Tutaj macie interesujące wystąpienie Tony’ego. Zawartości są Wam zapewne od wielu lat znane (z książek „Unlimited Power” i „Awaken the Giant Within”), interesująca jest dokładna obserwacja jak on to robi :-)
Czytelników proszę o zrozumienie, iż chwilowo mniej piszę od siebie – dość absorbujący projekt i temperatury trochę konkurują z pracą nad tym blogiem. Obiecuję poprawę, jak tylko te ostatnie spadną poniżej 25 C :-)
via Guy Kawasaki
Jeśli kogoś z Was, podobnie jak mnie interesuje zagadnienie przemówień publicznych, to polecam tę stronę. Jest tam kilka przemówień polityków amerykańskich i ich krótka analiza. Posłuchajcie np. co i jak mówi Arnold Schwarzenegger (i jak prostym językiem)
via Guy Kawasaki
Piotr napisał w swoim komentarzu:
„W pewnych organizacjach trenuje się ludzi w określonych celach, robi im się pranie mózgów (np. sekty). Czy moja intuicja dobrze mi podpowiada, że jest to takie wytrenowanie ludzi, gdzie pomija się 3 etap w ten sposób niejako ubezwłasnowalniając trenowanych?”
Jeśli chodzi o „pranie mózgu”, to uśmiechnąłem się czytając o sektach, bo większość ludzi tak zakłada nie uświadamiając sobie, jakie „pranie” robi każdemu z nas społeczeństwo w którym żyjemy :-) No ale to już całkiem odmienny temat.
Oczywiście, że pewne umiejętności nabywamy z pominięciem niektórych szczebli kompetencji. Przypomnij sobie jak np. nauczyliśmy się wszyscy naszego pierwszego języka, głównie było to naśladownictwo i metoda prób i będów. Nawiasem mówiąc ja podobnie nauczyłem sie niemieckiego w Austrii – zacząłem „mówić” mając zasób ok 50 słów, nie pytajcie jak to wyglądało :-)
Jak się tak nad tym teraz zastanawiam, to wiele umiejętności w komunikacji międzyludzkiej możesz też nauczyć nie przechodząc przez wszystkie fazy, szczególnie tę „świadomą kompetencję”. Jest to możliwe, jeśli twoja praca polega na całościowym zmienianiu postaw ludzi, uzupełnianiu ich luk w umiejętnościach i nauczeniu synchronicznej pracy prawą i lewą półkulą mózgową. To brzmi wielce tajemniczo, jest jednak w gruncie rzeczy bardzo proste i polega na odwróceniu części niezwykle szkodliwego wpływu klasycznej ścieżki edukacyjnej ze studiami „wyższymi” włącznie. To czasem powoduje zdziwione miny u niektórych ludzi. Pamiętam, jak kiedyś szkoliłem pewien team sprzedażowy dużej i znanej firmy i po kilku miesiącach zadzwonił do mnie zbulwersowany nowy szef szkolenia, bo żaden z uczestników nie potrafił mu powiedzieć, czego dokładnie nauczyli się na treningu ze mną. To, co było bezsporne, to znaczna poprawa ich wyników sprzedaży, a o to w sumie chodziło :-) Tego nie mógł pojąc ograniczony na sekwencyjne myślenie umysł tego pana.
Czyli moja odpowiedź na Twoje zasadnicze pytanie brzmi: „Tak, choć nie zawsze jest to całkiem proste”
Uwzględniając powyższe, to teoretycznie można to samo robić w celu manipulacji trenowanymi, ale dla mnie jest to absolutnie nie do pomyślenia: uczestnik musi mieć zaufanie nie tylko do tego, że wiem o czym mówie, ale też być pewnym, że cokolwiek robię, robię w jego dobrze pojętym interesie. Inaczej, trenując dobrych i inteligentnych ludzi (a tacy przeważnie pracują u moich klientów), mógłbym bardzo szybko być zmuszonym do spakowania moich rzeczy i poszukania sobie łatwiejszej pracy :-)
Teraz zapewne u wielu z Was pojawi się pytanie, jak to się dokładnie robi, okraszone wyjaśnieniem, że chciecie poznać te metody tylko aby móc się przed nimi bronić :-)
Muszę Was rozczarować. W tej chwili (godzina 20:15) temperatura na moim tarasie ciagle przekracza 30 C przy bardzo duzej wilgotności i w takich warunkach nie podejmuję się napisania tekstu na ten temat, który jednocześnie nie dawałby wskazówek jak taką nieetyczną manipulację przeprowadzić. A to nie jest celem tego blogu.
Może jak będzie chłodniej….
PS: Dawno temu, kiedy po latach nieużywania polskiego zacząłem od czasu do czasu szkolić w tym języku, to siłą rzeczy miałem dość wyraźny obcy akcent. Jeden z uczestników, po tygodniowym intensywnym treningu ze mną, zadzwonił do mnie z informacją, iż jego żona zwróciła mu uwagę na to, że nie tylko zaczął inaczej się wyrażać, ale też mówił po polsku z jakimś lekkim zagranicznym akcentem :-)
Ten czas minął jak z bicza strzelił i chcę się dziś z Wami podzielić paroma osobistymi refleksjami. Kiedy zaczynałem pisać ten blog, to miałem dość niewielkie wyobrażenie, jak to właściwie będzie wyglądać, kim będą czytelnicy i jakie dokładnie treści będę zamieszczał. Ponieważ śledząc wiele blogów i innych serwisów w internecie miałem ochotę spróbować jak to jest, to po prostu zastosowałem starą maksyme firmy HP brzmiącą „launch and learn”, poprosiłem kolegę o wsparcie w zakresie software (dziekuję Marcin) i zacząłem pisać.
Brak klarownej linii był szczególnie wyraźny na początku i dziękuję Czytelnikom, którzy zwrócili mi na to uwagę:-)
Bardzo szybko uświadomiłem sobie, że mam przed sobą 2 możliwe drogi:
Ta pierwsza byłaby trochę łatwiejsza, bo i tak wiele czytam, wystarczy podać linka, dopisać parę w miare mądrych słów – cóż jest prostszego? Mimo powyższych zalet ten sposób całkowicie nie odpowiadał mojemu podejściu. Zbyt szybko skanuję wiele tekstów i wyhamowywanie tego procesu, aby dorobić jakiś komentarz zupełnie mi nie pasowało. Po prostu mam zbyt wiele ciekawych rzeczy do zrobienia w życiu, aby pełnić akurat taką funkcję.
Postanowiłem więc pójść tą drugą drogą. Komunikacja poprzez słowo pisane (na co dzień pracuję głównie językiem mówionym), do tego do czytelników, o których prawie nic nie wiem, to całkiem nowe doświadczenie i za każdym razem uważnie obserwowałem, czy ktoś mnie czyta, kto to jest i co mogę dla tego kogoś zrobić.
W międzyczasie widzę, że ten blog czytają nie tylko młodzi managerowie, ale też pracownicy firm i studenci, którzy proponują też inne tematy. Ponieważ mój serwis nie jest instrumentem marketingowym, tylko pożyteczną zabawą, więc możemy pozwolić sobie na meandrowanie poruszanymi tutaj zagadnieniami, na co możecie się już nastawić :-) Zapraszam też dalej do proponowania nowych „zakrętów”!
Myślę, że powoli (jak na moje standardy bardzo powoli :-)) zaczyna nam się też rozwijać dwustronna komunikacja, która dla mnie osobiście zawsze była i jest ważna. Zapraszam Was do dalszego swobodnego wypowiadania się w komentarzach. Dostaję też od Was maile i sporo z tych tematów mogłoby być opublikowane na blogu, wtedy z odpowiedzi skorzystałoby więcej osób. Oczywiście, że istnieją tematy, które są bardzo prywatne i wtedy poczta elektroniczna, bądź telefon są OK, każdy z Was może sam to oszacować.
Chwilowo temperatury zachęcają raczej do permanentnej sjesty, niemniej obiecuję regularniej pisać jak tylko słupek rtęci spadnie tutaj poniżej 28C :-)
PS: Choć ten blog nie był z założenia narzędziem marketingowym (nie ta grupa docelowa), to „niechcący” otrzymałem w międzyczasie kilka propozycji zrobienia szkoleń, na które z braku czasu musiałem niestety odpowiedzieć odmownie. Mimo tego była to okazja do poznania i porozmawiania z ciekawymi ludźmi. Piszę te słowa jako wskazówkę dla wszystkich z Was, którzy mają cokolwiek do powiedzenia (a w komentarzach widać, że są tacy): jeśli nie macie jeszcze własnego blogu, to weźcie ze mnie przykład: „Launch and learn” . To nie jest żadna gwarancja czegokolwiek, ale dodatkowa szansa, bo wielu potencjalnych pracodawców zacznie rekrutację od wrzucenia Waszego imienia i nazwiska w Google. Wtedy byłoby dobrze, aby pojawiły się tam wartościowe rzeczy, najlepiej ze stron, nad którymi macie kontrolę. Jak już wiecie, robię taki prywatny katalog wartościowych postów i chętnie wstawię tam link do wszelkich ciekawych rzeczy, które napiszecie. To Wam z pewnością nie zaszkodzi, bo ten serwis ma już Page Rank 4 :-)
Ostatnio zastanawiałem się, jak bardzo zagadnienia poruszane na tym blogu nie pasują do typowej klasyfikacji (nawiasem mówiąc, dokładnie to samo jest z treningami, które zazwyczaj prowadzę :-) ). Jest też rzeczą oczywistą, iż tematy te nie są obiektem zainteresowania większości użytkowników internetu, co wskazuje na ich pewną niszowość.
Niedawno próbowałem np. wrzucić dwa interesujące posty Pawła i Marka na Wykop (Gwar nie ma nawet kategorii, która by pasowała). Oba zostały w dość szybkim tempie „zakopane” przez użytkowników, z których większość nie miała żadnej tożsamości (poza nickiem), o jakichkolwiek stronach, postach itp. już nie mówiąc.
Jaki z tego wniosek? Pewne tematy i tzw. szeroka publiczność nie bardzo do siebie pasują. Do tego masowość tamtych miejsc powoduje, że jako wypadkowa powstaje tam zaiste kotlet mielony, składający się z wielu składników o czasem, delikatnie mówiąc, rożnej wartości, gdzie po pewnym czasie trudno jest wyłowić interesujące mnie treści (i to mimo tagowania)
Dlatego postanowiłem otworzyć tutaj permanentne miejsce, w którym będę zamieszczał linki do konkretnych ciekawych postów inny autorów. Ponieważ co wiele par oczu, to nie jedna, proszę Was o składanie propozycji takich linków do umieszczenia w komentarzach do tego postu.
O jakie linki mi chodzi:
Zapraszam!!!
UPDATE:
W tym katalogu chodzi mi oczywiście o konkretne wartościowe posty, nie całe blogi (te można by wrzucić na blog roll)
UPDATE II:
Myślę, że te linki wstawiał będę na osobną stronę, a w tym wątku proszę Was o propozycje w komentarzach
UPDATE III
Strona chodzi, ale nie ma mam możliwości zrobienia do niej RSS. Może jednak wstawiac linki w pierwszy post? Co o tym sądzicie?
UPDATE IV
Postanowiłem na razie robić to na tamtej statycznej stronie
Normalnie wolę na tym blogu pisać własne przemyślenia, niemniej sądzę, że dla tego należy zrobić wyjątek.
Guy Kawasaki napisał doskonały post na ten temat, który bezwzględnie warto przeczytać i przemyśleć.
Moim skromnym zdaniem rozważania te są bardzo trafne i dość dobrze oddają podstawowe problemy, dlaczego tego typu zamierzenia w Unii nie bardzo mogą wystartować. Jeśli przyglądam się, czym zajmują się politycy (i większość ludzi) w krajach, gdzie mam bliższy wgląd (Niemcy, Polska), bądź co można przeczytać na ten temat w mediach o Francji, czy Włoszech, to szkoda mi Europy za 10-20 lat. Nie oznacza to oczywiście natychmiastowej katastrofy (upadek Cesarstwa Rzymskiego też trwał sporo czasu), jednak trend jest bardzo wyraźny i wielu z dzisiejszych 20-latków może w wieku średnim obudzić się z przysłowiową ręką w nocniku. Ciekawe ile z tych ludzi w ogóle myśli w takich kategoriach podejmując dziś ważne decyzje życiowe? Znam takie osoby, ale jest ich stosunkowo niewiele.
Aby zakończyć optymistycznie, jest taki region w Polsce, który mimo tych niesprzyjających okoliczności robi wiele, aby stać się zarówno żywym centrum przyciągającym ludzi z inicjatywą a jednocześnie taką nowoczesną oazą technologiczną.
Zagadka dla szacownych Czytelników: Gdzie to jest?
Update: przypomniał mi się post Loic De Meur na temat powstawania europejskiej konkurencji Google. Warto przeczytać, szczególnie ten fragment jest wymowny:
„A galaxy of actors who compete to get the subventions and don’t get much noticed for their latest web innovations ”
czyli krótko transfer publicznych pieniędzy (zebranych od podatników) do kilku wybranych wielkich firm.
Tak się to robi po europejsku, a szczególnie po francusku. Wnioski niech sobie wyciagnie każdy dla siebie.
Witajcie
Wraz ze wzrostem popularnosci strony nasilił mi się ostatnio spam poprzez różne roboty.
Dlatego przy pisaniu komentarza trzeba rozwiązać prościutkie zadanie arytmetyczne.
Nie jest to po to, aby Was sprawdzać, tylko aby znacznie utrudnić życie większości spambotów. Myślę, że nikt z tym nie będzie miał jakichkolwiek trudności :-)
Zapewnie slyszeliście już o tym przypadku, kiedy pewien nabywca laptopa, który rzekomo nie odpowiadał specyfikacjom opublikowal specjalną stronę internetową, na której zamieścił nie tylko dane domniemanego oszusta, lecz także wiele zdjęć, które podobno znalazł tam na twardym dysku. Strona w krótkim okresie czasu zarejestrowała ponad 2.800.000 odwiedzin w oczywisty sposob zniszczyla reputacje tego mlodego sprzedawcy. Pozornie dobry pomysł na zemstę, ale zanim ktoś pomyśli o naśladownictwie, to warto przeczytać bardzo dobry post na ten temat napisany przez Piotra Waglowskiego.
Do tego dochodzi jeszcze parę innych kwestii, które warto by poruszyć z punktu widzenia prawnika (którym nie jestem), a mianowicie:
Te zagadnienia wcale nie są tak banalne, jak mogłoby się wydawać i fachowy komentarz będzie z pewnością interesujący.
Czy przeprowadzaliście się kiedyś dwa razy w ciagu 2 tygodni, w lokalizacjach oddalonych od siebie o 600km? Jednoczesnie prowadząc dwa intensywne treningi, wiele rozmów i pare coachingów?
Testowałem to ostatnio i moja rada dla Was: Nie róbcie tego :-)
Całe szczęście, że mam to już za sobą i od jutra obiecuję wrócić do regularnego pisania tutaj, bo nazbierało się już parę interesujących tematów i obserwacji.
W miedzyczasie miałem też okazję spotkać się osobiście z niektórymi z Was i dziekuję moim rozmówcom za interesującą wymianę poglądów i spostrzeżeń. Niektóre z zagadnień też pojawią się tutaj, bo pewne rzeczy mogą przydać się większej ilości osób. No ale do tego wrócimy za kilkanaście godzin :-)
Drodzy Czytelnicy!!
Ze względu na niezwykle absorbujące szkolenia, następne posty ukażą sie po czwartku.
Mam parę ciekawych pomysłów, niemniej chwilowo brakuje mi po prostu czasu.
Do zobaczenia za kilka dni!!!
Najnowsze komentarze