Alex

czy to jest mądre ze strony tych osób trzecich, że pozwalają się reprezentować komuś, kto ma taki styl komunikacji?

Może być tak, że te osoby trzecie:
– nie wiedzą nawet ta Pani pisze do ciebie w ich imieniu
– albo nie zdają sobie sprawy w jaki sposób ona się zachowuje.
Czasami właśnie Polacy przesadzają w drugą stronę – „pomaganie” bez pytania i na siłę, nie myśląc o tym czy te osoby sobie tego życzą i że to może skutkować tylko pogorszeniem sytuacji.

Olga

Witam,

Ciekawy przykład.

Zadałeś Alex na końcu pytania i chciałem się tylko do nich odnieść. Niestety są to tylko pytania, więc nie wiem jak dokładnie Ty byś na nie odpowiedział (być może później w Twoich ew. komentarzach się tego dowiem). Spodziewam się jednak, że takie zachowanie tej osoby wpływa negatywnie na szanse wsparcia z Twojej strony w przyszłości i pewnie nie wróży dobrych kontaktów w przyszłości.

Ale tu chciałem zwrócić uwagę na jedną ważną (moim zdaniem) rzecz, która mnie trochę zmartwiła i zastanowiła. Mianowicie – rozumiem, że może mieć to wpływ na kontakty z tą daną osobą, ale dlaczego ma mieć wpływ na pozostałe osoby? Są to osoby trzecie nie uczestniczące bezpośrednio w tym incydencie.

Moim zdaniem nie mogą one odpowiadać za działania innej osoby, nawet jeżeli ich reprezentuje.
Po pierwsze nie wiemy, czy rzeczywiście zróciły się o reprezentowanie przez tę osobę, a po drugie nie mają absolutnie żadnego wpływu jak się ta osoba zachowa. Zakładając, że sami wybrali tego „przedstawiciela”, to być może znali inny styl komunikacji tej osoby a teraz okazało się że jest inaczej. Nie mogą tego wiedzieć i co gorsza – nie mogą w ogóle zareagować (bo jak rozumiem nie uczestniczą bezpośrednio w wymianie e-maili). Jak więc mogą za to odpowiadać?

Jestem ciekawy czy ktoś też tak widzi jak ja i jestem ciekawy Alex również Twojego zdania w tej sprawie. Bo być może się mylę.

Pozdrawiam,
Greg

Witam

Jako iż jest to mój pierwszy post na tym blogu to pozwolę się przedstawić. Jestem studentem 5 roku uczelni ekonomicznej na kierunku informatycznym. Pracuję już drugi rok w jednej z lepiej rozwijających się firm IT w branży ecommerce.
Bloga czytam już od paru miesięcy i dzięki niemu za pomocą różnych środków zacząłem inwestować we własny rozwój. Życie stało się lepsze a perspektywy na przyszłość wyglądają jeszcze lepiej. Miło się tutaj czyta posty kogoś kto ma podobne spojrzenie na świat i otaczającą rzeczywistość.

Co do notki to będzie to komentarz z punktu widzenia technologicznego.
Polecam jakiś interfejs webowy do zarządzania pocztą. Bardzo dobrze spisują się tutaj skrzynki pocztowe gmail czy też hotmail (mogą one obsługiwać do 5 zewnętrznych skrzynek pocztowych). Pozwalają one na zarządzanie pocztą z poziomu przeglądarki i też nie trzeba od razu pobierać całej wiadomości. Również można sobie skonfigurować pocztę przez IMAP gdzie w zależności od konfiguracji mogą być pobierane tylko nagłówki wiadomości. Niewątpliwie zaletą poczty elektronicznej jest to, że możemy ją odebrać kiedy chcemy i jak chcemy. Problem ogólnie błachy, nie ma co się niepotrzebnie miesiączkować :)

Mimo wszystko nadesłanie kolejnych ofert po odmówieniu przyjęcia było rzeczą mało mądrą ze strony tej osoby i na pewno nie wróży to dobrze na relacje w przyszłości.

Pozdrawiam i dziękuję za tak wspaniałe źródło jakże cennej dla mnie wiedzy.
Konrad K.

Witam
Troszkę odejdę od tematu. Myślę, że jednak moje zdarzenie też ma związek.

Ostatnio miałem taki przypadek w kontakcie z infolinią telefonii komórkowej Plus.

Miałem do załatwienia bardzo ważną sprawę związaną z umowami na telefony firmowe.
Postanowiłem dowiedzieć się jak to załatwić dzwoniąc na infolinię.
Całość wyglądała tak:

– wykręciłem numer,
– przebiłem się przez menu telefoniczne operatora (standard),
– czekałem dokładnie 25 minut z informacją „wszyscy operatorzy są zajęci” w tle,
– Odebrała pani z infolinii
– ja: lekko zniecierpliwiony „Oj do Was się dodzwonić to prawie tak jak do Baracka Obamy”
– pani: bardzo mocno oburzona „Dzwoni pan w takich godzinach, w których mamy największy ruch”
– ja: dotknięty „to może trzeba pomyśleć o uruchomieniu dodatkowych linii?”
– ja: normalnym głosem „Ale do rzeczy.”
– pani: – odłożyła słuchawkę.

Tym sposobem Plus straci dwie umowy i nie podpisze trzech nowych.

Ale moje pytanie jest inne. Czy w tej rozmowie już przekroczyłem granicę, której nie powinienem przekroczyć? Czy warto było rozegrać tą rozmowę inaczej?
Jestem ciekaw Twojej opinii Alex, interesują mnie również przemyślenia wszystkich czytelników.

pozdrawiam serdecznie

Robert Mońka: podziwiam, że tak długo czekałeś. Ja już po paru minutach odłożyłbym słuchawkę :)
Nie wiem, czy Twoja reakcja była przesadzona, miałeś prawo być zdenerwowany, ale z drugiej strony, czemu jest winna ta kobieta za słuchawką? Skoro tak długo czekałeś to musieli mieć duży ruch i ona mogła już być zmęczona, a tu „kolejny facet z pretensjami”.

Pozdrawiam

@Alex

jestem pewien, że nie będzie już żadnej korespondencji, stąd moje „gdybyś ” ;)

A to nie jest tak, że postawa roszczeniowa jednej strony, budzi naturalną obronę strony drugiej? Z Twojej korespondencji do tej kobiety bije trochę jadem. Czy nieporozumienia takie aby nie wynikają ze wstępnych założeń jakie czynimy wobec drugiej osoby? Ty założyłeś, że ta kobieta jest nachalnym spamerem zmuszającym Cię do pobierania megabajtowych załączników po EDGE. Ona zaś być może widziała w Tobie chętnego do pomocy jej podopiecznym wolontariusza, a zobaczyła moralizatora który ją poucza (nie mogła przecież wiedzieć wg jakiej metodologii pobierasz załączniki do maili).

Zdaję sobie sprawę, że trochę wyolbrzymiłem opisywane zajście. Liczę jednak na rzeczową dyskusję na temat: „jak poprawnie zainicjować kontakty z osobą, z którą pragnie się coś załatwić”. Alex, nie jest tak że wstępne założenia czynione wobec drugiej osoby powodują wspomniane przez Ciebie 'niezręczności’?

Ja osobiście łapię się na tym, że jestem w stanie zdemonizować osobę z którą mam w przyszłości się spotkać lub coś załatwić, co nie ułatwia kontaktu. W początkowej fazie rozmowy przyjmuję z góry upatrzoną pozycję defensywną. Regułą zaś jest, że z perspektywy czasu, wiem iż moje 'demoniczne’ wyobrażenia na temat mojego adwersaża nie miały się nijak do rzeczywistości.

@Alex

Napisałem bije 'trochę’ jadem i jak pisałem dalej, celowo użyłem przerysowania. Nie zmienia to faktu, że ta kobieta mogła twój mail odczytać jako:
a) pouczanie
b) moralizatorstwo
Abstrachuję tutaj od nachalności tej kobiety – mi jedno dosadnie wyrażone 'nie’ by wystarczyło.

Niemniej jednak, dla mnie (i jak widać dla tej Pani również) zwrot typu:

„Wyobraża sobie Pani …” to wspomniane niepotrzebne pouczanie. Niepotrzebne o tyle, że Twoja rozmówczyni nie miała pojęcia w jaki (jak widać rodzący problemy) sposób korzystasz z poczty. Nie miała też świadomości, że wysyłanie 17MB załączników jest obiektywnie głupie. Gdyby akcja (zastąpienie tego zdania treścią: prosiłbym na przyszłość rozważniej przyglądać się swoim załącznikom, bo mogą sprawiać problemy ich adresatom) była delikatniejsza, to i reakcją byłyby pewnie przeprosiny i mocne postanowienie poprawy:-)

Od „Z całym szacunkiem, ….” bliska droga do interpretacji tego zwrotu jako „Z całym szacunkiem, ale …” który wg mnie jest typowym przykładem moralizowania. Nierzadko wymądrzania się, choć nie dotyczy to omawianej sprawy.

Być może mam taki sam problem jak ta 'baba’;-), być może problemy takie rodzą się właśnie z powodów o których pisałem w swoich poprzednich postach. Nie pozostaje mi nic innego jak poczekać na Twoją diagnozę.

PS. Nie zmienia to faktu, że w całym tym 'niezręcznym’ zajściu to ta pani była stroną która próbowała coś załatwić. Jej mailowa riposta jest więc nie na miejscu, żeby nie napisać knajacka – powinna swój komentarz na Twój temat zachować dla siebie, a Tobie odpisać coś w stylu przepraszam – przynajmniej ja tak bym rozwiązał taki incydent.

musze sie podpisac tez pod ostatnim postem Pana Darka moze nie napisalbym ze „bije jadem” ale da sie odczuc negatywne emocje a kobiety sa bardziej na to wyczulone

o nonszalancja to chyba dobre slowo

bynajmniej nie bronie taj Pani bo jej jeszcze duzo brakuje w temacie kontaktow ale dzis pewnie poczula sie odrzucona przez osobe coacha … powiem szczerze lekko depresyjne to moglo byc

@Joanna

„Mnie w tej ciekawej historia zastanawia to, że ta osoba nie potrafiła kontrolować swoich emocji w kontakcie wirtualnym, mając czas na “ostudzenie” i przemyślenie odpowiedzi. Dziwi mnie, że w takiej sytuacji dała się ponieść emocjom. Strach się bać takiej osoby w “realu””

mnie sie wydaje ze czlowiek jest zbudowany na emocjach, czy spotkam czlowieka ktory je wprost wyrazi czy tez opanuje sie i skorzysta z innego slownictwa to nie ma znaczenia dla jego mysli o mnie ktore beda emocjonalne

ta rzeczona Pani chyba wlasnie nic nie interpretowala, dosc prosto realnie niewyuczenie pokazala swoje JA

nic jak tylko przerobić wersję „wydychanego powietrza” na bardziej wirtualną opcję, czyli np zbiór kreseczek na monitorze.

co do tezy, że wypowiedź Alexa bije troszkę jadem…
Dla mnie nie bije, jest to jasne przedstawienie sprawy, tym bardziej że wcześniej ta osoba rozmawiała z Alexem telefonicznie.

Pozdrawiam ciepło po właśnie zakończonym dniu pracy :)
Aleksandra Mroczkowska

Czytam kolejne posty i nie ma w nich nic o Tobie Alex, czegoś prawdziwego, bys miał jakiekolwiek podstawy do nazwania się Life-Mentor. Cały blog służy do promowania Twojej osoby. Powyższa historia wyraźnie pokazuje jak wysoko stawiasz siebie ponad innych. Trudno mi sobie wyobrazić Ciebie szkolącego skoro w taki właśnie sposób rozwiązujesz problemy komunikacyjne.

Sytuacja jest klarowna od strony komunikacji, jeśli jednak chodzi o sprawy techniczne (’jestem w pociągu, a ktoś bezmyślnie wysyła mi duży załącznik’), to z całym szacunkiem, Alex – używasz archaicznego systemu obsługi poczty email i zupełnie niepotrzebnie cierpisz z tego powodu. :)

Szanowny Panie czy wyobraża Pan sobie, że każda osoba która do Pana pisze musi brać pod uwagę, gdzie się Pan znajduje, z jakiego modemu korzysta i że w tej chwili ma ochotę ściągnąć wszystkie maile? Z całym szacunkiem dorosłe osoby nie potrafią wróżyć z kart.

Starając się utrzymać ton Twojej odpowiedzi wyszło mi coś co jest powyżej. Jak byś zareagował na taką odpowiedź?

Uważam, że Twoja wypowiedź przez dużą grupę osób odebrana zostałaby jako bezpodstawny atak.

Poczta przez WWW jest niebywale powszechna, niektórzy po prostu nie używają już klientów pocztowych. Poza tym mamy IMAP a niektóre programy POP, wydaje mi się, i tak pytają czy ściągnąć załącznik, gdy jest on większy niż parę Mb.
Teraz dla takiej, myślę, dość sporej grupy osób, które nie znają rzeczywistości Outlook, POP3 i co to jest EDGE fragment:

Jak Pani wie, jadę pociągiem i moje połączenie z internetem to Blueconnect, głównie EDGE.

Będzie odebrany jako nieistotna wycieczka osobista. Bo ta Pani nic się w tym momencie nie dowiedziała nowego.

Fragment:
Wyobraża sobie Pani jak wygląda przepchnięcie 17 MB przez takie powolne łącze?

Będzie odebrany jako bezpodstawny atak, w końcu wysyłający tego maila nie wymagał go ściągać w danej chwili. . W mailu niestety nie ma intonacji więc łatwo źle interpretować proste polskie zdania ;) Stwierdzenie „wyobraża sobie pani” wzmacnia negatywny odbiór tego zdania – mając formę pytającą kwestionuje inteligencję odbiorcy, dodatkowo nie dodaje danych które pozwalają danej Pani zrozumieć sytuację. Można by napisać wprost ile to trwało.

Z sytuacji nigdzie nie wynikało, że musisz ściągać wszystko. Ok, doświadczona sekretarka by to może wzięła pod uwagę. Przyznam, że ja pewnie nie wpadłbym, że możesz mieć tak niewygodną konfigurację

Jak wynika z odpowiedzi którą uzyskałeś. To że piszesz o „EDGE”, wcale nie tłumaczy dlaczego jesteś zły. Dla odbiorcy jest to nielogiczna odpowiedź!

Skoro odbiorca odczytuje wstęp jako bezpodstawny, nielogiczny atak na swoją osobę, to cała reszta też jest odczytana z negatywnym zabarwieniem, wtedy wymóg bezpośredniego kontaktu jest odebrany za wyniosłość, bo przecież co to zmienia? Bez znajomości Ciebie łatwo o taką interpretacje.

Swoją drogą wyrażenie „Z całym szacunkiem” ma w moim odczuciu (po studiach i tv) negatywne zabarwienie, bo spotykałem je jak dotychczas wyłącznie w konstrukcjach w stylu: „z całym szacunkiem, ale gadasz głupoty”. Ktoś chciał jednocześnie nazwać kogoś głupkiem i wyjść przy tym na osobę wychowaną. Niestety większość Polaków ogląda TV i czyta gazety, gdzie niektóre zwroty są stosowane błędnie lub w specyficznym kontekście przez co zmieniają znaczenie. Analogicznie w kulturze angielskojęzycznej słówko gay kiedyś oznaczało „happy/carefree”, ale nie spotyka się go już w takim znaczeniu. Z kolei fragment dot. „dorosłych ludzi” można odebrać prześmiewczo.

Reasumując. Zachowanie przykładowej Pani, jest łatwe do skrytykowania, gdy się zna Twój styl komunikacji i interpretuje tak jak oczekujesz. Ta Pani najwyraźniej Cię nie zna i nie przeglądnęła jeszcze bloga. Jej wyobrażenie grzeczności / szacunku jest inne. Swoją drogą takiej odpowiedzi oczekiwałbym np. po nauczycielce. Myślę, że jakbyś sformułował odpowiedź np. w ten sposób:

Szanowna Pani
Jak Pani wie, jadę pociągiem i moje połączenie z internetem to Blueconnect, głównie EDGE(które jest wolne). Ponieważ moja skrzynka pocztowa nie pozwala mi na wybieranie co zostanie ściągnięte – właśnie musiałem czekać x minut na ważnego maila od mojego klienta, ponieważ najpierw ściągała się prezentacja od Pani. [tu bym pewnie dodał coś o wcześniejszej rozmowie telefonicznej, ale nie znam jej treści]
Jeśli ktoś liczy na moją bezpłatną pomoc to wymagam bezpośredniego zaangażowania. Dlatego proszę nie pisać do mnie w imieniu innych osób.

To jestem przekonany, że dostałbyś odpowiedź zaczynający się od „przepraszam”. Zgodzisz się?

Pozdrawiam,
Krzysztof Kowalczyk

ps. Informacja na blip o 1h czasu, który możesz poświęcić na spotkanie to dobra rzecz. Szkoda, że akurat nie byłem dostępny.

Z postami Alexa jest tak, że jak przychodzi mi je czytać to od razu muszę przyswoić sobie wiele komentarzy. Komentował posta nie będę ponieważ zareagowałbym niemal identycznie. Nie znoszę nachalnej komunikacji a osoba, która podana jako przykład powędrowałaby prawdopodobnie do filtra SPAM.

Chciałbym jednak skomentować kilka komentarzy w których wytyka się Alexowi użycie słów „Szanowna Pani”. Odnoszę wrażenie, że osoby mające problem z tym wyrażeniem mają tak naprawdę problem ze zrozumieniem słowa pisanego. Alex napisał „Szanowna Pani”, nie napisał „Szanowna Pani ale …”, „Szanowna Pani bo …”, „Szanowna Pani, Pani gada głupoty”, … Skąd te wszystkie nadinterpretacje? W rzeczywistości czepiacie się (osoby, które zwróciły nadmierną uwagę ta ten zwrot) swoich, błędnych interpretacji.

Kolejna sprawa to to, że wysłanie komuś niechcianej oferty z załącznikiem o wielkości 17 MB jest złamaniem podstaw netykiety. Więc pretensje, że Alex pozwolił sobie pobrać załącznik w niedogodnym momencie rozśmieszyły mnie bardzo.

Alex, w tym przykładzie Twoja przegrana jest czysto teoretyczna, bo Twoja działalność tutaj nie jest komercyjna.

Masz racje to ten SPAM wywołał reakcję, która znowu pociągnęła kolejne zdarzenia. W zasadzie trzeba powiedzieć, że jakikolwiek SPAM nie jest mile widziany, a nie tylko ten który ma 17 Mb.

Pytanie czysto teoretyczne. Gdyby ta Pani była Twoim potencjalnym klientem, powiedzmy na szkolenie i taka sama sytuacja miałaby miejsce: jazda pociągiem, lista na szkolenie jest już zamknięta, klienci powinni zwracać się bezpośrednio. Po rozmowie Pani wysyła (choć nie powinna) maila z ofertą innych osób i tutaj pytanie: czy nadal zareagowałbyś tak jak zareagowałeś i ryzykował utratę klienta na zasadzie: nie współpracuje z osobami, które nie potrafią się zachować czy też zmieniłbyś treść maila.

Pytam, bo czasami przychodzi nam się kontaktować z osobami, które jak ta Pani popełniają błędy. Czy powiniśmy wg Ciebie kończyć takie znajomości czy też jednak przymykać oczy na błędy.

Moje odpowiedzi:
1. O% szans
2. nie
3. nie :)

Oczywistym jest dla mnie, iż w momencie gdy oczekujemy darmowej pomocy od kogoś kogo czas sporo kosztuje, powinniśmy być extra uprzejmi i wdzięczni za taką możliwość. Jeśli spojrzymy na korespondencę Alexa i owej Pani w pełnym kontekscie zainstniałej sytuacji jej zachowanie jest całkowicie niestosowne.

Witajcie,
Bloga czytam od dawna, ale do tej pory się nie ujawniałem :)
1. Oczywiście 0 szans.
2. Osoby które „ta Pani reprezentuje” nie zadały sobie trudu zrozumienia idei warsztatów, dlatego nie powinny z nich korzystać.
3. Tak, czasem się nam zdarza, niestety często taka postawa popłaca, zwłaszcza w korporacjach. Tam niestety rzadko obowiązują zdrowe zasady i działają różne dziwne mechanizmy, nie mające logicznych podstaw.
Niestety też Alex popełnił, moim zdaniem, dwa nieduże, ale jednak błędy:
1. „Nakarmił trolla”, zachowując się nie do końca profesjonalnie: tracąc energie na besztanie osobnika, któremu nic już nie pomoże. IMHO najlepszą odpowiedzią na opisane zachowanie jest brak odpowiedzi (dodanie do listy blokowanych adresatów).
2. Zdarzenie utrudnienia w komunikacji powinno w profesjonaliście (jakim bez wątpienia jest Alex – ale się podlizałem :) ), wywołać pytanie: Co zrobić by się to nie powtórzyło?
Do outlooka są odpowiednie wtyczki pozwalające pobierać tylko nagłówki poczty (adresat i temat – oraz wielkość treści).

Alex rozumiem Twój punkt widzenia i dobrze go znać. Przy tym próbowałem zaznaczyć, dlaczego ktoś może emocjonalnie zareagować na Twoją odpowiedź. Nie wnikam też we wcześniejszą rozmowę i późniejszą odpowiedź.

Żaden szanujący się człowiek w biznesie nie wysyła maila z takimi załącznikami bez wcześniejszego ustalenia, czy może to zrobić!!

Bardzo dobrze to wiedzieć :)

To potwierdza moja tezę o szkodliwości oglądania polskiej telewizji i uczęszczania na niektóre studia. No ale to byłby osobny temat na cały post!

Co nie zmienia faktu, że trzeba się komunikować z wieloma osobami, które polską telewizję oglądają i były na studiach. Nie mając (jeszcze ;)), ani takiej pozycji jak Ty, ani takiej wiedzy i umiejętności odnośnie precyzyjnej komunikacji, muszę brać pod uwagę, jak teoretycznie neutralne zdanie przez moich rozmówców zostanie odebrane. Przykładowo w mowie ciała w Polsce, piramidka z palców jest negatywnie odbierana przez wiele osób, dzięki nadmiernemu stosowaniu jej przez jednego polityka.

Możesz mi dokładniej wytłumaczyć gdzie ktokolwiek (wyłączając osoby z zaburzeniami psychicznymi!) mógłby się doszukać wycieczki osobistej

Uważam, że wspomniany fragment był tak odczytany, bo opisujesz co robisz i czym to robisz, co w odbiorze tej Pani nie ma znacznie w sprawie. Na dodatek jesteś zły bo długo Ci zajęło ściąganie prezentacji. Ale według wiedzy odbiorcy nie musiałeś jej ściągać.
Osoby aktywne, uczą się na studiach jak i w polskiej biurokracji, by wchodzić oknem jak nie da się drzwiami. Dlatego spodziewam się, że więcej osób by uznało, że wysłanie maila nie jest niczym złym, ba może być pozytywnie ocenione – komuś zależy (dzięki niektórych poradom w gazetach odnośnie rekrutacji ;) ). Nie zaznaczyłeś też nigdzie w mailu, że nie podoba Ci się, że mimo wcześniejszych ustaleń i tak wysyła Ci prezentacje. Według maila nie podoba Ci się jej wielkość.

Abstrahując od tego, że to jest normalne pytanie a nie atak, to cokolwiek by to nie było nazywanie mojej reakcji bezpodstawną po otrzymaniu 17MB spamu jest co najmniej dziwne.

Tylko to nie jest normalne pytanie. Dodatkowo forma pytająca kwestionuje inteligencje. Bo się pytasz odbiorcy czy potrafi sobie wyobrazić coś prostego. Skoro nie jesteś pewien, że potrafi to masz wątpliwości do inteligencji odbiorcy.
Bezpodstawna jest z punktu widzenia odbiorcy bo nie rozumie czemu „robisz problem” z wielkości prezentacji skoro nie musisz jej ściągać.

Odbiorca nie ma wiedzy, że musisz ściągać wszystkie maile. Dlatego może tak zareagować jak zareagował. Dobrze wiedzieć, że w „biznesie” trzeba brać to pod uwagę. Rozumiem Twoją reakcję, tylko teraz dla niej ta sytuacja jest nie zrozumiałą i tłumaczy to sobie Twoim brakiem szacunku. A tak mogłeś (oczywiście nie musisz) pomóc jeszcze jednej osobie wyraźnie pokazując co zrobiła źle. Myślę, że w tej chwili ta sytuacja nic jej nie nauczy.

Pozdrawiam,
Krzysztof Kowalczyk

Ps. wiele adresów, które używasz to Gmail. A tam większość użytkowników (i wszyscy których znam, a znam kilkudziesięciu) używają WWW i omawiany problem nie występuje. Rzeczywiście swego czasu nie wysyłało się załączników większych niż 1mb bez wcześniejszych ustaleń. Jednak to się zmieniło w niektórych kręgach (dobrze wiedzieć, że w biznesowych nie).

Jest coś takiego jak netykieta (zasady zna Wikipedia :-) i warto ją stosować, mimo, że wielu odchodzi od niej (wysyłają mail’e w html, dołączają wielomegabajtowe załączniki, spamują) bo takie były standardy komunikacji w internecie zanim każdy z nas podłączył się do sieci (i jak się zastanowić ktoś to kiedyś niegłupio wymyślił). A wchodzenie do czyjegoś domu i nieprzestrzeganie jego reguł powoduje taką reakcję jak opisana. Przestrzeganie reguł pozytywnie wyróżnia nas z tłumu ignorantów i nic nie tracimy, a możemy wiele zyskać. Ja zawsze staram się poznać reguły obowiązujące w danym miejscu, a jak ktoś mi wytknie błąd to przeproszę i się poprawię.

Moje odczucia odnośnie sytuacji są jasne i w 100% popieram Alexa w jego postępowaniu. Przecież to był klasyczny SPAM, postąpił bym identycznie. Ciekawe co by Pani zrobiła gdyby przekroczyła limit załącznika (a było blisko) :-) i nie mogła wysłać spamu? :-) Pewnie by był telefon „Co ma Pan za pocztę, Panie Alex” :-) :-)

Pozdrawiam
Tomek

Jasne jest netykieta, a właściwie netykiety. Znana przez nieliczne osoby, większość nie ma świadomości, że coś takiego istnieje a co dopiero zna jej treść. Dlatego uważam, że link do netykiety byłby według mnie krótszą i bardziej przydatną odpowiedzią dla tej Pani, niż ta którą Alex napisał. Informowanie o netykiecie osób które o niej nie wiedzą też jest elementem etycznego zachowania w internecie.

ps. Nie wiem jak prezentacja może mieć 17mb ;) Uważam wysyłanie 17mb za absurd i osobiście nieznanej osobie umieściłbym po prostu link do innej lokalizacji np. dropbox, strona www, ftp. Tylko też nie oczekuję, że wszyscy ludzie wiedzą już jak posługiwać się internetem i to próbuję tu zaznaczyć.

Pozdrawiam,
Krzysztof Kowalczyk

Właśnie uzmysłowiłem sobie, że przecież kontaktujące się z Alexem pani również musiała poświęcić czas na wysłania tegoż maila z załącznikiem.
Może więc po prostu wydarzenia na osi czasu były tak umiejscowione:
1. Pani wysyła maila (zanim załącznik się wyśle trochę to trwa);
2. Pani dzwoni do Alexa i przeprowadza rozmowę licząc na to, że wynik jej będzie pozytywny a Alex dostanie dalszą część materiałów zaraz po odłożeniu słuchawki. Pani liczy na to, że będzie to pożądane;
3. Mail dochodzi, choć w tej chwili jest niepożądany i rodzi konflikt.

Co w takiej sytuacji? Przyznam, że nie jestem w stanie wykluczyć takiego scenariusza na podstawie opisu zamieszczonego przez Alexa.

Widzę, że od wczorajszego wieczora, dyskusja nabrała rumieńców.

Dla szybkiego przypomnienia, dodam tylko, że ja to ten od 'trochę jadu’:-)

Alex, co do Twoich pytań skierowanych wprost do mnie, to nie będę się tutaj rozwodził nad udzieleniem odpowiedzi, która nie wniosła by już żadnej wartości dodanej. Myślę że wystarczy jak napiszę, że podpisuję się pod dotychczasowymi wypowiedziami Krzysztofa Kowalczyka. Jak widać również i ja studia skończyłem i telewizję w dzieciństwie oglądałem… jak się okazuje niepotrzebnie:-)

Żeby wykrzesać jeszcze choć trochę z tej dyskusji, spróbuję skierować ją na trochę inny tor – tutaj również troszkę podkoloryzuję, by skłonić więcej ludzi do podzielenia się swoimi opiniami – także proszę brać na to poprawkę.

Alex i pewnie inni Czytelnicy, wymagacie od innych stosowania netykiety, a sami jej nie stosujecie w całości, toppostując w swojej korespondencji. Tak wiem, nawet Gmail sugeruje topposting, ale jakże to tak łamać netykietę?!

Żeby była jasność, nie jest to osobista wycieczka w czyjąkolwiek stronę. Chciałbym tylko uzyskać odpowiedź (od możliwie największego grona Czytelników), jak radzić sobie w (np biznesowych) kontaktach międzyludzkich z osobą, która wymaga stosowania od nas pewnych reguł i dobrego obyczaju, podczas gdy sama ich nie przestrzega wobec nas, a z przyczyn obiektywnych na kontakty lub współpracę z takim osobnikiem jesteśmy skazani.

Co sugerujecie?
a) ignorować 'chama’
b) zwrócić mu uwagę
c) olać reguły, bo skoro jedna ich nie przestrzega to po co przestrzegać ma je ta druga strona

Co na to netykieta biznesu?:-)

PS. Alex, dzięki za uświadomienie mi, że wspomniane przeze mnie 'demonizowanie’ moich przyszłych rozmówców to nie tylko mój problem, z którym (jak się okazało choćby dziś) można skutecznie walczyć.

Witam wszystkich,

Kiedy przeczytałam ten post Alexa zastanawiałam się, dlaczego nie wpisał tego w notatki tylko zrobił post, bo – tak pomyślałam – o czym tu dyskutować: Alex przedstawił, jak się nie powinno postępować i koniec. Miał rację i zareagował adekwatnie do sytuacji. Bardzo łagodnie jak na taka sytuację. Sam fakt, że odpisał tej kobiecie dla mnie był daniem jej „drugiej szansy” –mogła odpisać, ze przeprasza, ze nie pomyślała, iż sprawi problem. Pewnie tym dałaby sobie szansę np. na rozmowę o kolejnych warsztatach dla start-upów. I tyle.

Tymczasem dziś widzę sporą ilość komentarzy, które szczerze mówiąc bardzo mnie zdziwiły.

Jeśli ktoś mi mówi przez telefon zdecydowane „Nie”, to albo odpuszczam, albo pytam (jeśli bardzo mi zależy czy lub co mogę zrobić, żeby zmienić tę decyzję, bo bardzo mi zależy, aby….
Reszta zależy od rozmówcy, bo to jego czas i jego przysługa.

Wysyłanie ciężkich plików jest problemem nie tylko wtedy, gdy korzysta się z mobilnego Internetu. Ja często odbieram w pracy takie pliki, które ściągają się i ściągają, a ja czekam na bardzo ważnego maila. Pomijam już nawet sytuacje, gdy korzystam z mobilnego Internetu. W pracy nie mam możliwości selekcji maili. Muszą wejść wszystkie po kolei. Np. na dzień dobry 40 – 80 maili (przy dobrze działającym systemie antyspamowym). Czasem zdążę wyjść do kuchni, zrobić kawę, wrócić i dalej czekam. Jeśli sądzicie, ze w każdej firmie poczta śmiga, to jesteście w błedzie. To problem wielu, wielu poważnych instytucji. I trzeba to przyjąć do wiadomosci i działać adekwatnie do sytuacji. Warto też pamietać, ze wielu ludzi pracuje zdalnie i tylko na „mobilnym internecie”

Przychodzi taka wielka paczka niezamówionego materiału, źle opisanego (z tytułu nic nie wynika, zdjęcia są niepopisane i mają tylko numery), często wysłanego do wielu odbiorców w jawnej liście. Co robię? Wywalam do kosza. Nie czytam.

Czy ja tracę? Nie, bo zakładam, że takich rzeczy nie robi ktoś, z kim chcę robić „biznesy”. Nie mam czasu ani ochoty na podejmowanie ryzyka współpracy z kimś, kto nie potrafi uszanować mojego czasu, a przez to i mnie, kto nie zna podstawowych zasad komunikacji w biznesie.

Ale dostaję też maile z pytaniem, czy można mi przesłać takie a takie pliki. I to jest ok. Jeśli temat mnie interesuje, to odpisuję i nastawiam się na taką „niewygodną” przesyłkę. Jeśli natomiast temat jest „obok”, to z całym szacunkiem dla nadawcy – odpowiadam mu, że nie, dziękuję. Nie ma powodów tłumaczyć dlaczego nie.

Przy okazji: wysyłanie oferty handlowej bez zgody odbiorcy jest o ile wiem niezgodne z obecnie obowiązującym prawem. Jeśli nawet w darmowej poczcie dostajemy takie oferty, to tylko dlatego, ze akceptując regulamin zaakceptowaliśmy i to, ze takie oferty będą do nas przychodziły.

Co do zwrotów typu: „Szanowna Pani”, „Szanowny Panie” – to zwroty grzecznościowe najnormalniej stosowane w odniesieniu do osób, których nie znamy lub nawet do znajomych osób w formalnej, oficjalnej korespondencji. Jest zwrotem stosowanych przez ludzi szanujących się. Zwrot : „z całym szacunkiem, ale..” jest niczym innym jak powiedzeniem: zachowuję szacunek dla ciebie i dla tego co robisz, ale w tym przypadku zwracam uwagę na …
Wszelkie inne interpretacje to – z całym szacunkiem – nadinterpretacje.

Warto się tego uczyć i korzystać z „lekcji” wynikających z Alexowych postów, żeby nasze informacje nie lądowały w koszu albo żeby nie lądować na czarnej liście, bo ta lista niestety nie dotyczy tylko korespondencji…

Pozdrawiam, Ewa

@Darek L.

Co do toppostowania, to niestety tu netykieta przegrywa z programami pocztowymi co przyznaję z ubolewaniem. „Zaczął” Outlook Microsoftu, a myślę, że topposting w Gmailu jest kwestią popularności „standardu” Microsoftu nad netykietą. Ciężko z tym walczyć i choć wolałbym nie toppostować, bo ciężko mi się śledzi dyskusję, to myślę, że tego trendu już się nie odwróci (ma swoje zalety, np. BlackBerry ściąga domyślnie tylko początek wiadomości, więc topposting jest pożądany, bo oszczędza pasmo, czas i przewijanie). Zresztą w/g Wikipedii (http://en.wikipedia.org/wiki/Posting_style) to przyjęta reguła w biznesie, co wynika z domyślnych ustawień programów pocztowych, oszczedności czasu (rzadko kto pracowicie tnie cytaty i ogranicza sygnaturki – kolejne grzechy przeciwko netykiecie, szybciej i łatwiej nacisnąć Reply i napisać kilka słów na początku)

Ok, rodzi się pytanie, jeżeli łamiemy tu netykietę, to czemu w sprawie załączników jej nie złamać? Moim zdaniem są większe i mniejsze grzechy netykiety, niektóre wykroczenia trudno zmienić, bo to program pocztowy je łamie, to tutaj byłbym bardziej bezlitosny. Dostawca poczty którego używam nie limituje wielkości załączników więc teoretycznie mogę dostać kiedyś 2GB załącznik na mail’a :-). Jakbyś się wtedy poczuł na dowolnym łączu, np. jadąc pociągiem za granicą w roamingu? Coraz bardziej popularny staje się dostęp mobliny czy wręcz za pomocą smartfonów, co w takiej sytuacji? Uważasz, że to jest równe toppostowaniu?

Pozdrawiam
Tomek

Ewa W.
Cóż ;) miałem zabrać głos w tej dyskusji, ale wystarczy mi napisać, że podzielam Twoje zdanie.
Poza tym moje odczucie jest takie, że większość osób wzięła się w obronę rozmówczynię Alexa, zapominając o tle całej sytuacji.

Tak naprawdę to Alex nie musiał wcale odpisywać tej Pani, a że ona feedback Alexa tak odebrała (emocjonalnie) to jej problem.

Jak widać wpis się przydał Alex, bo wzbudził kontrowersje co do Twojego sposobu postępowania i uświadomił (lepiej tu niż w prawdziwym biznesowym życiu) jak należy się w takich sytuacjach zachowywać.
pozdrawiam

Przeglądam właśnie komentarze ze smartfona. Miałam napisać dłuższy komentarz o wielkości maili służbowych- z moich obserwacji tylko 10% z tych z załącznikiem ponad 1 M ma wielkość uzasadnioną. Dostaję maile od wewnętrznych klientow. Podpisuje sie pod postem Ewy w tym temacie! Większość nie myśli o tym, że pojemność skrzynki jest ograniczona i że nie możesz wysłać b.ważnego maila. Albo przez większość czasu jesteś poza biurkiem i dostęp mobilny tak jak min 100 innych managerów w tym samym czasie, co skutecznie obniża nawet najlepszy transfer.
Olga

@Krzysztof Kowalczyk:
Piszesz: Zarzut braku inteligencji by mnie nie poruszył, zarzut braku wyobraźni tak.

Ja reaguję dokładnie odwrotnie, przynajmniej w pierwszym odruchu.
Sądzę, że za tym kryje się coś w rodzaju wewnętrznej parafrazy:
„Wykazałeś się brakiem wyobraźni” -> „Nie przewidziałeś skutków swojego działania / decyzji”
„Wykazałeś się brakiem inteligencji” -> „Jesteś na to za głupi”

Pierwszy zarzut dotyczy działania (lub jego braku), drugi dotyczy osoby i dlatego jest trudniejszy do zaakceptowania.

Czytam ten blog, ale pierwszy raz artykuł sprowokował mnie do odpowiedzi ;-) Przy całym szacunku do tego co Pan robi (podobna osoba pomogła niegdyś mnie, była to duża zmiana w moim życiu), w tej opisanej jednej sytuacji albo brak wystarczających danych by wyciągnąć pełne wnioski, albo zachował się Pan odrobinę jak obrażona primadonna. Ponieważ komentarze służą tu dyskusji i lepszego zrozumienia (w odróżnieniu od większości forów gdzie służą tylko do wykazywania wyższości swojej racji), napiszę co dla mnie wynika z podanego opisu sytuacji, i dlaczego.

Najpierw odpowiedzi na postawione pytania:

1) ostatnia odpowiedź ze strony osoby która się z Panem komunikowała z pewnością wpłynie negatywnie na wsparcie dla niej. Wystarczyło jej przeprosić, zamiast bronić się atakiem. Nawet gdyby to oznaczało zerwanie kontaktu, odbyłoby się to bez „złej krwi”.
Nie wiem jak to wpłynie na osoby „polecane”, ponieważ we wpisie brak informacji o ich udziale w procesie – czy się zorganizowały i komunikowały przez „przedstawiciela”, czy ów przedstawiciel zrobił to bez wiedzy zgłaszanych. Każdy odpowiada za własne grzechy, więc gdyby to do mnie się później bezpośrednio zgłosiła jedna z osób z listy, miała by czyste konto na starcie. Dopiero w komentarzach podkreśla Pan ostrość selekcji i szybkość decyzji negatywnej także w stosunku do tych osób.

2) w opisie sytuacji brak informacji czy kontaktująca się osoba została faktycznie wybrana przez grupę do reprezentowania ich. Dlatego nie można odpowiedzieć na to pytanie, gdyż może być mylne w założeniach.

Zakładająć że ta osoba faktycznie została wybrana, ma Pan rację – w podobnych sprawach osobisty kontakt jest rozsądniejszy, nawet jeżeli taka grupa uznała np. że kontaktując się przez jedną osobę oszczędzi czasu. Zwłaszcza że te osoby nie kontaktują się np. z ministrem drogą służbową, lecz z kimś stosunkowo przyjaznym i chętnym by im pomóc. Strach przed kontaktem nie może być usprawiedliwieniem.

3) tak, takie sytuacje się zdarzają (człowiek jest zmęczony itd., co nie jest wymówką, tylko przyczyną). W miarę jak nabieram doświadczenia – coraz rzadziej. Dookoła siebie widzę że jest to niestety nagminne wśród ludzi. W przypadku niezręczności zawsze staram się ją jak najszybciej wyjaśnić sprawę (np. przepraszając), zastanawiając się jak to wszystko wygląda z punktu widzenia tej drugiej osoby.

Dalej moje zdanie, którego nie przedstawiam jako „pouczenie” Pana, lecz punkt widzenia oparty na dostępnych tu opisach.

a) bliżej nieokreślona grupa ludzi jest zgłoszona przez „przedstawiciela”. OK, każdy może tak zrobić, pierwszy krok itd.

b) oddzwania Pan. To cenne poświęcić swój czas żeby wyjaśnić sytuację osobiście – często tak jest prościej niż pisząc email.

c) brak treści rozmowy, nie wiem więc czy „przedstawiciel” wiedział że jedzie Pan pociągiem. Jeżeli wiedział, to zapewne zorientował się że ma Pan dostęp do internetu skoro doczekał się odpowiedzi (telefonicznej na email) i mógł zapomnieć o poprawce na szybkość dostępu, lub po prostu nie zdawać sobie z tego sprawy (nie wszyscy się znają na technologii).

d) „po pewnym czasie” – brak informacji czy email z załącznikiem został wysłany przed, czy po rozmowie telefonicznej. Jeżeli ewidentnie po (sądząc po treści tego emaila), to był to błąd przedstawiciela (na siłę forsuje swoje). Mogło się jednak zdarzyć, że wysyłanie listu długo trwało (ze względu na załącznik), więc został wysłany przed rozmową (z punktu widzenia osoby wysyłającej), lecz doszedł dopiero pomiędzy pierwszym sprawdzeniem poczty a rozmową telefoniczną.

e) Pański email przeanalizowano już tutaj, w dużej mierze zgadzam się z wcześniejszymi komentarzami o tym że nie było on jednak neutralny i wyważony.
„Jak Pani wie, jadę pociągiem i moje połączenie z internetem to Blueconnect, głównie EDGE.” – „Blueconnect” i „EDGE” to słowa, które nic nie wyjaśniają, za przeproszeniem jest to techniczny bełkot. Wystarczyło napisać „…jadę pociągiem i mam bardzo wolne połączenie z internetem”. Po co komplikować komunikację?

„Wyobraża sobie Pani jak wygląda przepchnięcie 17 MB przez takie powolne łącze?” – tu się zgadzam z innymi komentującymi – to zdanie wiele osób odczyta jako atak (patrz post o „rozdzielczości wypowiedzi”). Jeżeli Pan WIE że tak jest (tzn. że ludzi to często uraża), dlaczego zastosował Pan umyślnie taką konstrukcję?
Dalej pisze Pan: „Mnie dziwi, że ktoś na podstawie mojego maila mógł w ogóle mieć takie emocje.”, i to zdanie mnie niezwykle zaskoczyło. O ile sam bym nie miał „takich emocji”, o tyle jestem w stanie sobie wyobrazić tok rozumowania osoby, która je miała. Jeżeli ja potrafię to zrozumieć, to myślę że Pan (jako coach i artykuł wpisów) też musi być świadom z tego jak go ludzie „odczytają”, a nie tylko z tego co wydaje mu się że przekazuje.

Rozumiem że cel był wychowawczy (uświadomić osobie że nie należy wysyłać dużych załączników), ale metoda moim zdaniem zdecydowanie chybiona.

f) ostatnia odpowiedź „przedstawiciela” to ewidentna obrona atakiem na postrzegany atak, stąd wnioskuję jak zostało odczytane to co jest powyżej w punkcie e). To dopiero ta odpowiedź (MBSZ) kładzie całą sprawę. Co przewrotne – właśnie taka odpowiedź pokazuje jak bardzo tej osobie potrzeba szkolenia ;-)

Tyle aspekt ludzki, pozostaje aspekt techniczny. Wydaje mi się (mogłem źle odczytać) że przerzuca Pan w pewien sposób winę za zapchanie Panu łącza w całości na osobę wysyłającą załącznik (bo powinna wiedzieć że się takowych nie wysyła). Problem w tym że w internecie zasady muszą się uzupełniać: „bądź ścisły w tym co wysyłasz, liberalny w tym co odbierasz”. Nie należy wysyłać załączników, lecz należy być zabezpieczonym na taką okoliczność. Jak tu już kilkukrotnie napisano, prawie każdy współczesny klient poczty posiada opcję „nie ściągaj dużych emaili”, i znacznie ułatwia to życie.
Też jeżdżę, czytam pocztę w pociągu, często otrzymuję załączniki („zamawiane” lub nie), ale nie jest to dla mnie problem – nie próbuję ich ściągać przez Blueconnect! Zostawiam na później. Ta odrobina wiedzy technicznej oszczędza wielu nerwów gdy „znowu ten niedobry człowiek zapchał mi skrzynkę”.
Oczywiście to można odczytać jako lekcję dla czytelników bloga: „nie wysyłajcie niepotrzebnych załączników”, zamiast zastanawiania się czy Pan nie popełnił błędu odbierając ten email.

”
Greg
Abyśmy doprecyzowali, te osoby trzecie mają zero szans jeśli chodzi o moje bezpłatne wsparcie, nie o kontakty ze mną.
Jak już wspomniałem, nie mam czasu aby dochodzić czy wiedzieli o tym, czy też nie. Mam wiele innych rzeczy do zrobienia niż dociekanie. To jest uproszczona i przyśpieszona selekcja, która czasem jest konieczna, tym bardziej że nie chodzi o sprawy życia i śmierci.
Ten typ (Alex) tak ma i nie jestem w tym odosobniony, dlatego napisałem ten post
”
To jest bardzo cenna uwaga. Nie dlatego żebym się z nią zgadzał, ale dlatego że uczy o odmiennym sposobie myślenia wielu osób „na stanowisku”, czyli takich jak Pan. I tutaj jest (niestety) spora lekcja. Myślę że niewiele osób zdaje sobie sprawę jak wielu dyrektorów i osób wyższego szczebla kierowniczego rozumuje w podobny sposób.

Z tej sytuacji jest wiele wniosków do wyciągnięcia, dla nas wszystkich :-)

Formalności stało się zadość, dalej będzie już „bezpańsko” ;-)

Uświadomienie sobie własnych błędów to pierwszy, chyba najważniejszy krok. Potem jest praktyka, praktyka, praktyka… na początku trzeba dużej dozy samoobserwacji i pilnowania się (czyli częstsze błędy gdy uwagę przeniesiemy na coś innego), ale jeszcze później staje się to coraz bardziej automatyczne, jak zmiana biegów w czasie jazdy samochodem (najpierw wydaje się przecież że to niemożliwe bez patrzenia na dźwignię zmiany biegów).

„ad c) i ad d) jak juz wspomniałem w komentarzach” – napisałem swoje bez uwzględnienia tych komentarzy, gdyż moim zamiarem było pokazanie co wynika z informacji zawartych jedynie w pierwszym wpisie (=podstawie rozpoczynającej tu komunikację). Oczywiście późniejsze komentarze uzupełniają i wyjaśniają te szczegóły.

„Moim zamierzeniem nie było jednak podtrzymanie komunikacji :-)” – znając zamiar nie sposób się nie zgodzić że było to skuteczne :-)

„jestem “rozpuszczony” komunikacja z całkiem innymi ludźmi” – to jest też istotna obserwacja. Ponieważ czytelnikom zależy na tym żeby się komunikować skutecznie właśnie z takimi całkiem innymi ludźmi, dobrze sobie uświadamiać różnicę w podejściu. Myślę że o ile są tu komentarze (łącznie z moim) że zbyt ostro odpisałeś tej osobie, to celem ćwiczenia nie jest (wbrew pozorom) uświadomienie Alexowi że „źle zrobił”, dlaczego i w jaki sposób, tylko uświadomienie przez Alexa co stoi za jego zachowaniem, choćbyśmy je potępiali ;-) W życiu musimy umieć współpracować i uzyskiwać coś od wielu różnych ludzi, nawet takich z którymi się nie zgadzamy.

„Jak już wspominałem, w znakomitej większości przypadków koresponduję z ludźmi na poziomie[…] Potrafisz to zrozumieć?” – potrafię zrozumieć ten punkt widzenia (tak jak pewnie i Ty punkt widzenia z filtrowaniem dużych plików) i widzę dlaczego jest atrakcyjny (prosty i wystarczająco skuteczny w Twoim przypadku). Założenie filtrów itd. oznaczałoby też dostosowanie się do innych ludzi, podczas gdy chodzi o to żeby inni się dostosowywali do Twoich zasad jeżeli chcą z Tobą mieć do czynienia.

Dziękuję za odpowiedź (które mi dużo wyjaśniły) i odpozdrawiam :-)

Również uważam, że w dzisiejszych czasach używanie poczty via www to podstawa, tymbardziej jeśli korzysta się z kiepskich łączy. Nie wyobrażam sobie odbieranie outlookiem chociażby spamu, kiedy via www od razu mogę taką wiadomość skasować, jeśli filtry nie zadziałają.

Wg mnie Alex miał prawo napisać w tym tonie, w jakim napisał. Szczególnie zdanie „Proszę się też nie kontaktować ze mną w imieniu innych ludzi. Z całym szacunkiem, to są zapewne dorosłe osoby, które powinny same być w stanie wyartykułować swoje potrzeby” jest jak najbardziej na miejscu, tymbardziej że po rozmowie telefonicznej do tej osoby nie dotarły pewne – wydawałoby się – oczywiste rzeczy. Zresztą ja osobiście napisałbym dosadniej, jeśli ktoś postępuje wbrew temu, co wcześniej ustalaliśmy.

ps. czy dotarł do Ciebie Alex mój email? Wysłałem po miesiącu kolejnego poprzez formularz. Jesli email był nie na miejscu, możesz go skasować, tylko nie chciałbym, żeby przez przypadek zawieruszył się na „amen” w spamie:)

Przedstawiony przykład, pokazuje jak nie prowadzić rozmów przez obydwie strony.
Patrząc z boku na całą sytuację w pierwszej kolejności zauważam kobietę, której zależy na współpracy, jednak następujące po sobie wydarzenia nie pozwalają osiągnąć zamierzonego celu.
IMHO po rozmowie telefonicznej, w której została jej przedstawiona cała sytuacja, nie powinna zachowywać się w sposób natrętny. Raczej winna spytać, czy prowadzone są kolejne szkolenia, w jakich terminach, etc… czyli dowiedzieć się wszystkiego, co ułatwiłoby osobom zainteresowanym kontakt. Wysyłanie zbędnej korespondencji, pomimo odmowy, raczej mija się z celem, skoro wszelkie informacje zostały przekazane telefonicznie.
Jest i druga strona, która po rozmowie telefonicznej wyłuszczającej temat, jakby się mogło wydawać, do końca, dostaje kilunastomegową „niespodziankę”. Może oczywiście prowadzić to do irytacji i odpowiedzi na maila w sposób mocno emocjonalny.
O ile mogę zrozumieć, że nie masz ochoty rozmawiać z tą kobietą, jednak niesamowitym zjawiskiem pozostaje dla mnie fakt, że przekreślasz wszystkie osoby, które ona reprezentuje.
Czy nie wydaje Ci się Alexie, że po pierwsze – mogła ona zupełnie inaczej zaprezentować się tym osobom niż Tobie?, po drugie – mogą to być wartościowe osoby i fakt, że ta pani je reprezentuje wcale nie musi ich przekreślać. Nawet najlepsze służby wywiadowcze na świecie popełniają czasem błędy w ocenie ludzi, a cóż dopiero biedni zajęci biznesmeni.
Być może ta pani, to generalnie bardzo miła osoba, tylko po prostu miała zły dzień, bo właśnie okazało się, że matka wylądowała w szpitalu, mąż ją zdradził, a dziecko uciekło ze szkoły. Przecież człowiek to coś więcej niż rola, którą przyjmuje w danej sytuacji. Nieprawdaż???

Ewa >> „Bez względu na to, co uważasz za lepsze czy optymalne, fakt pozostaje faktem, że w wielu firmach nie ma takiej możliwości” – no tak, ja tylko przedstawiłem po prostu swoje zdanie, stąd zwrot „ja uważam”. Miałem na myśli pocztę typu gmail, która oferuje interfejs webowy i tego – wydaje mi się – nie blokują w firmach, bo dlaczego mieliby ? Niechętnie piszę w ten sposób emaile, ale będąc np. w podróży można w szybki sposób, bez ściągania poczty, podejrzeć co przyszło ciekawego.

Piotrek,
„Miałem na myśli pocztę typu gmail, która oferuje interfejs webowy i tego – wydaje mi się – nie blokują w firmach, bo dlaczego mieliby ? Niechętnie piszę w ten sposób emaile, ale będąc np. w podróży można w szybki sposób, bez ściągania poczty, podejrzeć co przyszło ciekawego.”

Nie do końca się z toba zgodzę co do „można w szybki sposób, bez ściągania poczty, podejrzeć co przyszło ciekawego.” Widzisz, ja cały czas wiszę na łączu mobilnym. I teraz nawet specjalnie zrobiłam test: samo zalogowanie się na gmail i pokazanie listy odebranych wymaga Upload: ok 150KB, Download prawie 900KB. Masz transfer sumaryczny 1 MB. A jak jesteś w jakimś miejscu o słabym zasięgu lub dużej ilości jednoczesnych użytkowników, to nawet ten 1M jest wkurzająco długi. Nie raz miałam sytuację, że gmail mi się nie chciał nawet otworzyć – tak wolne łącze miałam w Warszawie! Wystarczyło spróbować w godzinach szczytu.

Olga

Pozwoliłem sobie tu wrócić gdy już emocje opadły i dyskusja przycichła. Mam jedną wątpliwość – jako naiwny romantyk :)
Rozumiem że mowa tu jasno i wyraźnie o relacjach biznesowych, czy nawet codziennych kontaktach międzyludzkich. Ale brakuje mi tej wisienki na torcie – że jednak czytając wiersz fajnie, i wręcz wskazane dla „powiększenia rozdzielczości” jest dointerpretowywanie, emocjonalne odczytywanie przede wszystkim tego co miedzy wierszami. Tak mi się przypomniał wierszyk Herberta, który jakoś mi się kojarzy z twoim blogiem i tym że uczysz jak mieć silną głowę i dobry smak:
„Pijący są to ludzie, którzy piją do dna duszkiem. Ale krzywią się, bo na dnie widzą znów siebie. Przez szyjkę butelki obserwują dalekie światy. Gdyby mieli silniejszą głowę i więcej smaku, byliby astronomami.”
Gdyby to odczytywać konkretnie to co najwyżej można by stwierdzić że alkohol w dużych dawkach to zło :D
I nawet już nie o poezje tu chodzi ale też i takie rzeczy jak flirt, czy dawanie bodźców miłości. I z mojej perspektywy tylko pozornie może to stać w sprzeczności z tym jasnym przekazem i oczekiwaniem niedorabiania „gęby”. To by pewnie należało jakoś rozwinąć choć na ten moment wydaje mi się że każde dointerpretowanie będzie dobre :D
W każdym razie nie koniecznie musimy znaleźć Małgorzatę z którą się będziemy bez słów rozumieli, ale fajnie i warto jej cząstki szukać i dostrzegać w innych ludziach.
pozdrawiam

Witam!
Potrafię zrozumieć obie strony i muszę przyznać, że obie miały rację, a kłócenie się o to przypomina mi raczej spór o miedzę.
Nie zapominajmy, każdy patrzy na świat trochę inaczej (@dorywczo doskonale to rozumie).

@Krzysiek G.
Tutaj zasadniczo się mylisz, gdyż efekt jest zasadniczo różny, i tutaj Alex zyskał znacznie więcej niż to może się wydawać:

Będąc konsekwentnym podtrzymuje/utrwala umiejętność powiedzenia NIE. Było to już poruszane: http://alexba.eu/2008-12-16/rozwoj-kariera-praca/czas-wolny-emerytura/#comment-64447 , przykład przeciwny: http://zatoka-zen.com/2009/10/27/co-sie-dzieje-z-polskimi-kobietami/ . Nie wolno zapominać jak ważna jest pewność siebie w kontaktach biznesowych. Poza tym, każde niepotrzebne ugięcie się, może skutkować tym, że rozmówca zamiast skoncentrować się na załatwieniu sprawy będzie testować luki w naszym postępowaniu.

Stratą jest na pewno potencjalny kontakt, jednak czy aż tak wielką?

Tak więc nie zapominajmy, że jest wiele racji a zadbanie o długotrwały dodatni efekt jest czasami znacznie bardziej wymagające. Dla ślepego niewątpliwie zawsze w pokoju będzie ciemno, nie zyska on jedna nic kwestionując zdanie osoby która widzi.

@Alex
W tym temacie widzę potencjał żeby poruszyć nowy temat, którego zdaje mi się jeszcze nie miałem okazji zaobserwować.
Chodzi mi mianowicie o sposoby naprawienia bardzo złej reputacji i to zarówno w kontekście danej osoby jak i firmy.
Co ty na to?

Pozdrawiam!

Witam wszystkich!

Dostrzegam w całej tej historii Aleksa elementy taktyki negocjacji, którą opisał w jednym ze swoich wcześniejszych postów.

Na początku uprzejmie poinformował, że nie jest zainteresowany ofertą i na zmiany nie ma mowy. Po czym druga strona zaczyna wymuszać na Aleksie pewne działania grając nie fair (wysyłając niechcianą ofertę o nieprzemyślanej objętości). Aleks natychmiast odbija piłeczkę informując, że takie działania nie będą akceptowane. Druga strona nie robi sobie nic z tej informacji pogrążając się jeszcze bardziej.

Dodatkowo, jak napisał w komentarzu powyżej, był gotów wrócić do postawy „otwartej” w przypadku przyznania się do błędu drugiej strony. Ja widzę w zachowaniu Aleksa jedynie konsekwentność w stosunku do tego co wielokrotnie pisał na blogu.

Pozdrawiam,
Maks