski do deski” i tutaj pewnie tylko Autor mnie w tym prześcignął. :-)
Wielu Czytelników tego bloga wie także, że jestem od dawna uważnym czytelnikiem wszystkich postów. Przeczytałam każdy post, a nawet przestudiowałam. Mam też wersję elektroniczną książki (siłą rzeczy – do druku szła w formie pliku).

Dlaczego powyższe jest ważne? Bo mogę dziś z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że gdybym nie miała wersji drukowanej, tzw. odautorskiej (dzięki, Alex), to szybciutko bym kupiła dla siebie papierową wersję. Żeby mieć, żeby wracać do niej, żeby wygodniej robiło mi się poszczególne zadania. Praca z książką to nie to samo, co przeczytanie książki. Do pracy idealnie nadaje się papier.

Uważam się za osobę, która nie ma problemów z komunikacją, z relacjami bywa różnie, ale generalnie raczej powyżej „średniej krajowej” :-). Mimo znajomości bloga i książki, bardzo korzystam z zadań zaproponowanych przez Alexa. He, czyta się je łatwiusieńko, szybciutko, na luzie. Ale zabierzcie się za wykonywanie ich – to jest ciekawe i jakże pouczające doświadczenie, kolejny krok w rozwoju umiejętności komunikacyjnych. Nawet dla mnie.

Wszystkim, którzy sięgać będą po tę książkę powiem jeszcze coś: można ją przeczytać w jedna noc. I będzie to przyjemne. Ale to nie jest książka na jedna noc. To partnerka na dłużej :-) – na tygodnie własnej pracy. Jestem przekonana, że warto. Ja się z niej uczę nadal, mimo dużego doświadczenia i ponad 50 lat na karku. I za każdym razem, kiedy czytam określone zadanie, myślę sobie: „Ja? Eeee, luzik…” A potem zmieniam zdanie, pokornieję. Żaden luzik. Kawał intensywnej pracy. I pomyślałam, że jak sięgnę do tych zadań za rok, to znowu dzięki nim coś odkryję, znowu posunę się krok do przodu. Bo komunikacja i relacje to dziedziny, w których – w moim przekonaniu – nie da się być „ukończonym”. To nieustający proces.

O czym warto jeszcze pomyśleć? Otóż nie od dziś pojawiają się publikacje, artykuły czy wypowiedzi różnych osób z tzw. kadry zarządzającej i HR, z których jednoznacznie wynika, że młodzi ludzie, przyzwyczajeni do rozwiązywania testów, skrótowej komunikacji (np. sms), mają spore problemy z komunikowaniem się w realu. To wynik często także małego oczytania, braku rozmów i dyskusji –temat rzeka i nie na ten moment. Ci młodzi ludzie posiadają czasem naprawdę bardzo rzetelną wiedzę, bardzo konkretne umiejętności twarde i odpadają na rynku pracy w zderzeniu z wymogiem komunikatywności, łatwości nawiązywania i utrzymywania kontaktów. Uczą się zatem sztuki autoprezentacji, wystąpień publicznych, ale to za mało. Tu nie da się na skróty. Tu trzeba zacząć od fundamentu: komunikacji i wchodzenia w relacje. I ta książka jest tu nie tylko drogowskazem, ale też zbiorem praktycznych zadań, konkretnych podpowiedzi. To trochę jak osobisty trener, tylko że w formacie A5 i papierze. Książkę polecam tym, którzy chcą naprawdę poprawić swoją komunikację, chcą dzięki temu inaczej pozycjonować się na rynku pracy, w środowisku pracy (choć nie tylko). Chcą zdobyć przewagę w tej dziedzinie nad innymi. Nie dajcie się zwieść lekkiej formie tej książki!:-)

Pozdrawiam, Ewa W

Witajcie
Książkę się już przeczytało, niektóre fragmenty kilka razy:) bo czytało się lekko, łapczywie, zachłannie i tylko dobrze funkcjonująca lampka kontrolna w moim mózgu kazała „wróć! zobacz to jeszcze raz!”.
Wiele wątków znałam z bloga, toteż wydawały mi się mniej interesujące niestety, na szczęście zawsze były napisane z duchem książki, w kontekście relacji i całości.

O ile blog można uznać za serial, to książka jest oczywistym filmem pełnometrażowym, zamkniętą całością, budzi kompleksowe refleksje na temat…no właśnie…
1/ utraconych już w życiu paru szans, bo robiłam wiele rzeczy inaczej, bez świadomości, jak to wywiera wpływ na relacje z ludźmi i moje życiowe położenie nie tylko długoterminowo ale nawet krótko.
Być może wynikło to z faktu, że w dotychczasowym życiu obracałam się w niewielkich społecznościach w których funkcjonowały głownie zwyczaje „polskie”, nie było internetu, a w innych społecznościach pobywałam krótko, gościnnie i okresowo, nie żyjąc w nich i nie czerpiąc wzorców.
Parafrazując fragment wstępu Alexa brzmiałoby to : „Od 19xx mieszkam w Polsce, w jednym regionie geograficznym i mam siaki taki kontakt z niezbyt szeroką grupą moich rodaków..”

2/ ewentualnych szans – czy w moim wieku, jako nienajmłodsza, nie bizneswoman:) jeszcze coś z tym życiem zrobię, ćwicząc zachowania i umiejętności, które konkretnie proponuje Alex.

Spróbuję.

Pozdrawiam

Czytam:) Na początku Alexie ogromne gratulacje! Od początku kibicowałam temu projektowi i jak zwykle okazało się że zamiary wcieliłeś w życie. Tak oto mam „Sukces w relacjach międzyludzkich” w dłoni i czytam nawet podczas wszystkich czynności pielęgnacyjnych mojego nowonarodzonego synka:) MAm nadzieję że mi maluch wybaczy tą utraconą na jakiś czas uwagę i… skorzysta też w przyszłości na moich nowych kompetencjach :) Sporą część treści znam dobrze z bloga. Dodatkową wartość stanowi zwięzła, spójna forma i ćwiczenia które mam zamiar wykonać, ba już zaczęłam. Do książki z pewnością będę wracać bo nie jest to pozycja na szybkie przerobienie. Bardzo chciałabym też przekazać ją do przeczytania młodym ludziom w moim otoczeniu, którzy mogą dzięki niej uniknąć wielu błędnych decyzji. Jeszcze raz gratuluję i podziwiam! Wracam do lektury :) pozdrawiam!

Tak jak inni mogę potwierdzić, że książkę czyta się szybko i przyjemnie.

Miałem pewne obawy gdy zamawiałem książkę. Pamiętam gdy, jeszcze na prowizorycznej stronie, przeglądałem spis treści to często w głowie pojawiały mi się tytuły konkretnych postów na blogu. Mimo to zamówiłem dwupak i choć rzeczywiście bardzo dużo treści można znaleźć na blogu to i tak jestem zadowolony. Nawet jeżeli ktoś jest długoletnim czytelnikiem Alexa (bądź przekopał się przez archiwum) to znajdzie tu coś dla siebie:

1. Ćwiczenia praktyczne. W pierwszych dwu częściach książki jest wiele zadań do samodzielnego wykonania i jest to bardzo pozytywna rzecz.

2. Mimo iż znaczną część treści można znaleźć na blogu to jest ona na nim porozrzucana w czasie. W książce wszystko jest poukładane w logiczną i spójną całość. Dobrze jest mieć pod ręką takie źródło do którego można wracać.

3. Często dobrze jest sobie przypomnieć rzeczy o których, niby, wiemy. Jestem pewien, że wiele osób nawet jeżeli kiedyś czytało coś u Alexa to niekoniecznie o tym nadal pamięta (nie mówiąc już o stosowaniu.)

Jeżeli miałbym oceniać książkę to powiem tak:

Dla osób które zapoznały się dokładnie z treścią bloga ocena: 3.5/5
Dla osób które są nowe na blogu (bądź w ogóle nie miały z nim do czynienia) ocena: 5/5

Ta książka to taki Alex w pigułce. Wiem, że sam pewnie zakupię jeszcze jeden lub dwa egzemplarze książki po to aby je sprezentować znajomym którzy o Blogu Alexa nie mają pojęcia i będzie to znacznie lepsze niż powiedzenie „Wiesz jest taki fajny blog powinieneś go poczytać…” (zwłaszcza, że nie każdy jest przekonany do jakichkolwiek blogów.) Ponadto sam będę wracał do tej książki, bo warto (choćby i po to by uczciwie wykonać zaproponowane przez autora zadania)

Biorąc jeszcze dodatkowo pod uwagę to, że celem było także rozpropagowanie tej książki wśród osób które Alexa nie znają (np. książki w bibliotekach) to jest to znakomita pozycja.

Polecam.

Pozdrawiam serdecznie.
Grzegorz Kudybiński.

Cześć Wszystkim.
Czuję się zobowiązany wobec Autora pozostawić także swój komentarz.
Książkę pochłonąłem w jeden wieczór, jeszcze tego samego dnia gdy przyszła pocztą.
Przeczytałem chyba wszystkie wpisy na tym blogu, a mimo to nie czułem żebym przerabiał to samo.
Treść książki – jak dla mnie esencja tego co ma w tytule.
Powielę zdanie, które już się pojawiło:
„Szkoda, że nie przeczytałem jej 20 lat temu…”
Alex – gratulacje za świetną pracę.
Pozdrawiam
Ar3k

Czołem!

Książka wchłonięta w jeden dzień :). Wnioski:

– To nie jest łatwa lektura! Tj. uświadomienie sobie niektórych błędów i nawyków, które ciężko porzucić może powodować frustrację. O ile motywuje nas ona do działania to jest w porządku, ale każdy reaguje inaczej i warto zdawać sobie z tego sprawę.

To jak czerwona pigułka z matrixa. Połknij ją a przejrzysz na oczy, ale odarcie ze złudzeń może być brutalne :)

– Po tych drastycznych zdaniach warto pamiętać, że to po prostu sposób życia Alexa, z którego warto zaadaptować co lepsze narzędzia, ale nie kopiować w całości :)

– Potwierdzam, że jak ktoś zna dobrze bloga, to wiele treści skojarzy. Tutaj otrzymuje je w skondensowanej formie i z dodatkami, więc jak najbardziej warto.

– Skorzystam z okazji, że ten blog z pewnością czyta wielu otwartych i ciekawych ludzi.

Osoby z Wrocławia i okolic, które szukają sposobności do wspólnych ćwiczeń zapraszam do kontaktu. Dobrych relacji nigdy za wiele. :)

Pierwsze czytanie. Ponad połowa książki za mną.
Z treścią zetknęłam się na blogu, więc dla mnie ćwiczenia są „odkryciem”. Urzeka mnie natomiast język: dynamiczny, żywy, bezpośredni, czasem dosadny – taki, jak lubię. :) A „perełki” językowe tj. 'roztapiać lody’ (zamiast 'przełamywać’), czy 'seksualny abonament’ w odniesieniu do małżeństwa są bardzo trafione.
No i jak do tej pory nie zauważyłam ani jednej literówki! Ewa W., gratulacje!

Dotychczas książkę przeczytałem „na szybko” i muszę stwierdzić, że jest to bardzo dobra pozycja na mojej półce :) Czyta się bardzo dobrze, praktyczne wskazówki do natychmiastowego wykorzystania można znaleźć niemal na każdej stronie. Jako wieloletni czytelnik blogu sporo treści było mi już znane, jednak w książce są one uporządkowane, dzięki czemu książka godna jest polecenia każdemu kto chcę poprawić swoją komunikację z innymi.

Cześć wszystkim,

Książka dziś do mnie trafiła i pierwsza lektura całości jest już za mną. Faktycznie połyka się ją na raz – gdy zacznie się ją czytać, nie sposób się oderwać aż do ostatniej strony. :)

Choć to oczywiście dopiero początek. Już przy pobieżnej lekturze zobaczyłem ile rzeczy wciąż mogę w swoim życiu poprawić. Dlatego bardzo dziękuję Ci Alexie, za ćwiczenia! Część zaczynam od zaraz.

Podoba mi się jasna struktura książki, krótkie i treściwe rozdziały. Każdy rozdział ma swoje miejsce i nie ma lania wody – same konkrety.

Bardzo chętnie podzielę się nią ze znajomymi. Dobre praktyki należy szerzyć! :)

Hej,

Także jestem po pierwszym czytaniu książki „na szybko”. Potwierdzam opinie, które pojawiły się powyżej. Książka napisana jest bardzo przyjaznym językiem i bardzo dobrze się czyta. Mam też kilka innych refleksji:

-gdybym określić ogólny charakter różnych książek dot. komunikacji, to tak: „7nawyków” Coveya przyrównałbym do biblii komunikacji (spis ogólnych zasad, którymi powinni kierować się ludzie we wzajemnych relacjach), „Jak zdobyć przyjaciół” Carnegie byłyby czymś na kształt żywotów świętych (czyli zbiór różnych historii jak bardziej lub mniej znane osoby zastosowały te zasady w różnych konkretnych sytuacjach). Natomiast książka Alexa byłaby w tym zestawieniu czymś na kształt katechizmu, albo lepiej elementarza, który dzięki ćwiczeniom, pomaga każdemu praktycznie zaimplementować te zasady w swoim życiu.

-wielką zaletą tej książki jest to, że startuje ona praktycznie od poziomu „0”. Czasem znajomi, którzy wiedzą, że interesuję się zagadnieniami z zakresu komunikacji, pytają się mnie, czy nie znam jakiejś metody by kogoś do czegoś przekonać czy wręcz w jakiś sposób zmanipulować. I tu jest tak, na co zwraca często uwagę Alex – ludzie szukają jakiś super technik, podczas gdy kuleją zupełnie podstawowe sprawy. Ta książka jest właśnie o tych podstawowych sprawach, które często pomijamy, jednak zwykle robią one ogromną różnicę.

-Tutaj na blogu, czy też na spotkaniach z Alexem, zazwyczaj staramy się kierować we wzajemnej komunikacji zasadami, które proponuje Alex. Nie zmienia to jednak faktu, że większość z nas często ma wokół siebie ludzi, którzy kierują się zasadami wręcz odwrotnymi. Wydaje się, że w Polsce jest szczególnie dużo tej złej energii, ataków na poczucie wartości innych, agresji i nieuprzejmości między ludźmi. Zaletą tej książki jest to, że daje ona doskonałe narzędzia do funkcjonowania właśnie w tej naszej Polskiej, konkretnej rzeczywistości.

-osobiście, bardzo się cieszę, że Alex wydał książkę, z jeszcze innego powodu. Z tego co rozumiem, autor bloga zawodowo zajmuje się rozwiązywaniem konkretnych, ale bieżących sytuacji swoich klientów. Tak samo blog, ma raczej charakter wpisów akcydentalnych (okolicznościowych). Podobne w internecie nic nie ginie, jednak dla mnie książka jest jednak czymś więcej niż wpisem w internecie – jest czymś co zostanie z pewnością na dłużej. Myślę, że jest świetnym uzupełnieniem dotychczasowej działalności Alexa.

-Na zakończenie: moja żona, gdy wzięła książkę do ręki powiedziała zaskoczona, że jest ona niezwykle lekka jak na swój format i że bardzo lubi takie książki, które zbyt wiele nie ważą. Istotnie, to jest cecha, która powoduje, że książka jest bardzo poręczna.

Teraz czas na szczegółową analizę i ćwiczenia. Może wtedy pojawią się jakieś uwagi?

Pozdrawiam
Maciek
:)

Witaj Alex,

Zakupiłam już Twoją książkę i muszę przyznać, że jest genialna :) Wnosi bardzo dużo w moje życie. Podobało mi się wszystko, muszę przyznać, że przeczytałam ją w 2 dni. Wypisałam sobie listę z pierwszymi ćwiczeniami do wykonania i podałam dalej mojej bliskiej przyjaciółce.
Twoje uwagi są tak cenne i dające do myślenia, że nawet nie wiem która najbardziej jest dla mnie znacząca w tym momencie życia.
Świetnie, że propagujesz dobre idee, a nie coś w stylu 'to jest życie, panują tutaj twarde zasady, wykiwam Cię i będę miał zysk’ itp.

Bardzo serdecznie Ci dziękuję, że zdecydowałeś się na wydanie tej książki.
Książke jak najbardziej polecam.
Kilka ćwiczeń już zaczełam robić, więc i efekty się pojawiają.

Zacna książka warta wszystkich pieniędzy świata :))) A najlepiej od razu wprowadzać w praktykę to co mówi/pisze Alex :))

Pozdr
Ewelina

P.S. Dziękuję :)

Czesc!

Pisze, poniewaz chcialbym podziekowac Alexowi.

Od 4 lat czytam Twoj blog i stopniowo wdrazalem w zycie porady w nim zawarte. Na poczatku bylem sceptyczny, ale z czasem gdy widzialem ze to dziala pracowalem wiecej i wiecej na soba korzystajac z Twojego blogu. Zaniedlablem sie przez ostatni rok i lecialem na autopilocie tego co juz umialem – aktywne sluchanie itp. Dzieki tej ksiazce znow mam okazje ulepszyc siebie i 'doszlifowac’ to co juz wdrozylem w zycie. Zyje obecnie zyciem swoich marzen – pracuje 2-3h dziennie i jestem dobrze oplacany w pieknym kraju gdzie moge spelniac swoje marzenia. Jestem pewien ze to w ogromniej mierze zasluga Twojego blogu. DZIEKUJE

Lukasz

Po wstępnym przeczytaniu książki, od nowego roku, postanowiłem się zabrać za nią nieco dokładniej. Na razie napotkałem pierwszą przeszkodę. Otóż: wyznaczyłem sobie pewne proste, wstępne zadania na okres tygodnia, które miałem realizować, w czasie spotkań z róznymi ludźmi (chodziło m.in. o zadawanie pytań). No i niestety, pod koniec tygodnia doszedłem do wniosku, że zwyczajnie o tych zadaniach zapominałem w natłoku różnych spraw i jak to zwykle bywa szedłem na autopilocie. Postanowiłem sobie z tym poradzić, tworząc w czasie planowania różnych spotkań tzw. „punkty alexa”, połączone z jakiegoś rodzaju przypominajkami. Tzn. gdy nadchodzi jakieś spotkanie oznaczone PA, przypominam sobie by włączyć wyznaczone ćwiczenia. Zobaczymy jak to wypali :)
Ma ktoś jeszcze jakieś pomysły, jak implementować ćwiczenia Alexa w życiu?

Pozdrawiam
Maciek :)

moją opinię zamieściłem (wraz z dodaniem samej książki do bazy) w LubimyCzytac.pl:

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/198953/sukces-w-relacjach-miedzyludzkich/opinia/14827445#opinia14827445

możecie dopisać tam swoje, będzie to dodatkową reklamą dla książki :)

Książkę przeczytałem raz. W dwa dni, prawie jednym tchem. Zabrałem się za następną, ale czułem niedosyt. Po kilku stronach odłożyłem ją i po raz drugi sięgnąłem po „Sukces w relacjach międzyludzkich”. Tym razem z notatnikiem wynotowując i przypominając sobie przed snem najważniejsze zasady.

Genialna treść w bardzo prostej formie. Opisane tam zachowania często wydają się banalne i oczywiste, ale dopiero spojrzenie, pod wpływem lektury, z boku na zachowanie swoje i innych uświadamia jak wyglądają nasze relacje z innymi. W moim przypadku codziennie popełniałem wiele kardynalnych błędów. Część z nich już usunąłem.

Najwiekszy przynosi mi to, że zacząłem słuchać. A co za tym idzie przestałem się wtrącać w słowo i ginąć w potoku własnych myśli o tym, co zaraz powiem. Komunikaty z zewnątrz zaczęły do mnie w końcu docierać. Jak ludzie ze mną wcześniej wytrzymywali?:)

Czuję, że zbliża się czas na kolejną lekturę tej książki. Na pewno jeszcze wiele przede mną.

Cześć,

Mija już ok. dwóch miesięcy, odkąd czytam książkę. Robię niektóre ćwiczenia, do niektórych jeszcze nie dojrzałem. Podzielę się z Wami kilkoma obserwacjami, które poczyniłem podczas ćwiczeń.

1. Jadąc autobusem mogę przyglądać się różnym ludziom, przy okazji robiąc ćwiczenie np. z wynajdywaniem w ludziach pozytywnych cech albo ćwiczenie z rozdziału Widzę Cię. Bardzo ciekawe jest szczególnie ten fragment z „a teraz wyobraź sobie, że świat tych osób wygląda odwrotnie, niż sobie wyobraziłeś”. Jak dla mnie jest to jedno z najciekawszych zadań w książce. Przy okazji: przestałem się nudzić w autobusach!
2. Zauważyłem też, że jeżeli ktoś w komunikacji publicznej czyta książkę (jakąkolwiek), to podświadomie lepiej o tej osobie myślę.
3. Uświadomiłem sobie też (niestety) jak mało w Polsce jest uśmiechniętych osób.
4. Uczę się zadawania dobrych pytań. Ludzie bardzo chętnie odpowiadają, także na te pytania, które kiedyś wstydziłbym się zadać. Trudno jednak zadawać dobre pytania otwarte – mam nadzieję, że jest to przejściowy kłopot i wyrobię się z tym.
5. Jeżeli podczas rozmowy daję drugiej osobie wygadać się, a sam mówię mniej, to dostaję feedback, że dobrze się ze mną rozmawia :)
6. Przy okazji: ależ ludzie dużo gadają! Czy ja też tak miałem, zanim świadomie prowadziłem rozmowy? Aż strach pomyśleć.
7. Mam jeszcze problem z tym, że często chcę ludziom przerwać. Szczególnie, jeśli odpowiadają mi na inne pytanie, niż zadałem i chcę doprecyzować pytanie. Widzę, że temat zaczyna zbaczać, ale jak tu delikatnie sprowadzić rozmowę na właściwe tory?

Tyle przemyśleń na dzisiaj.
Pozdrawiam,
Wojtek G.

Cześć

Książka świetna i jak wiele osób również uważam, że czyta się ją jednym tchem jednak na wykonywanie ćwiczeń potrzeba sporo cierpliwości i uwagi. Dzięki niej częściej zauważam błędy jakie popełniam w kontaktach z innymi ludźmi.

Książka została jednym z moich najważniejszych narzędzi wspomagających rozwój moich umiejętności komunikacyjnych.

Zapewne będę sięgał po książkę nie raz.

Gratuluję Alex świetnej książki.

Pozdrawiam autora jak i wszystkich czytelników książki.

Książkę pochłonąłem w około trzy dni. Po jej skończeniu czułem ogromny niedosyt z powodu, uzależnienia od porad w niej zawartych. Nie jestem wieloletnim czytelnikiem Blog’a (jestem z Wami od około 2 lat) i nie wszystkie wpisy udało mi się dotychczas przeczytać, w związku z czym niektóre tematy poruszone w książce zupełnie mnie zaskoczyły. Najbardziej zaskoczył mnie mój brak (świadomości) podstawowych umiejętności, które ułatwiają życie i kontakty międzyludzkie. Aktualnie doszło do tego, że często wracam do książki i przykładów w niej zawartych. Z tego powodu książka zajmuje honorowe miejsce w mojej teczce i jest ze mną wszędzie . Podsumowując wiedza z książki stanowi solidną podstawę, którą uzupełniam wpisami z forum, co daje bardzo dobre efekty. Jednym słowem POLECAM!!! Dziękuję Alex’ie dzięki Tobie staję się lepszym człowiekiem.

Kiedy w zeszłym roku wybrałem się na spotkanie Czytelników bloga Alexa do Wrocławia, nawet nie podejrzewałem jak bardzo rozwijające będzie to przeżycie.
Ilość informacji, pożytecznych rad i praktycznych wskazówek była porażająca. Nie nadążałem za notowaniem i czułem, że ogromna cześć tej wiedzy gdzieś przepadnie, zanim zdążę ją zastosować.

Dlatego ogromnie ucieszyłem się na wieść, że Alex wydaje książkę. Zakupiłem ją i wziąłem się za lekturę. Po spotkaniu z Alexem we Wrocławiu, większość tematów była mi już znana, ale szybko okazało się, jak wiele szczegółów zapomniałem. Nic nie zastąpi spotkania na żywo, ćwiczeń, obserwacji i praktyki, ale ta książka to wspaniały podręcznik dla tych którzy chcą zacząć zdawać sobie sprawę z tego co robią w życiu. Czyli jak się komunikują, jak podchodzą do świata. I jak wielki wpływ ma to na jakość ich życia.

Generalnie książka jest skompresowaną esencją tego bloga i zawartych w nim najbardziej praktycznych rad. Zawiera ćwiczenia! Jest bardzo przystępna, a papierowa forma jest o wiele wygodniejsza, szczególnie dla osób starszych, nie nawykłych do lawirowania po internecie.
Polecam!

Prawdziwa wartość tej książki zależy od Ciebie, Czytelniku – od tego jak często będziesz do niej wracał, w szczególności do zaproponowanych w niej ćwiczeń.

To lektura pełna praktycznych przykładów, napisana w lekkim, narracyjnym stylu. Jeśli miałeś okazję już spotkać i słyszeć Alexa, prawdopodobnie będziesz się czuł jakby siedział obok, opowiadając o zadadnieniach które są tematami poszczególnych rozdziałów.

A jeśli dotąd nie słuchałeś Alexa na żywo, to po lekturze na pewno będziesz chciał nadrobić tę zaległość, choćby po to aby przekonać się jak w praktyce wygląda precyzyjna i efektywna komunikacja, z pełnym poszanowaniem dla drugiej strony, z koncentracją na odniesienie obopólnych korzyści, w myśl zasady „win-win or no deal”.

Materiał ksiązki pozwoli Ci na uniknięcie wielu życiowych zawirowań czy frustracji. Autor wprost dzieli się swoim doświadczeniem, dzięki czemu nie musisz popełniać tych samych błędów. A co ważne, daje Ci całkowiatą wolnosć przy korzystaniu z zawartych w książce rad. Pisze wprost, że to i to u niego działa w taki i taki sposób i osobiscie to poleca, co nie znaczy, że wszysko co do joty masz stosować u siebie.

Z drugiej strony, książka niesie tyle praktycznych informacji, że niemożliwe byłoby nie skorzystanie w praktyce z choćby z jednego z rozdziałów ;)

Co pewien czas znajdziesz w książce podkreślone przez Alexa zdania. Zwróć na nie szczególną uwagę – gdybyś miał wybrać z książki to, co w niej najważniejsze to naprawdopodobniej będą to te właśnie fagmenty. To takie „podwójne zastosowanie Zasady Pareto” o którym możesz przeczytać w tym miejscu http://alexba.eu/2006-10-11/tematy-rozne/jak-rozszerzac-swoj-zakres-swobody-i-jakosc-zycia-cz2

A jeśli szukasz oryginalnego i wartościowego zarazem prezentu, to wydanie ksiażki w twardej okładce idealnie na taki się nadaje…

Blog Alexa w podręcznej pigułce. Tak można by w jednym zdaniu opisać książkę.
Jestem już po całościowej lekturze książki. Ale to dopiero początek, teraz należy wziąć książkę do ręki drugi raz, piąty i enty, aby stopniowo wprowadzać w życie zawarte tam rady. Nie mam wątpliwośći, że zaprocentuje to konkretną wartośćią dodaną. Tak jak nie miałam wątpliwości czy warto zakupić książkę :)
Pozdrawiam

Świetna pozycja zarówno dla stałych czytelników blogu Alexa jak i osób, które z nim nie miały jeszcze styczności. Jak już wielu wspomniało jest to nijako kompedium najistotniejszych informacji o których pisze Alex, dzięki czemu może pomóc usystematyzować całą wiedzę lub być ciekawym prezentem dla bliskiej osoby.

Dziękuję za ciekawą lekturę i pozdrawiam,
Marek

Książkę tą polecił mi mąż. Właściwie kupił ją dla siebie, ale ja przeczytałam ją zanim on zdążył nawet zacząć. Słyszałam o Alexie i jego blogu wcześniej, ale niekoniecznie mnie przekonywało wertowanie w często powtarzających się, lub oczywistych komentarzach do danego postu, a samo zapoznanie się z wpisem bez komentarzy na blogu alexba.eu jest dla mnie jak nadgryzienie kawałka tortu bez dotarcia do wisienki. A ja kocham wisienki! Jestem osobą, która czasem za wiele chciałaby robić na przestrzeni 24 h, więc zastanawiało mnie dlaczego do większości treści na blogu nie ma audiobooka, podcastu, filmiku itp. Przechodziło mi często przez głowę: w erze obrazu i dźwięku, no jak tak może być?! Wiem, wiem… wszystko co dobre, wymaga wysiłku, ale warto by rozważyć ułatwienia.

Sięgając po książkę całkowicie zmieniłam swoje podejście do czytania bloga. Przekonałam się do częstszej lektury alexba.eu. Styl pisania jest lekki i przede wszystkim życiowo uniwersalny, książka nadaję się naprawdę dla odbiorców w różnym wieku i na różnych etapach życia zawodowego i osobistego. Co najważniejsze, w wielu aspektach zgadzam się z tym co piszesz, więc ten ‘chropowaty zszyty białą nicią blok papieru drukarskiego’ dzięki swej treści rzucił całkiem nowe światło na moje postrzeganie autora. Zauważyłam w nim osobę, z którą chętnie bym porozmawiała o życiu, podejściu do biznesu czy relacji międzyludzkich.

Początkowo przeglądając spis treści ma się wrażenie, że przez 236 stron autor opowiadać będzie o rzeczach oczywistych, że to nic nowego nie wniesie w relacje jeśli jesteś osobą łatwo nawiązującą kontakty. Nic jednak bardziej mylnego. Książka ta zwraca uwagę często na aspekty relacji, które pomijamy, do których nie przywiązujemy większej wartości, co może na nas się tylko zemścić. Osoby często wykonują rzeczy z automatu, bo tak im instynkt wewnętrzny podpowiada, jednak warto je sobie uporządkować w głowie i przemyśleć właśnie z tą książką. Jest to także świetna lektura pod względem samorozwoju w kontekście realizacji planów życiowych. Ćwiczenia też niczego sobie.

Są elementy rozważań o relacjach na które zapatruję się całkiem inaczej, co zapewne jest dobrym punktem wyjścia do rozmowy. A dobra książka, to książka nie tylko dająca dobre rady, ale przede wszystkim wzbudzająca ciekawe dyskusje i proces twórczego myślenia w innych. Cenię Cię, któryś przelal to wszystko na ciemną klawiaturę przy dobrym kanaryjskim rumie, za wyjście poza utarte ramy i za podążanie wyznaczoną przez siebie drogą, która często wymaga przetarcia szlaków.

Konsekwencja działania, jasne reguły gry i retrospekcje to jest to co w kilku słowach może opisać proponowane w tej książce podejście do relacji. Polecam tą książkę każdemu kto nie chce pędzić na oślep przez życie.

Witam Serdecznie

Mój egzemplarz,jest już nieco zniszony.A to za sprawą faktu.Iż,kilka razy zdarzyło mi się zasnąć z Sukcesem W Relacjach i rano obudzić się z książką u boku.Ale to bardzo pzoytywne doświadczenie.Ale muszę oprawić książkę w stalową okładkę.Raz książka została też w samolocie na siedzeniu,ale w opowiedniej chwili sobie o tym przypomniałem.

Czytelnikiem bloga,przepraszam,iż nieco uśpionym.Jestem,od 2006 roku.Stronę polecił mnie Kolega.To było jedno z najlepszych mnie poleconych rzeczy,jakie spolecono mnie w życiu.

Dziś ma w rękach.Owoc pracy Alexa.Książkę jaką,mogę nazwać moją przyjaciółką,jaka jak prawdziwy przyjaciel,podopwiada mi,jaką dobrą drogą dla mnie,iść przez życie.Podpowiada mi,iż nie wszyscy ludzie,na mojej drodzę,nie będą do nas przyjaznie nastwieni.Ale daje nadzieję,iż na świecie,istnieje sporo ludzi z jakimi na ,,dzień dobry,,bedziemy mogli stworzyć,dobre satysfakcjonujące,obie strony relacje,na różnych płaszczynach.I nie będą to kolejne ,,projekty,, ,jakie będą nas kosztowały sporo energii i pracy.W jakich osoby,bedą nam chciały dać tylko coś na zasadzie łaski.

Książka jest dla mnie,kieszonkowym blogiem.Do jakiego mam dostęp w każdej chwili i w każdym miesjcu.
Książka została napisana, prostym językiem.Jaki możemy zrozumieć bezwzględu na to,czy mamy 17 czy 78 lat.Zawiera ona,praktyczne ćwiczenia jakie,mogą nauczyć nas stosowania wszytkiego,o czym traktuje blog i ksiązką w praktyce z ogromną kożyścią,in plus dla nas samych.

Moim marzeniem jest,aby największa liczba osób,przeczytała książkę i za niej sprawą trafiła do skarbnicy pzoytywnej wiedzy,jaką jest blog Alexa.
Chciałbym otaczać się na co dzień,ludzmi jacy,mają podobne podejscie do życia jak ja.
Chciałby,aby za sprawą książki,z małymi kroczkami na twarzach ludzi w naszym kraju i nie tylko,pojawiał się błysk w oku.

Książka pokazuje nam,w jaki sposób nawiązywać kontakty w naszym życiu,jakie mogą diametralnie poprawić jakość naszego życia,na płaszczynie zawodowej i prywatnej-uczuciowej.
Kłaniam Się

Jarosław Adamiak.

Witajcie,

chciałabym się z Wami podzielić moimi refleksjami po przeczytaniu książki, zwłaszcza z Tobą, Alexie.
Zacznę od tego, że książkę przeczytałam 1,5 razy (raza?). Przyzwyczajenie do Kindla sprawiło, że trudno było mi przebrnąć przez papierową wersję książki i pierwszą połowę czytałam przez kilka tygodni – najzwyczajniej w świecie zapomniałam włożyć książkę do torebki, kiedy wychodziłam z domu (a czytam głównie w drodze do pracy). Na szczęście, po długim oczekiwaniu pojawił się e-book! Wielkie brawa dla Ciebie, Alexie za tą wersję i przy okazji bardzo dziękuję za to ponieważ myślę, że jeszcze co najmniej kilka tygodni (albo miesięcy) upłynęłoby, zanim „zmęczyłabym” wersję papierową. Po zakupie wersji elektronicznej książkę przeczytałam od początku.
Myślę, że podobnie jak dla wielu z Was, dla mnie największą wartością książki jest jej praktyczny charakter i konkretność. Nie ma tu miejsca na lanie wody, książka stanowi niejako „esencję” tego, co jest najważniejsze do budowania dobrych relacji. Osobiście bardzo podoba mi się to, że Alex pozwala na ujawnianie siebie. Najzwyczajniej w świecie daje mi to nadzieję – jeśli będę nad sobą pracować, mam szansę na osiągnięcie sukcesu w relacjach. Uwielbiam to, że Alex nie popada w samozachwyt, twierdząc, że „taki się już urodził” ;-) Myślę, że właśnie to podkreśla praktyczność książki.
Czytając niektóre rozdziały dwukrotnie, złapałam się na tym, że dokładnie te same kwestie zwracają moją uwagę po raz drugi. Jedną z tego typu rzeczy jest rozdział dotyczący wielu relacji w życiu i poszukiwania tego, co nam najbardziej odpowiada. Zgadzam się z Tobą w 100%, że warto mieć wiele różnorodnych relacji, dzięki czemu możemy dowiedzieć się, co nam właściwie najbardziej odpowiada. Jest nadomiast jedna rzecz, której mi zabrakło – nieustanne szukanie kogoś „lepszego”, nie jest kluczem do satysfakcjonujących relacji. Wydaje mi się, że w pewnym momencie musimy powiedzieć sobie dość, aby nie popaść w pułapkę wiecznego poszukiwania. Nasuwa mi się tutaj na myśl przysłowie: „Lepsze jest wrogiem dobrego”. Wyobraźmy sobie taki przykład: kobieta jest w satysfakcjonujący związku, w którym partnerzy dbają o siebie nawzajem i rozwijają się w nim. Kobieta zaczyna myśleć: „A co, jeśli gdzieś tam czeka na mnie ktoś jeszcze lepszy, ktoś zupełnie inny? Nie zdołałam przecież poznać wystarczająco dużo mężczyzn, żeby stwierdzić, że ten najbardziej mi odpowiada”. Wycofuje się z relacji, albo tez niszczy ją, żeby wyruszyć na poszukiwania „nieznanych lądów”. Oczywiście, jest to skrajność, ale niestety take przypadki czasami widuję w kręgu moich dalszych znajomych. Nie wydaje mi się, Alexie, żebyś popierał takiego nieustannego poszukiwanie. Zabrakło mi jednak zaznaczenia tego w książce. Jeśli się mylę, jestem otwarta na dyskusję.
Czy mógłbyś wyjaśnić szerzej czym jest rezonans limbiczny? Na jakich źródłach się opierałeś wspominając o nim? Jest to termin, który widzę po raz pierwszy i chciałabym dowiedzieć się coś więcej na ten temat.
Jestem pewna, że do książki jeszcze wrócę (na pewno nie raz!), chociażby po to, aby dokładnie przejść przez wszystkie ćwiczenia. Dziękuję za rozwijającą lekturę – wieści o niej będę przekazywać w gronie znajomych :)

Pozdrawiam
Kasia

Długo odkładałem czytanie książki, czekając na audiobooka – ostatnio czas łatwiej mi wygospodarować na słuchanie (podczas jazdy autem) niż czytanie. Ale popędziła mnie idea Klubu Czytelnika – że ja czekam i czekam, a coś się dzieje za moimi plecami. Alexie, potrafisz wymyślić niezłe sposoby na zmotywowanie do lektury :-)

Do książki podchodziłem z rezerwą, bo jako czytelnik bloga i uczestnik wrocławskich spotkań obawiałem się nie znaleźć nic nowego. I w sumie tak było, ale odkryłem dla siebie inny cel tej książki – jest świetnym usystematyzowaniem tego tematu. Mógłbym powiedzieć, że jest to blog w pigułce – do zaaplikowania sobie lub innym w razie choroby „brako-relacyjnej”.

Wyjmując ją z koperty pomyślałem: „jaka gruba!”, ale po otwarciu nastąpiło zaskoczenie – duża, miła dla oka czcionka, wyraźne przerwy i wcięcia rozdzielające myśli. Jak dla mnie bardzo skuteczny pomysł, pozytywnie wyróżniający od cieńszych, ale napisanych jednym strumieniem i małą czcionką innych książek.
Najbardziej spodobały mi się krótkie, trzystronicowe rozdziały – skoro temat da się przedstawić zwięźle, to niech taki będzie, a nie specjalnie rozwlekany, lub łączony z sąsiednim.

Książkę na razie przeczytałem raz, choć trudno powiedzieć, że jednym ciągiem – często się zamyślałem nad konkretnymi zdaniami czy przykładami. Zdecydowanie trzeba będzie ją jeszcze parę razy przestudiować a przede wszystkim wykonać ćwiczenia.

Pozdrawiam,
Grzesiek

Cześć Alex,

Trochę czasu zabierałem się za zapisanie do Klubu Czytelników, a ponieważ jedno się zbliża w Krakowie to chyba nastał już ten czas. :)

Kluczowe dla moich wrażeń z książki jest to, że jestem czytelnikiem Twojego bloga od około roku, może troszkę więcej. Nie jest to długo, ale pozwoliło mi mniej więcej pojąć o czym piszesz oraz jak piszesz. Przez ten czas udało mi się prawdopodobnie przeczytać większość postów, dlatego do książki podchodziłem z lekką rezerwą – nie spodziewałem się wielkich nowości.

I najogólniej rzecz biorąc, miałem rację, ponieważ książką w większości pokrywa się z blogiem. Pytanie, na które każdy mógłby sobie odpowiedzieć samemu, jest takie: Czy to źle?

Różnica między pisaniem na blogu a książką, moim zdaniem, jest taka, że w tym pierwszym przypadku łatwo o wprowadzenie małego chaosu, urwania wątku, pisania o czymś zupełnie innym, by wiele dni później wrócić do poprzedniego. Można się tu zgubić, i na pewno wymaga to powrotu do poprzednich postów.

Twoja książka jest doskonałym uzupełnieniem i usystematyzowaniem wiedzy podanej na blogu. Tutaj każdy rozdział logicznie wynika z poprzedniego, jest zachowana ciągłość i sens. Nie ma tu urwanych wątków, dlatego czyta się to bardzo lekko i szybko. Dla mnie takie usystematyzowanie jest ważne, bo co jakiś czas wracam do starszych postów by przypomnieć sobie pewne niuanse, dlatego czytajć o tym kolejny raz w książce utrwalam to sobie w głowie.

Ja tego za wadę bynajmniej nie uważam. Blog i tak czytam, więc przeczytanie książki może mi jeszcze bardziej pomóc w zapamiętaniu czegoś.

Wspomnę jeszcze krótko o wartości merytorycznej. Wiedza podana jest w bardzo przystępnej, luźnej i bezpośredniej formie, przepisana lekkim piórem. Czytając to, wykonując sugerowane ćwiczenia, ciężko uwierzyć, że tak proste zasady mogą być komuś nieznane. Bardzo fajne uczucie kiedy widzisz uśmiech swojego rozmówcy, bo się po prostu zainteresowałeś tym co właśnie powiedział. :)

Mimo, że książka nie zastąpi praktyki, warto po nią sięgnąć. Prosta, lekka, przyjemna, i na pewno bardzo konkretna. Dla czytelników bloga doskonała jako usystematyzowanie wiedzy i nadanie jej logicznej całości. Dla pozostałych – podręcznik podstaw komunikacyjnych, taki „must have”, i być może wstęp do zostania czytelnikiem całego bloga… :)

Pozdrawiam gorąco, i do zobaczenia w Krakowe 5 marca,
Kuba

Nie wiem, czy wrażenia w formie linku do recenzji i polecenia, które napisałem u siebie będą OK. Jeśli nie to proszę o wymoderowanie i info :-)

http://blog.igormroz.com/2014/03/undergroundowa-pozycja-poradnikowa/

Witam,

„Dla szukającego wiedzy, nawet jedno słowo skarbem,
dla ignoranta nawet tysiące mądrości są bezwartościowe”
Mongolskie przysłowie

Od 2 lat stosuję część zasad, które są opisane w książce Alexa i pomogły mi znaleźć wspaniałą partnerkę, środowisko różnorodnych znajomych od fotografa wagabundy po przedsiębiorców.

Książka jest najlepszym w Polsce kompendium, które opisuje metody sukcesu w relacjach z innymi ludźmi.

Szczególnie polecam tę książkę rówieśnikom, którzy mogą uniknąć wiele błędów na drodze życia, jak związek z niekompatybilnym partnerem/partnerką, zbudowanie swojej kariery, i na znalezieniu i utrzymaniu relacji z mentorem skończywszy.

Dużą przyjemnością jest lekkość pióra Alexa, który potrafi skupić uwagę czytelnika przy lekturze. Zawartość jest uniwersalna dla „początkującego” i „zaawansowanego”, warto do niej wracać co jakiś czas, żeby sobie przypomnieć pewne rzeczy, o których się zapomina podczas dnia codziennego.

Czego mi brakowało, to trochę więcej nowej treśći, ponieważ część jak ” tit for tat”, była mi wcześniej znana, a również fragment z belką żeliwną i deską, odnośnie „trzeszczenia”, jest dla stałych czytelników Alexa, raczej bardzo dobrze znany.

Rozumiem, że dla części czytelników nie zaznajomionych z twórczością Alexa, to będzie pożyteczna i wartościowa wiedza, więc w sumie nie mam co narzekać :)

Podsumowując, jest to elementarna wiedza, którą każdy powinien nawet w podstawowym stopniu opanować, żeby choćby docenić, jak ważne jest czasami trzymanie języka za zębami.

Dziękuję Alex, za wysiłek włożony w napisanie książki. Kłaniam się nisko :)

Pozdrawiam,

Zoloo

PS. Najlepiej to mieć wersję fizyczną, żeby sobie móc zakreślić, i przeczytać spokojnie do poduszki, i potem mieć również na czytniku książek elektronicznych, aby móc wracać kiedy się chcę, bez konieczności noszenia książki :)

Książkę czytałem stosunkowo długo, ponieważ zatrzymywałem się na ćwiczeniach, część z nich jest jeszcze do zrobienia, część po prostu będę wielokrotnie powtarzał, jednakże książkę parę dni temu ukończyłem.
Zacznę od paru słów o sobie, jestem z tym blogiem od samego początku, miałem też okazję być uczestnikiem szkoleń Alexa w czasach, gdy praktycznie nie było go w internecie. Napisałem tu setki komentarzy oraz jeden post gościnny.
Czytając książkę, bardzo ciekawe było dla mnie doświadczenie, że największych rewolucji w swoim życiu dokonałeś mniej więcej w tym samym wieku, w którym ja teraz jestem i również sporo się u mnie dzieje (zresztą masz w tym swój inspiracyjny udział, za co jestem Ci bardzo wdzięczny i dziękuję).
Z najważniejszych i grubszych rzeczy to pod koniec zeszłego roku, po przyjacielsku rozwiodłem się z moją była już żoną, ucząc się jak ważne jest nie komplikowanie sobie życia angażując w to umowy cywilne prawne oraz osoby trzecie, a teraz mogę współtworzyć nową wspaniałą relację, opartą na wzajemnej akceptacji i zrozumieniu, dawaniu tego wszystkiego co jest możliwe i nie wymaganiu praktycznie niczego.
Wróćmy do książki, oczywiście czyta się ją lekko i przyjemnie, ćwiczenia są bardzo różnorodne, część z nich już po prostu wykonałem, ucząc się przy innych okazjach od Alexa.
Ciekawe czy ktoś z was korzysta z miejsca na Notatki? Ja nie znalazłem dla nich zastosowania, po pierwsze dlatego, że książkę będę pożyczał, wówczas te notatki mogły być zbyt osobiste, ponadto jeżeli już coś notuję, to wolę robić w formie elektronicznej.
Na pewno bardzo ważne jest aby ćwiczyć na nowych osobach, lub delikatniej na nas znających, inaczej w początkowym okresie nasze rozmowy będą sztuczne i sztywne, szczególnie dla osób przyzwyczajonych do naszego aktualnego stylu komunikacji.
Wiem tez jak bardzo “porażający” może być Alex w kontakcie osobistym, tym bardziej jestem poruszony, jak wiele konkretów, można wynieść korzystając z tej książki. Jest jednocześnie bardzo wartościowym motywacyjnym kopniakiem, jednakże jeżeli tylko Czytelnik ma ochotę na coś bardziej trwałego i konkretnego, może pobawić się z ćwiczeniami.
Cóż więcej mogę napisać? po prostu dziękuję za możliwość korzystania z tej książki!
pozdrawiam, Artur

Po lekturze książki Alexa uświadomiłem sobie dwie kwestie:

1) różnicę między większością książek „poradnikowych” jakie w życiu czytałem a dziełem Alexa;
2) jak wiele pracy przede mną.

Jeśli chodzi o punkt pierwszy: książka jest tak przyjemna w odbiorze, tak łatwo przyswajalna i tak wciągająca, że lektura to istna frajda. Książka obfituje w praktyczne przykłady, rady i zadania, co w moim odczuciu jest całkowitym przeciwieństwem tego, co znajduje się w większości pseudo-poradników, gdzie przez pół książki zapowiadane jest co czytelnik znajdzie na dalszych stronach i co będzie umiał po jej lekturze, a reszta to mdła, „bezjajowa” paplanina.

Pisząc, że lektura to frajda, chcę jednocześnie podkreślić, iż łatwo wpaść w pułapkę owej „fajności” i „przepłynąć” przez książkę zbyt szybko. Tu przechodzimy do punktu drugiego – dzięki uważnej lekturze, mimo tego iż jestem uczestnikiem spotkań z Alexem i czytelnikiem bloga od lat, dostrzegłem, uświadomiłem sobie szereg kwestii, które wymagają pracy. Dlatego nieocenioną pomocą są ćwiczenia.

Niesamowite jak przyjemniej mogło by się żyć, gdyby większość ludzi przyswoiła i stosowała najprostsze z Alexowych zaleceń…

Podsumowując: konkretna, praktyczna pozycja, która przy włożonym wysiłki może pomóc podnieść nasze życie na wyższy poziom. Prowokuje do przemyśleń, do spojrzenia na siebie i relacje z innymi, daje motywacje (i narzędzia!) do zmian! Complete package.

Pozdrawiam serdecznie Alexa i Czytelników!

Długo się zbierałem do książki, ale jak zacząłem czytać to przeczytałem praktycznie za jednym zamachem ;)

Jeśli chodzi o styl pisania i poglądy tu mnie Alex nie zaskoczył, jako że jestem stałym czytelnikiem bloga było to dla mnie po prostu odświeżenie. Natomiast jeśli chodzi o ćwiczenia ;) nadal z nimi walczę. Są one jednocześnie mało skomplikowane i trudne. O ile niektóre z nich przychodzą mi bez trudu to z innymi ciągle mam problem. Nie jest łatwo nawiązać kontakt wzrokowy i powiedzieć „dziękuje” kiedy całe życie się tego nie robiło. Wierzę, że mi się uda – teraz przynajmniej mam świadomość kiedy popełniam błąd.

Alex – propozycja usprawnienia na stronie ksiazki. Dodaj linki do ksiegarni z ktorymi współpracujesz. Oni dostaną troche ruchu od Ciebie ze strony (reklama) co może zachęci inne księgarnie do współpracy.

Hejka Alex, przeczytałem Twoją książkę i mam pewne refleksje. W międzyczasie, zdążyłem też pożyczyć tą książkę mojemu kumplowi (on w zamian pożyczył mi książkę J.Walkiewicza) i po przeczytaniu mieliśmy pewne przemyślenia. Część z tego to moje przemyślenia, a część to refleksje po rozmowie z kumplem.

Książka ogólnie na plus. Znajduje się tam wiele rzeczy, które były warte przeczytania. Z niektórymi uwagami się zgadzam np.: szanujemy każdego „na dzień dobry”, a ludzie sami się „wykreślają” oraz należy być bardziej otwartym. Kolejną ważną rzeczą jest zasada „tit for tat”, otwartość na ludzi oraz „wiosłowanie łodzią”. Dodatkowy plus, za rozmowy otwarte, za uwagi nt. prowadzenia rozmowy i wszystko co jest związane z rozmową. Jak dla mnie był to największy plus książki (albo i moje największe braki, więc na to zwróciłem szczególnie uwagę). Te elementy jak najbardziej na plus.

Twoje zasady, czyli 4 elementy, które dyskwalifikują ludzi. Hmmm, interesujące i godne zastanowienia, ale… nie koniecznie każdy musi się z tym zgadzać. Ogólnie tak, szczegółowo -> hmmm, każdy jest inny i kazdy ma swoje własne zasady.

A teraz co mi się nie podobało i… o dziwo, było też głównym „minusem”, na który zwrócił uwagę mój kumpel?

To, że w bardzo wielu miejscach książki wspominasz o tym, ile to zarabiasz i jaki to jesteś przez to super potężny. No cóż…. Przekaz był mniej więcej taki „Zarabiam ileś tam tysięcy za dzień, ileś tysięcy za miesiąc, macie mnie słuchać małe robaczki”. Sorry, gdybyś napisał to ze 2 razy w książce, to ok, ale… ciągłe powtarzanie tego w kółko brzmi raczej słabo (żeby nie napisać bardziej dosadnie, ale… wtedy już musiał bym Cię zaatakować).

Więc ogólnie fajna książka, fajne czytadło do powtórnego przeczytania od czasu do czasu, ale… bez tego specjalnego „zadęcia” było by fajniej ;)

pozdrawiam
P.

Hey Alex

Cieszę się, że wydałeś tą książkę. Twoja pozycja nie jest zwykłą książka, gdzie czytelnik widzi tylko inną możliwość na postrzegania danej sprawy – ćwiczenia, które tam dajesz prowadzą do praktycznych zmian. (tak jest u mnie)
Większość dobrych książek jest zagraniczna, gdzie nie ma wzmianek np. o mentalności w Polsce.
Tutaj mamy. Sądzę, że ta książka jeszcze bardziej, może przedstawić rzeczywistość w naszym kraju oraz rozwiązaniu kwestii dotyczących w szczególności naszej nacji.
Zabójcze jest to, że nie dostrzegałem, że tak prosta rzecz telefon bez powodu, może być tak dobrym narzędziem do utrzymywania dobrych kontaktów.
Najlepsza strona to 94str twojej książki. Stosując się do rad z tej strony mimo, że język polski jest moim ojczystym językiem i używam go od 20 paru lat . To od nowa muszę się uczyć dobrego wysławiania :D . (Ciekawe odczucie)

Pozdrawiam i dzięki za wiedzę warto o wiele więcej niż 35PLN
Mateusz Bien

Razem z kolegą kupiliśmy pięciopak, który „rozszedł się” błyskawicznie.
Interesujące kompendium wiedzy, które jednak nie powinno być zaskoczeniem dla regularnych czytelników bloga. Dobrze mieć wszystkie treści w jednym miejscu i dlatego przydatne jest posiadanie książki. Nie ma co rozwodzić się nad treściami, które wielokrotnie pojawiały się na blogu. Z nowych dla mnie rzeczy – podobało mi się podejście do zabobonów i utartych, choć bezsensownych, zwyczajów. Wreszcie dowiedziałem się, skąd pochodzi oklepane powiedzenie „walk extra mile”.
Nawet jeśli książka czasem mogła wydawać się zbyt „łopatologiczna” lub też banalna, jej wartością jest to, że zmienia życie ludzi. Przeważnie na lepsze.
Well done, Alex :)

Książka napisana przez Alexa świetnie obrazuje braki z jakich nie zdajemy sobie sprawy na co dzień w komunikacji międzyludzkiej, a które dzięki właśnie wiedzy Alexa możemy nadrobić. Pozycja jest obowiązkowa dla każdego, kto:

a) pracuje z ludźmi,
b) zarządza mniejszym lub większym zespołem,
c) chce poprawić swoje stosunki z otoczeniem / ludźmi / społeczeństwem i trwać w tym cały czas i rzecz jasna się rozwijać.

Z pewnością będą ją rekomendował każdemu i czekam na kolejne pozycje.

dzisiejsza rozmowa na komunikatorze:
„- no a ja prosze Ciebie pozyczylam przyjaciolce te ksiazke od Ciebie
– i sie zakochala w niej
– i jej ją kupilam
– wiec teraz ona ma komus kupic:)”

Oczywiście chodzi o tę książkę :)
pozdrawiam, Artur

Czesc,

Czy moglby ktos porownac ta ksiazke do „Jak zjednac sobie ludzi i zdobyc przyjaciol”? W szczegolnosci czy warto czytac „Sukces w relacjach miedzyludzkich” gdy kto juz przeczytal ta pierwsza oraz wiekszosc wpisow z tego bloga? Dzieki.

Hej Alex,

Mój wpis nie będzie dotyczył Twojej książki, ale projektu biblioteczka czytelników. Nie znalazłem na szybko lepszego miejsca na umieszczenie mojego pytania więc z góry przepraszam za ewentualny bałagan :)

Czy projekt biblioteka czytelników nadal żyje? Nie mogem go znaleść na Twoim blogu, a uważam że sama lista książek z Twoimi rekomendacjami ma dużą wartość i chętnie bym do niej zajrzał.

Pozdrawiam,
Tomek