Hej,
Jeżeli ktoś chce zarówno dosłownie jak i w przenośni zagłębiać się w tajniki kobiecości. Natomiast aktualnie jest wypełniony niepotrzebnymi stereotypami, może zacząć od poniższych linków:
Konferencja TED, gdzie Cindy Gallop wyjaśnia wpływ dostępności porno na edukację seksualną młodych ludzi:
http://www.youtube.com/watch?v=FV8n_E_6Tpc
a następnie jej strona, gdzie przypadek po przypadku rozprawia się z przeszkadzającymi wierzeniami.
http://makelovenotporn.com/ideas
pozdrawiam, Artur

I to jest mój ulubiony, ukochany, uwielbiony typ mężczyzny.

Bo choć relacje z nimi odbywają się na zasadzie pełnej swobody to włąśnie te ralcje dają mi największą satysfakcję i to właśnie w takich relacjach dosłownie rozwijam skrzydła i odkrywam ze mogę na nich polecieć dalej niż mi się wydawało.

Być może czuję się w nich tak dobrze bo sama jestem typem konesera – tyle że mężczyzn. I ta wzajemna fascynajcja, ta otwartość i chęć przeżywania, właśnie to radosne dawanie sobie tego co w nas najlepsze jest po prostu wstrząsające w porównaniu do jakichklolwiek relacji z innymi typami które wypadają przy tym blado.

Ale ale… to nie jest typ dla każdej kobiety.

Może najpierw kilka słów o koneserach.

KON jest szczery. Ma wysoki poziom empatii i w większości przypadków doskonale rozumie kobiety. Zwykle w relacji z kobietą pragnie dać jej to co w nim najlepsze i potrafi wyciągnąć z kobiety to co najlepsze w niej. Kobiety czują się przy nim bardzo komfortowo – bo i rzeczywiście nie ma się czego bać. To facet który stanowczo za punkt honoru stawia sobie sprawianie, ze kobiety czują się dobrze – więc skrzywdzenie jej jest dla niego czymś absolutnie wykluczonym.Jest pewny siebie, zna swoją wartość, zna siebie samego. Jest emocjonalnie dostępny. KON to mężczyzna który z radością wciągnie kobietę w świat swoich pozytywnych przeżyć i równie radośnie będzie się poruszał w jej świecie. To człowiek o nieskończonym głodzie poznawania, doświadczania, odkrywania, uczenia się. Charakterystyczne jest jego podejście do kobiet – on wie co ma do zaoferowania więc nie namawia, nie przekonuje. Pokazuje otwarcie to kim jest i jaki jest – pozwala kobiecie wybrać.

Wydaje się że jest to partner idealny. Ma jednak poważną dla większosci kobiet wadę.

Sporadycznie zdarza się że KON można mieć na zawsze. A rzadko można go zatrzymać choćby na kilka lat. Jest to gatunek dziki i swoją wspaniałością emanuje tylko pod warunkiem wolności. Udomowienie więc się zupełnie nie sprawdza. O tym jednak KON zwykle mówi wprost i bez ogródek. „Przeżywajmy to co jest między nami tak długo jak oboje będziemy chcieli to przeżywać” (to cytat który usłyszałam od pierwszego Konesera na którego się natknęłam ).

KON nie obieca domku z białym płotkiem. On zabierze kobietę w podróz do krainy w której świat nie istnieje, w której nie istnieje nic poza dogłębną przyjemnością czerpania radości z obcowania z drugim człowiekiem w każdej możliwej formie. I uwierzcie mi – seks jest tylko ułamkiem tych przeżyć. I choć potem zostawić może po sobie nutkę tęsknoty to jednak obok niej jest wdzięczność za to co się przezyło.

KON najczęściej jest inteligentny, można z nim rozmawiać o wszystkim. I kocha kobiety.

Zle będą się przy nim czuły Panie które chcą domku z białym płotkiem, męża i ojca przyszłych dzieci. Jeśli szukasz partnera na całe życie, drugiej połówki – KON może być dla ciebie jesynie przygodą. Jeśli zamierzasz wycisnąć życie jak cytrynkę i nie dusić się na smyczy zobowiązań – to ten typ jest właśnie dla takich kobiet.

KON występuje rzadko – baaardzo bardzo rzadko. Można go spotkać wszędzie i nigdzie jednocześnie. Spotkanie jednego zmienia pogląd na mężczyzn. I trzeba pamiętać że relacja z KON nigdy się nie kończy, bliskość nie blednie, pozytywne uczucia nie znikają. KON raz spotkany zostaje na dnie serca, głęboko, ciepłą iskierką która trwa latami.

To tyle jeśli chodzi o opisy.

Buzie
Koci

SinOfCane

A jakie to ma znaczenie dla Ciebie czy dla nas?

Kiedy babcia mojej koleżanki mówiła: „za moich czasów kobieta, która sama [bez tzw. przyzwoitki] odwiedzała mężczyznę w jego domu była traktowana jak kobieta lekkich obyczajów” lub gdy mówiła: „za moich czasów prało się na tarze”, to wskazywała na fakt historyczny i zjawisko społeczne, co oprócz informacji o wartości nazwijmy to poznawczej, niczego nie wnosiło. Po dopytaniu okazało się, że teraz to jest lepiej. :-)
Przy tym ja wiedziałam od niej, że chodzi o czasy, gdy babcia miała naście lat i było to jeszcze przed wojną. :-)

Proszę zatem – sprecyzuj, co masz na myśli, wyraź swoje poglądy w bardziej otwarty i czytelny sposób.

– „tych koneserów nazywano inaczej” – dlaczego nazwa ma tu dla Ciebie taką wartość, co to dla Ciebie zmienia, oznacza, co chcesz przez to powiedzieć?
– Co to były za czasy? Co rozumiesz pod sformułowaniem „za moich czasów” (przecież teraz też żyjesz i to na tyle sprawnie, żeby pisać i się komunikować przez internet, zatem to tak samo Twój czas jak poprzedni)
– „bo przez cenzurę nie przejdzie” – Może a/ spróbuj i zobaczysz czy tak się stanie faktycznie jak to napiszesz, b/ „niecenzuralną” nazwę zamień na słowa kulturalne, a wyrażające to samo, ewentualnie użyj opisu, żeby jasne dla Czytelników było to, co chcesz powiedzieć.

Pozdrawiam, Ewa

Magda napisała:

„Koneser […] chyba nie ma w ogóle szans wejść w bliski związek z dużą grupą kobiet, które chcą mieć mężczyzn na wyłączność i które lubią/potrzebują tego, co nazywasz podchodami.” – mam przypuszczenie, że KON w ogóle nie jest zainteresowany tą grupą kobiet (pewnie z wzajemnością :-) ) i nie ma potrzeby wchodzenia z nimi w bliskie relacje.

I jeszcze coś: Alex w poście użył określenia „na własność”, co dla mnie oznacza albo niewolnictwo, albo uprzedmiotowienie (jak posiadanie rzeczy, którą można dowolnie dysponować). Magda (ale nie tylko, bo to sformułowanie co jakiś czas się na tym blogu pojawia) pisze „mieć mężczyznę na wyłączność”?? Co to znaczy (jak w praktyce ta wyłączność miałaby wyglądać)?? Pomijam słowo „mieć” bo ono kojarzy mi się z „posiadać”, a człowieka nie da się przecież posiadać.;-)

Pozdrawiam, Ewa

@Ewa W
Wyłączność oznacza dla mnie wierność w sensie emocjonalnym i seksualnym, podjęcie zobowiązania do takiej wierności. Człowieka oczywiście mieć nie można, niefortunne uproszczenie. Powinnam była napisać „kobiety, które interesuje związek na wyłączność”.

@Ewa W
>>>>>Mam przypuszczenie, że KON w ogóle nie jest zainteresowany tą grupą kobiet (pewnie z wzajemnością ) i nie ma potrzeby wchodzenia z nimi w bliskie relacje.

Mam identyczne przypuszczenie, dlatego wydaje mi się, że Alex powinien nieco ograniczyć zakres znajomości kobiecej psychiki Konesera do psychiki kobiet, które są skłonne być z nim na jego warunkach. Ale nie raz zdarzyły mi się zbyt pochopne przypuszczenia, więc wolę najpierw dopytać Alexa. A nuż niezwykła osobowość Konesera sprawia, że wszystkie bez wyjątku kobiety rzucają wszystko i padają w jego ramiona bez względu na dotychczasowe plany i przekonania? ;)

Byłam z takim właśnie człowiekiem, było dokładnie tak, jaką charakterystykę przedstawiła Kocimiętka…Z jednym jedynym wyjątkiem. Człowiek ów w pewnym momencie zapragnął wyłączności. Ja nie chciałam mu tego dać, choć to był związek absolutnie wyjąkowy. A dlaczego nie zechciałam związać się „na poważniej” i długoterminowo? Ze strachu. On jest uzależniony od alkoholu, poza tym ma skłonność do agresji (osobiście nie doświadczyłam, ale miałam okazję zaobserwować – zapalała mi się czerwona lampka). Jemu w pewnym momencie nie wystarczyło cudowne „przeżywanie tu i teraz”; stwierdził, że dojrzał do założenia rodziny. Ze względu na jego problemy, które wymieniłam wyżej, nie chciałam ryzykować. Postanowił zakończyć znajomość, chociaż przyszło mu to ciężko. Ja do dzisiaj tęsknię i rozpamiętuję. I czasem nachodzą mnie wątpliwości – czy dobrze zrobiłam? Nie wierzę, że kiedykolwiek jeszcze spotkam mężczyznę, z którym połączy mnie taka więź.

Albo te ostatnie porsty to prowakacja albo auto promocja

Wyjachal pan na zachod dorabil sie kasy a to wszystko bez kobiety, zwiazku, potrzeb …

Imho nie obrazajac Pana, niewiele Pan wie o zyciu poza wyswiechtanymi ksiazkami o modelowych sprawach.

Spojrzmy prawdzie w oczy, nie wiem Pan jak to jest dlugo byc z jedna osoba, krytykuje pan typy osobowe jednoczesnie zabarbiajac na szkoleniach by takie typy sie dogadywaly.

Prosze pozyc z kimkolwiek dluzej niz trwaja szkolenia bo narazie to marnie widze Pana jako dlugodystansowca.

„woleli przez lata i dziesięciolecia zgłębiać (w przenośni i dosłownie :-) ) tajniki kobiecości” „koneserzy nie bawią się w różnego rodzaju gierki i podchody” to jak to poznales kogokolwiek plci przeciwnej bo ja sobie nie wyobrazam zeby nie porozmawiac z kobieta wlasnie tak aby poczula romans. Musisz byc nudny.

Pogorszyles sie, wady facetow wymieniasz jak z rekawa a to ze cos moze nie zaistniec to omijasz zdawkowym „choć nie zawsze”. Tak nie zachowuje sie prawdziwy facet.

Coz mam nadzieje ze przyszly post bedzie odwolaniem prowokacji albo poprostu jestes samotny i wlasnie w ten sposob z bloga robisz sobie randke bo wiesz ze wiele czytelniczek jako to latwowierne kobiety chcialoby spedziec weekend gypsy ;)

Po zapoznaniu się z niemal każdym materiałem na blogu, wreszcie zlokalizowałem osobę, którą pod wieloma względami chciałbym naśladować w swoim życiu. Alexie, dziękuję za możliwość czerpania z Twojej rozległej wiedzy.

PS. To, że piszę to w akurat tym wątku, nie ma żadnego znaczenia.

Pozdrawiam
Łukasz, lat 25.

Witaj Alex,

przeczytałam Twoje ostatnie posty z dużą ciekawością, jednak również uważam, iż podane opisy są sporą generalizacją i „autoreklamą”;) bez urazy…

Sama uciekam przed zobowiązaniami na całe życie, bo wiem, że jestem jeszcze za młoda, niewiele wiem o sobie i o tym czego chcę od życia, coraz częściej trafiam w moim życiu na koneserów… co nie znaczy, że potrafię się zaangażować w tego typu relacje.

TYp który przedstawiłeś jest nieco podkoloryzowany, w rzeczywiści niektórzy bawią się w takie relacje, jednak nie są oni pozbawieni kompleksów, owszem znają kobiecą psychikę, gdyż zważywszy na doświadczenie życiowe mają bogaty wachlarz doświadczeń, jednak nie znaczy to, że zawsze wykorzystują swoją wiedzę fair. Często zdarza się, że takie osoby kierują się egoistycznymi pobudkami, by zaspokoić swoje potrzeby, a gdy te zostaną zaspokojone (lub wrecz przeciwnie) uciekaja. Do tej pory jestem pod urokiem jednego konesera, ktory powiedzial mi otwarcie, że dla niego słowo związek nie istnieje, nie wyobraża sobie budowania czegokolwiek z jedną osobą. Co z tego, ze byl dla mnie szalenie inspirujacy, skoro uczuciowo nie byl w stanie zaspokoic moich potrzeb, nie wyobrazam sobie (przynajmniej na obecnym etapie jakim sie znajduje), by spotykac sie z mezczyna, ktory nie jest w stanie nawet sprobowac zaangazowac sie w budowanie czegokolwiek i nie mowie tu o wspolnym mieszkaniu, dzieciach, rodzinie, zobowiazaniach… niech to bedzie miesiac, 2 lata, 5 lat, ale chce by ta osoba byla ze mna)

@anonimowo

Mylisz się, mylisz, nawet nie wiesz, jak bardzo się mylisz :)

Ale to się zdarza najlepszym, mam przynajmniej nadzieję, że Twój post nie jest prowokacją.

Alex niejednokrotnie pisał tu o związkach, w tym o systemie seryjnej monogamii. I kto powiedział, że przez cały ten czas był samotny? Bez kobiety? Bez potrzeb? :)

Warto poczytać wcześniejsze posty :)

„to jak to poznales kogokolwiek plci przeciwnej bo ja sobie nie wyobrazam zeby nie porozmawiac z kobieta wlasnie tak aby poczula romans. Musisz byc nudny.”

Odpowiem Ci więc ja. „Rozmawianie z kobietą tak, aby poczuła romans” widzę tu jako „tanie sztuczki na podryw”. Żeby wejść z kimś w zażyłą relację czy związek, czasem nawet nie trzeba używać żadnej z „pick-up lines”. Po co?

Osoba, która ma wejść z Tobą w głębszą relację nie ma znać Twojej natury podrywacza, tylko ma poznać Ciebie. Ma poznać Twój świat, stać się jego częścią. Ma widzieć w Tobie kogoś, z kim chce spędzać czas. To, że porozmawiasz z kobietą tak, że „poczuje romans” owszem, może Ci zagwarantować miłe chwile teraz, ale na dłuższy dystans – któż wie, jak to się potoczy?

Z drugiej strony, wspomniany tu Koneser potrafi, jak sam Alex napisał, porozmawiać z kobietą swobodnie i kompetentnie na nawet najbardziej intymne tematy. Osobiście konesera widzę jako erudytę, który przy okazji potrafi też porozmawiać z kobietami na niemal dowolny temat. Potrafi zainteresować ją swoją osobą, potrafi też wyciągnąć jej osobowość na światło dzienne. Koneser nie potrzebuje rozmawiać tak, aby „poczuła romans” – bo w pewnym momencie kobieta sama stwierdzi, że czuje rosnące zainteresowanie do tego mężczyzny. W dodatku Koneser nie będzie posuwał się do sztuczek, które będą miały na celu sztuczne wywołanie/podtrzymanie zainteresowania, ale też sam nie da się wplątać w żadne gierki. Po prostu zrezygnuje.

„Tak nie zachowuje sie prawdziwy facet.” – Więc jak zachowuje się prawdziwy facet? Rzucając z anonimowego komentarza oskarżenia w kierunku drugiej osoby, bez zapoznania się z jej poglądami, w dodatku oskarżając kogoś o oszustwo i próbę wykorzystania niewinnych Czytelniczek? To ja nie chcę być utożsamianym z takim wizerunkiem prawdziwego faceta. ;)

@Agnieszka P.

Moim zdaniem również postąpiłaś całkowicie słusznie. Na dłuższą metę taki związek nie skończyłby się niczym dobrym.

@Kasia

W sumie, adresuję do Ciebie, bo o tym napisałaś, chociaż powinienem to raczej zaadresować do wizerunku samego konesera.

Konesera jako takiego ciężko wciągnąć w związek, bo mało jest kobiet, które potrafią zrozumieć jego samego. Większość kobiet, które znam szukają właśnie mężczyzny, który da im właśnie domek z białym płotkiem i ogródkiem, w dodatku będzie ich i tylko ich. Widywałem partnerki, które nie pozwalały swoim partnerom nawet wyjść gdzieś bez nich (i vice versa! Facetów też to dotyczy.), widziałem też kobiety, którym zależało tylko na tym, żeby maksymalnie zawłaszczyć i ograniczyć faceta, żeby ten spędzał czas z nią i tylko z nią.

Jak rozumiesz „żeby ta osoba była ze mną”? Czym jest dla Ciebie bycie z kimś? Czym jest dla Ciebie zaspokojenie uczuciowe?

Wyczuwam, że chodzi Ci tutaj o takie wirtualne ramy, które próbujesz narzucać. Nie napisałaś o tym zbyt wiele, ale związku nie można widzieć jako „okres od-do, w którym się dzieje to i to”. Wyznania, kwiaty itd. Relacja konesera z kobietą może być nierzadko znacznie głębsza niż „związek” i może dawać znacznie więcej każdej ze stron. :)

@Komentujący

Mam świadomość, że niektóre z opinii po prostu spłyciłem. Nie bijcie. :)

Z całym szacunkiem – ale cały cykl jak do tej pory wnosi więcej szkód niż pożytku… Okazuje się, że jedynym pociągającym typem jest KON czyli:

„KON – to mężczyźni, którzy ogólnie mówiąc znają kobiety, lubią kobiety i bardzo chętnie wchodzą z nimi w różnego rodzaju interakcje.
Faceci ci, zamiast spłacać wieloletnie kredyty, budować duży biznes i zajmować się podobnymi długoterminowo absorbującymi przedsięwzięciami, woleli przez lata i dziesięciolecia zgłębiać (w przenośni i dosłownie ) tajniki kobiecości”

To budowanie innego typu stereotypu i utwierdzanie niektórych w przekonaniu na jakiej to oni świetnej drodze nie są bo zgłębiają – w przenośni i dosłownie – tajniki kobiecości.

To ile lat trzeba zgłębiać te tajniki, jak je zgłębiać i z iloma kobietami?

Nie chce aby to było odebrane jako atak -bo nie ma być to atak na Ciebie Aleksie. Ale czy przypadkiem nie wyrządzasz młodym ludziom krzywdy, bo zamiast uczyć się o swoich uczuciach i uczuciach innych sami, to będą chodzić z Twoją klasyfikacją na kartce i porównywać. A ona jest mocno uproszczona i zazwyczaj facet jest miksem kilku tych charakterystyk, a i nie każda kobieta ma ochotę na KON’a czy innego Casanove

KrysiaS – ale dlaczego twierdzisz, że jedynie KON jest interesujący?

I co ważniejsze intesesujący dla kogo.

Wszak jeśli kobieta chce stabilizacji, rodziny, dzieci, pieska, wspólnego mieszkania, małżeństwa etc… to ma wybór pomiędzy AŻ trzema ( FTP, ZDM i ZDS ). I oni wszyscy – ok mają swoje wady – ale zalet również niemało.

I oni są bardzo, bardzo interesujący. Zwłaszcza ZDM ma potencjał do tego aby rozwinąć się do emocjonalnego poziomu KON jeśli chodzi o relację z jedną konkretną kobietą. I po latach kobieta ma za partnera faceta w formie moim zdaniem pośredniej między typami łączącego najlepsze cechy obu typów w monogamicznej stabilnej długotrwałej relacji ze wspólnym gospodarstwem domowym i dziećmi.

I co w tym nieinteresującego?

KON jest fascynujący, zapiera dech w piersiach – ale jest raczej kiepskim wyborem dla każdej kobiety która chciałaby mieć rodzinę w rozumieniu „dom, mama, tata, dziecko”.

Jednak dla kobiet które np. na hasło „macierzyństwo” czy „domek z ogródkiem” myślą sobie „ja chcę czegoś innego” i ważniejsze jest dla niej przeżywanie wspólnych chwil tak długo jak są super zamiast zobowiązań „do końca życia” kiepskim wyborem będzie ZDM dążący do stabilizacji, a KON będzie dokładnie takim typem mężczyzny z którym relacja będzie odbywać się na takich zasadach jakie są dla niej optymalne.

Więc nie chodzi tu o wartościowanie co jest lepsze a co gorsze. Bardziej o pokazanie że są różne podejścia i każdy znajdzie coś dla siebie i, że każde z rozwiązań ma swoje zalety i wady.

Buzie
Koci

No to dobrnąłem do części trzeciej i czekam na ostatnią.

Warto zauważyć, że chociaż zastosowana kontra w sposobie pisania dwóch pierwszych części i trzeciej pokazuje na preferencje Alex’a co do typu KON, to Alex nigdzie nie powiedział w której grupie siebie pozycjonuje. :)
Pisze za to wyraźnie, że są to obserwacje, oraz że ostatnia część będzie zawierać zalecenia dla każdej ze „zaobserwoawanych” przez niego grup.
Niewiarygodne, że tak wiele osób traktuje wpisy na tym blogu jak prawdę objawioną a nie subiektywne spojrzenie człowieka z określonym bagażem doświadczeń życiowych i preferowanym stylem życia.

Bardzo podoba mi sie anonimowo. Pokazuje, że temat wzbudza emocje a przecież najgorsza obojętność.
Jedyne co mi sie nie podoba u anonimowo to przejście z Pan na Ty bez bruderschaft’a. Skoro tradycyjne poglądy to i tradycyjne obrzędy być powinny. No ale afekcie nieazamierzone skrócenie dystansu wybaczyć należy.

@Mateusz Nowak
Dlaczego „niestety”? Przecież to tylko Twoja subiektywna opinia. Nawet to co nazywasz faktem. Poszukaj może na tym blogu jak autor definiuje związek, czego oczekuje itp. Najprawdopodobniej definicja nie przystaje do Twojej.

@kocimiętka
Do Twojego opisu bardziej pasuje MUSTANG a nie KON. :)

@Magda
„To już? Nie ma więcej kategorii?”

Już.

Tylko że tak już jest, że gdy przygotowuje się szufladki aby powkładać do nich ludzi, to od początku zakłada się, że praktycznie żaden człowiek nie będzie pasował w 100% do swojej szufladki.
Aby podjąć akcję należy człowieka jednak przyporządkować i działać wg najlepiej pasującej.

„Mamy wybór tylko pomiędzy tymi co się boją, tymi którzy traktują kobiety przedmiotowo i tymi, którzy tak się w kobietach zatracili”

Czyli masz trzy wierzchołki trójkąta, opisującego całą nieskończoność punktów znajdujących się między nimi. Witamy w cudownym świecie nieskończonych możliwości. :)

P.S. Słowa „szufladkować” użyłem zamiast „kategoryzować” dlatego, że jego negatywne konotacje wynikają właśnie z tego, że żaden człowiek nie pasuje w 100% do przydzielonej mu kategorii – stąd ludzie nie lubią być „szufladkowani”. Nie wieszajcie mnie więc za ten środek ekspresji. :)

Mateusz Nowak,

Korzystając z chwili wolnego czasu zdecydowałam odnieść się do Twojego komentarza.

Napisałeś w odniesieniu do ostatniej serii postów Alexa: „nie pokrywajacy nawet 30% mozliwych wariantow, a oczywiscie pretendujacy do akiego.” (boldowanie moje).
Tymczasem Alex w pierwszym poście z tej serii napisał: „dziś zacznijmy klasyfikację” (boldowanie moje).

Tak więc „dopadł Cię” w moim przekonaniu podstawowy błąd metodologiczny / logiczny.

Alex słusznie NIE zabrał się za opisywanie poszczególnych „możliwych wariantów” ani nawet samych tylko „wariantów”. To wymagałoby napisania wielu tomów, a nie kilku postów. Dokonał tylko podstawowej klasyfikacji (dalej używa miększego słowa „grupa”) dla potrzeb poznawczych służących celowi nadrzędnemu, jakim jest odpowiedź na pytanie zawarte w temacie postu i pytania Czytelniczek. W każdej z tych grup mogą występować różne warianty i znacznie większa jeszcze liczba „możliwych wariantów” (podczas gdy Alex wskazuje NIE na „możliwe”, a na faktycznie występujące i nie na warianty, o czym było wyżej)…

Niezauważenie przez Ciebie tego, prowadzi Cię z kolei do błędnej oceny wyrażonej w sformułowaniu „a pretendujący do takiego”. Wskazanie procentowe w tym kontekście też jest w związku z tym mocno przeszacowane. :-)

Co do „a chcialby sie wypowiadac”, – kolejny błąd! Alex zdecydowanie nie „chciałby”, a wypowiada się! Inaczej niczego byś tu nie przeczytał. :-) Logiczne, prawda?

Także w dydaktyce metoda jest dobierana do grupy docelowej i zamierzonego do osiągnięcia celu. Cel tej klasyfikacji też Alex wskazał w pierwszym poście. Grupa odbiorców też jest określona – dorośli ludzie, którzy korzystają z tego bloga na własną odpowiedzialność. :-)

To razem budzi we mnie poważne wątpliwości, czy przypadkiem w kwestiach dydaktycznych (napisałeś ” z punktu dydaktycznego to gniot”) nie jest u Ciebie podobnie jak z nieszczęsnymi „możliwymi wariantami”, choć i w tej kwestii wypowiadasz się równie autorytatywnie.

Czy to przypadkiem nie Ty leczysz tu swoje ego poprzez taki komentarz, zarzucając to właśnie Alexowi? ;-)

Pozdrawiam, Ewa

JimB40

Dziękuję za odpowiedź. Bardzo się cieszę się, że dopytałam. :-), bo dla mnie teraz Twój wcześniejszy komentarz nabrał innego znaczenia / wydźwięku. Dzięki temu mogę właściwie Cię rozumieć.

Pozdrawiam, Ewa

Witam wszystkich,
czytam ten blog od 2007 roku i zawsze tematy dotyczące relacji damsko-męskich wywołują u mnie pewien niesmak… Po prostu ten blog (przynajmniej w tytule) ma dotyczyć marketnigu, kariery i rozwoju osobistego.
Podobnie jak innym czytelnikom płci męskiej trudno oprzeć mi się wrażeniu, że posty te dotyczą właśnie marketingu…
A teraz pytanie do Ciebie Aleksie. W jaki sposób KON, który nigdy przenigdy nie jest w stanie skrzywdzić kobiety zrywa z nią? (A musi to robić dość często by dalej <> tajniki kobiecej psychiki) Co mówi? I czy to co mówi ma dla porzucanej jakiekolwiek znaczenie…
Cieniasy (finansowe) też wiedzą coś nie coś o kobiecej psychice…

Pozdrawiam,
Softice

@Alex
Oczywiście moje pytanie nie dotyczyło związku który obie strony chcą zakończyć, a takiego, który KON ze względu na wypalenie, czy znudzenie daną osobą chce zakończyć. Druga strona oczywiście nie… Co wtedy. Osoby zakochane bywają w takich chwilach nieobliczalne (mam na myśli próby samobójcze).
Stwierdzenie o tym, że KON nie skrzywdziłby kobiety zaczerpnąłem z komentarza Kocimiętki.
Jeśli zaś chodzi o Cieniasy (finansowe) to jest to grupa do której częściowo należę (ze względu na brak istotnych osiągnić w życiu). Oczywiście relacji damsko-męskich nie traktuję jako sportu i metody na rozładownianie monotonii życia.

softice,

Co do finansów (stan posiadania, stan majątku, etc), to w moim przekonaniu jest to zupełnie odrębna kwestia od tych, które wiążą się ze znajomością czy poznawaniem sfery psychicznej drugiego człowieka i nie warto moim zdaniem tego łączyć. Jest prawdą, że ograniczenia finansowe mają wpływ na nasz sposób życia, czasami niestety też na sposób myślenia, na podejmowane decyzje, ale nie na poznawanie / znajomość psychiki. :-)

Zgadzam sie z Alexem i Witkiem Z, że podejmowane tematy z zakresu relacji damsko-męskich są bardzo ważne dla rozwoju osobistego, a (to już moje przekonanie i obserwacja) jakość tych relacji przekłada się w całkiem sporej mierze na jakość i skuteczność działań w innych sferach życia.

Wszak nasze życie jest całością a nie dwoma życiami – zawodowym i osobistym – zlepionymi tylko w jedno z „linią demarkacyjną” pomiędzy. ;-)

Pozdrawiam, Ewa

@Alex
Nie wiem, czy dobrze zrozumiałem przesłanie tej serii postów, ale chodziłoby mi opis różnych grup kobiet (oczywiście, tak samo jak tu, mocno uogólniony), z którymi można się spotkać w trakcie nawiązywania relacji damsko-męskich. :)

@WitekZ
Zazdroszczę Ci postrzegania świata – bo ja wszędzie widzę złe intencje i próy manipulacji. W szczególności w internecie.

@Michał Urban
Podobnie jak odpowiedziałem Witkowi – wszędzie doszukuję się złych intencji i nie jest to opinia osamotniona – co można było zauważyć w początkowych komentarzach do postu.
To nasuwające się pytanie, dlaczego dla kobiety miałbybyć najodpowiedniejszym kochankiem KON (bo KON nie utworzy z nią rodziny więc jak go inaczej nazwać) Kogo można zaklasyfikować do typu KON. Dlaczego pozostałe typy są strikte negatywne? No i oczywiście gdzie typ do którego mógłbym mniej lub bardziej zaklasyfikować samego siebie i więksozść moich znajomych? Czyżby moje środowisko było nietypowe?

@Ewa W
Tak, jest to prawda. Nie jestem cieniasem ze względu (chyba) na nieznajomość, czy ignorowanie sfery psychiki kobiet lecz z tego względu, że nie udało mi się osiągnąć sukcesu finansowego. I oczywiście poznawanie nowych osób – szczególnie prawdy o nich nie jest zależne od statusu finansowego. Wręcz, część ludzi szczególnie tych „bogatych z dużym kredytem” lub „bogatych bo tata ma” dość szybko odrzuca maskę fałszywej uprzejmości i prezentuje słomę wychodzącą z butów w całej swojej okazałości.

softice

Pytasz „dlaczego dla kobiety miałbybyć najodpowiedniejszym kochankiem KON” – chyba nikt nigdzie tego nie stwierdził w odniesieniu do wszystkich kobiet. Dla niektórych kobiet taki, dla innych inny – byle np. od KON np. nie oczekiwać „domku z białym płotkiem” (cytując Kocimiętkę), a od FTP, że np. będzie KON. Właśnie w tym jest według mnie wielka wartość tego typu postów – pomagają w oglądzie, pozwalają na refleksję etc. Łatwiej o większą świadomość wyborów, uświadomienie prawdziwych nawet ukrytych potrzeb etc. :-)

Pytasz też: „Kogo można zaklasyfikować do typu KON” – masz w poście bardzo jasne wskazania.

„Dlaczego pozostałe typy są strikte negatywne” – a kto to powiedział???? Z czego tak wnioskujesz? Zobacz, że to nie próba oceny w postach a klasyfikacja.

Czy jabłko jest gorsze od śliwki (a przecież są kompletnie inne)? Jednym bardziej smakuje jabłko, a innym śliwka. :-). Jednym jabłka służą, innym nie, jeszcze innym śliwki szkodzą. Kolejni w ogóle wolą coś na ostro, inni na bardzo słodko. He, są i tacy, co lubią sałatki wieloowocowe, czyli jadają wszystkie owoce i nawet nie zastanawiają się głębiej nad ich smakiem. Niemniej warto wiedzieć, że nawet w przypadku jedzenia preferencje smakowe zmieniają się w toku życia, więc i tak może być w odniesieniu do relacji, intymności, seksu. :-)

„gdzie typ do którego mógłbym mniej lub bardziej zaklasyfikować samego siebie” – patrz, przyglądaj się sobie, poznawaj siebie. Ty masz największe możliwości w poznawaniu siebie.

Co do: „część ludzi […] prezentuje słomę wychodzącą z butów w całej swojej okazałości.”. Tutaj też mam wątpliwość, czy taka zależność (od kredytów, otrzymanych pieniędzy etc) w ogóle istnieje – według mnie jest zdecydowanie prościej: jak ktoś ma „słomę w butach” to ona wychodzi. Jak jej w butach nie ma, to ona nie wychodzi, bo nie ma co wychodzić. :-) Mam wrażenie, że czasem pieniądzom przypisujemy więcej niż faktycznie od nich zależy, choć z pewnością brak pieniędzy bywa dokuczliwy i „niewygodny” i niesie ze sobą różne ograniczenia (czasem jednak pomaga też odkrywać możliwości). :-).

Pozdrawiam, Ewa

Michał – i mogłoby być mocniejsze niż poranna kawa ergo zdrowsze ;-)

ps nasunęła mi się pewna hipoteza: KON jest na pewno typem b. przyjemnych i może dostarczać przyjemności, których nie dostarczają wcześniej opisane typy i to bardzo działa na ego niektórych „osobników płci męskiej” ;-) i stad pewno wnioskują, że najlepszy ;-)
inna sprawa, że przyjemność to żaden grzech ;-)

Michał Hubicki, Alex,

Pomyślałam, że podobnie jak „Notatki Alexa” mogłoby powstać miejsce nazwą „Bez znieczulenia” na takie właśnie posty. Czasem to co bolesne szybciej leczy (jak antybiotyk w iniekcji a podawany doustnie) :-)

Pewnie profil czytelnika byłby tu trochę inny (jakiś zbiór wspólny pewnie by został) :-)

Pozdrawiam, Ewa

@GRzegorz N

Odpisuje nieco pozno, wlasnie wrocilam z weekendu. Sama potrzebuje przestrzeni i wolnosci, nie lubie byc ograniczana, wiec jako tako dobrze czuje sie w towarzystwie Konesera. Mowiac o byciu ze mna mam na mysli inwestowanie czasu w budowe relacji z jedna osoba, a nie z wieloma na raz, bo tak nie mozna niczego zbudowac. Mysle, ze mamy nieco inne wyobrazenie i doswiadczenia, Ty dopisujesz cos do mojego posta na podstawie swoich doswiadczen („bialy plotek i ogrodek”, co niekoniecznie mi sie marzy), a ja pisze o swoich (utrzymywanie relacji z wielona partnerkami w tym samym czasie).

@Alex, napisałeś:
„Na tym blogu piszę bardzo oględnie i delikatnie (ale prawdziwie)
Ciekawe co by było, gdybym pisał prosto z mostu (ale równie prawdziwie)”
Skoro ciekawe to dlaczego by nie zrobić eksperymentu? Ja na przykład z miłą chęcią przeczytałbym tego typu post. :-)

Scyzoryk mi się z kolei otwiera, mówiąc brzydko, kiedy czytam tego typu wypociny:

„Aleks od wielu lat nie zbudowal trwalego zwiazku (fakt) a chcialby sie wypowiadac.
Niestety blog schodzi do kategorii ‘lecze tutaj swoje ego’.
Przykre.”

Co mają w intencji ludzie piszący tego typu komentarze? Zrobić przykrość autorowi czy może Czytelnikom bloga?

I nie wiem dlaczego niektórzy uważają, że tylko ludzie, którzy stworzyli „trwały, długi związek” mają prawo do wypowiadania się w tematach relacji kobieco-męskich. Ja tam wolę posłuchać kogoś kto spotkał się po dwa razy ze stoma kobietami niż sto razy z dwoma (takie małe uproszczenie, mam nadzieję, że nikt mi nie wytknie ;-) ).

Człowiek pracujący w kilkunastu firmach w swoim życiu też nie może wypowiadać się w kwestiach związanych z pracą, ponieważ nie ma kilkunastoletnich doświadczeń z jedną korporacją??

Pozdrawiam,
Paweł Kuriata.

Paweł Kuriata,

Zgadzam sie z Twoja opinią. Ten zacytowany przez Ciebie tekst jest przykładem albo bezmyślności autora, albo zwykłą manipulacją.

Rozumiałabym ewentualnie tego typu zarzut, gdyby Alex pisał instrukcję „jak utrzymać szczęśliwy związek od ślubu do śmierci”. Tymczasem pisze o tym, jak kobieta ma powiedzieć meżczyźnie, że chce z nim iść do łóżka… :-)

Paweł, chyba jednak szkoda naszej energii na to :-)

Pozdrawiam, Ewa

Hej
Alex w komentarzu piszesz: „Nie do końca w temacie, niemniej ten drugi link jest bardzo wartościowy. Może warto wbudować go w jakiś post na ten temat?”
Ja jestem jak najbardziej ZA, to może nacisnąć kolejne bolesne przyciski.
W innym komentarzu piszesz: „Zawsze zdumiewa mnie jak kompletnie nieznający mnie ludzie, oczywiście anonimowo wypowiadają się na mój temat :-)”
Może czasem robisz lub robiłeś coś podobnego i to tak po prostu wraca?
Pozdrawiam, Artur

softice:
<<>>

ale to są słowa, które w Twojej interpretacji są negatywne, a nie obiektywnie negatywne, tak jak pisała Ewa – jabłko i śliwka

tak samo jak z manipulacja – to twoje programy i przekonania, piszac dlugopisem tez manipuluje? to komunikacja po prostu

Gdzie bylo napisane, ze bez uczuc i cokolwiek o małżeństwie?

Mam pytanie: czy wierzysz w program – żeby mieć bezproblemowy dostęp do seksu muszę się oświadczyć mojej kochance ?

To że coś zostało stworzone dawno nie znaczy, że jest automatycznie dobre a na pewno nie ma nic automatycznie wspólnego z przyjemnością tu i teraz :-)

<<>>

softice – nie gustuje w facetach więc ciężko powiedzieć mi który ma lepsza charakterystykę, ale skoro umiesz to ocenić ze swojego punktu widzenia to gratuluję :-)

tak już na boku – dużo tutaj słów: trwały, budowanie, aż do śmierci, dzieci, bezpieczeństwo, stabilny, na całe życie, oczekiwania – co to ma wspólnego z głównym pytaniem postu i serii? :-)

Ewa:
<<>>

probowałem wczuć się w tych zastanawiających i postawiłem pewną hipotezę roboczą a główny problem, polega na tym, ze o „najlepszości” mężczyzn wypowiadają się … właśnie mężczyźni
swoją drogą to ciekawe :-)

@Sebastian Bigos

Nie jesteś ani nienormalny, ani normalny. Po prostu jakiś jesteś.

Witam,

Problem „jak mu to powiedzieć” jest bardzo ciekawy, a dodatkowo można trochę pomarudzić jak trudno jest znaleźć naprawdę interesującego partnera :-) Osobiście jestem trochę rozczarowana klasyfikacją – nawet uwzględniając to, że jest uproszczona.
Bo co tu mamy? – FTP, którego główną zaletą jest możliwość nawiązania z nim stabilnej i długotrwałej relacji – niestety z osobą niezainteresowaną kobiecą psychiką, nie mającą doświadczeń z kobietami i bojącą się intensywnej relacji z kobietą.
Jakoś nie jestem zainteresowana.
Zdobywców róznego rodzaju nawet nie umiem brać pod uwagę – mam wrażenie, że jak na trofeum jestem dla nich zbyt mało atrakcyjna ;-). Dość szybko zorientowałam się, że niechęć do bycia księżniczką nie pozbawia mnie żadnej z życiowych przyjemności, a daje dużo swobody, więc mam niewiele doświadczeń z tego typu mężczyznami.
No i koneserzy… Osobiście znam jednego mężczyznę który zna kobiety, lubi kobiety, potrafi swobodnie rozmawiać na różne tematy, ma dystans do własnych ograniczeń i słabości i nie wymaga doskonałości od kobiety, dzięki czemu można czuć się w jego towarzystwie bezpiecznie i seksownie. Jako konesera dyskwalifikuje go jednak brak wielu doświadczeń z różnymi kobietami i to, że od wielu lat jest moim mężem (szczerze muszę jednak przyznać, że ani dzieci, ani dom nie są sednem naszego związku).
Przy okazji – zgadzam się z Ewą W., że nie da sie „posiadać” innego człowieka – w związku z tym nigdy nie uważałam, że można mieć mężczyznę na własność.
I jeszcze jedna sprawa, która przyszła mi do głowy w związku z uwagami co do ograniczoności tej klasyfikacji i w związku z moim własnym rozczarowaniem ;-)
Jeśli klasyfikacja została stworzona w związku z pytaniem „jak zaproponować mężczyźnie wzbogacenie relacji o aspekt seksualny” to nie ma sensu uwzględnianie w niej zadeklarowanych monogamistów i innych facetów w szczęśliwych związkach. W końcu żadnej z pań nie chodzi chyba o rozbijanie cudzych związków?

@Alex
Napisałeś:
>>>>>”Czytając to widzę dwie możliwości:
1) albo tak niewiele zrozumiałaś z tego, co napisałem
2) albo to manipulacyjnie uprociłaś
Pierwszy przypadek napawa smutkiem, drugi zniechęca do dyskusji.”

Moje uproszczenie zawiera to, co w Twoich opisach typów było dla mnie najbardziej charakterystyczne. Rozumiem, że te trzy słowa nie zawierają całościowej analizy charakteru Twoich typów. Biorąc pod uwagę złożoność ludzkiej psychiki i pozostałych uwarunkowań ludzkich zachowań IMHO mój stopień uproszczenia niewiele się różni od tego, do którego Ty się posunąłeś tworząc swoje kategorie. Dlaczego uznałeś to za manipulacyjne?

Następnie napisałeś:
>>>>>>>>>>”Patrząc na to, że z mojej wypowiedzi:
„na ile jest to w ogóle dla mężczyzny możliwe, to znają psychikę i sposób myślenia kobiet „
zrobiłaś
„Wydaje mi się dość niewiarygodne, że można stać się ekspertem ds. kobiecej psychiki en masse. „
mam wrażenie, iz mamy do czynienia z tym drugim przypadkiem. Fe!!”

Moje stwierdzenie odnosiło się do innego fragmentu Twojego postu:
• „potrafią z kobietą swobodnie i kompetentnie rozmawiać na najbardziej intymne tematy, prawie jak inna kobieta”
Otóż jestem kobietą, przyjaźnię się z kobietami, ale nie mam pojęcia jak to jest rozmawiać na najbardziej intymne tematy „jak kobieta”. Tak jak pisałam kobiety są różne, w sferze osobowości różnią się od siebie nawzajem znacznie bardziej niż przeciętna kobieta różni się od przeciętnego mężczyzny. Moje intymne rozmowy z zaprzyjaźnionymi kobietami i mężczyznami nie różnią się w żaden ogólny, istotny jakościowo sposób. Każdy człowiek niezależnie od płci jest inny i z każdym rozmawia się trochę inaczej. Oczywiście zdarzają się ludzie, którzy mają nadprzeciętne zdolności komunikacyjne, ale to nie ma nic wspólnego z rozmawianiem na najbardziej intymne tematy „prawie jak inna kobieta”.

>>>>>>>”Opisany przez mnie podział dotyczy jednego kryterium, którym zajmujemy sie w pierwszym poście. „“Otwarty na Nowe Doświadczenia i Szybko Uczący Się” „ może być reprezentant kilkuy wymienionych grup.”

Jakoś mi się kłóci „Otwarty na Nowe Doświadczenia i Szybko Uczący Się” z Facetem, Który Trzęsie Portkami, czy też takimi cechami innych typów jak:

„- w poszukiwaniach partnerek koncentrują się na tych „wartościowych które nie są łatwe”

Jak ktoś jest otwarty na nowe doświadczenia i szybko się uczy to ciężko mu chyba uniknąć satysfakcjonujących relacji z kobietami innymi niż te „wartościowe” czyli nie łatwe?

„- mają zazwyczaj zasoby, aby takie działania podjąć i uparcie kontynuować, niezależnie od ich rzeczywistej skuteczności”

Jak ktoś jest otwarty na nowe doświadczenia i szybko się uczy to powinien chyba dość szybko zauważyć, że jakieś jego działania nie dają spodziewanej skuteczności i zamiast je uparcie kontynuować, spróbować czegoś nowego?

„- ze względu na ogłupienie spowodowane monotonna i mało rozwijającą pracą możliwości rozmowy z nimi są dość wąskie i ograniczają się do kilku banalnych tematów”

Jak ktoś jest otwarty na nowe doświadczenia i szybko się uczy to rozmowy z nim raczej nie są wąskie i nie ograniczają się do kilku banalnych tematów?

Napisałeś również:
>>>>>> „Prawda jest taka, że dużo kobiet, o których piszesz co prawda przyzwyczajonych jest do, mówiąc metaforycznie, oddychania we własnym domu, ale od czasu do czasy biorą oddech rześkiego powietrza na zewnątrz”

Nie jestem pewna czy dobrze rozumiem Twoją metaforę. Sugerujesz, że Koneser ma „dostęp” także do tej części kobiecej psychiki, która potrafi marzyć o rodzinie, dzieciach i wspólnym ich wychowywaniu ponieważ zamężne czy też pozostające w związkach kobiety czasem zdradzają z nim swoich partnerów?

@Ewa W
„Do jakiej mojej wypowiedzi to odnosisz cały akapit zaczynający się od:
“Tworzenie realzcji partnerskich jest zgoła odmienne od umowy kupna-sprzedaży. To nie jest tak, że umawiamy się, że będzie bez uczuć.”
Przepraszam, pisałem na szybko i coś musiało mi się przeoczyć… Zwracam honor.

@WitekZ
„tak samo jak z manipulacja – to twoje programy i przekonania, piszac dlugopisem tez manipuluje? to komunikacja po prostu” pisałem nie o programach, a o reklamach telewizyjnych. Są pełne manipulacji. Pracują nad nimi najlepsi psychologowie, socjologowie i specjaliści od NLP.

„Mam pytanie: czy wierzysz w program – żeby mieć bezproblemowy dostęp do seksu muszę się oświadczyć mojej kochance ?”
Nie piszemy o „bezproblemowym dostępie do seksu” tylko o budowaniu relacji damsko-męskich. I w wmomencie gdy powstaje relacja (wolę staromodne określenie uczucia) pojawia się cały problem. Oczywiście sposób(program ?) działania gdy mężczyzna oświadcza się by mieć „bezproblemowy dostęp do seksu” to raczej metodoa działania pasująca do osób z pozostałych czterech wymienionych przez Alexa grup(nie KON-a).

„To że coś zostało stworzone dawno nie znaczy, że jest automatycznie dobre”
Jak pożyjesz dłużej przekonasz się, że rodzące się „nowe tradycje ;)” nie wytrzymują próby czasu. Te stare rozwiązania niekoniecznie muszą być dobre, ale skoro były testowane przez tyle lat…
I wierzę (mam nadzieję) że tak jak karmienie piersią powróciło do łask, tak samo do łask powróci instytucja małżeństwa i wielodzietne rodziny. Ale to chyba „marzenia ściętej głowy”….

Mimo, iz nie udalo sie uniknac pewnych generalizacji, uwazam, ze ostatnie posty Alexa sprowokowaly ciekawa dyskusje (jak zwykle z reszta). Byc moze warto byloby przyjrzec sie rowniez typom kobiet, kore mezczyxni moga spotkac na swojej drodze?

@Alex „…Na tym blogu piszę bardzo oględnie i delikatnie (ale prawdziwie)
Ciekawe co by było, gdybym pisał prosto z mostu (ale równie prawdziwie)…” – Doskonały sposób na podniesienie ilości komentarzy ;) lecz prawdopodonie z jeszcze większą polaryzacją poglądów. Jak dla mnie pisanie prosto z mostu zwiększa częstotliwość efektu „uderzenie o ścianę” przez co jeszcze bardziej skłania do myślenia.
Dziękuję wszystkim za komentarze bo z nich można sie naprawdę dużo nauczyć.
Pozdrawiam

@WitekZ
Napisałeś:
>>>”i wszystko byłoby w porządku wg mnie tylko to ostatnie porównanie jakoś spłyca sprawę – w jakim sensie nie łatwymi? jak doprecyzujesz to odniosę się chętnie do tego”

Odnosiłam się do terminologii użytej przez Aleksa w opisie ZDM:
>>>w poszukiwaniach partnerek koncentrują się na tych „wartościowych które nie są łatwe”

Rozumiem, to tak, że w oczach ZDM łatwa kobieta to taka, która nie wymaga długich zalotów czy też wręcz oświadczyn, przed rozpoczęciem współżycia.

@Alex, @Marcin, @Baca

Rozumowanie Marcina jest prawidłowe. Ponieważ czytam Twojego bloga już od dłuższego czasu, mam wrażenie że jest to opis samego siebie. Jeśli się nie mylę i nawet po części jest to opis Twojej osoby w kontaktach z kobietami to gratuluję.

Wybaczcie ale urlop uniemożliwił mi wcześniejsze skomentowanie wpisów.

Blog oceniam bardzo wysoko pod względem merytorycznym. Dobór tematyki postów – genialny.

Pozdrawiam,
Kris

softice

„słowo “relacja” traktuję jak słowo “miłość”’ – skoro nadajesz własne znaczenia słowom, to rzeczywiście trudno się porozumieć.

„post opisuje taką sytuację gdy dwie osoby są razem, mieszkają razem, uprawiają seks, etc…” – w takim razie czytamy zupełnie inne posty. Ja przeczytałam post o dwóch osobach, z których jedna chce z drugą uprawiać seks i nie wie, jak jej to powiedzieć. Nie było nic o miłości ani wspólnym mieszkaniu.

„nawet nie chcę myśleć, że mogą istnieć takie sytuacje gdy dwoje ludzi mieszka razem i uprawia seks bez miłości” – to czy o czymś chcesz myśleć czy nie, nie ma zdecydowanie żadnego wpływu na fakty. A liudzie mieszkają razem i uprawiają ze sobą seks nie obdarzając się miłością (dotyczy to także niektórych małżeństw, nawet sakramantalnych), czasem nie mieszkają ze sobą, nie kochają się i uprawiają seks na dodatek ku obustronnemu zadowoleniu. Takie są fakty.

Co do „straszne i obrzydliwe” – cóż, widocznie masz takie przykre doświadczenia… Ja nie wiem, czy wspólne mieszkanie jest straszne i obrzydliwe, bo nie mam takich doświadczeń. Jeśli natomiast chodzi o seks – jest on piękny,fascynujący, przyjemny etc. Mogę jedynie współczuć tym, którzy doświadczają bliskości jako czegoś strasznego i obrzydliwego. :-( Wtedy rzeczywiście lepiej nie mieszkać razem i nie uprawiać seksu.

Resztę zostawię już bez komentarza.

Pozdrawiam, Ewa

Ewa W napisalas: ” Ja nie wiem, czy wspólne mieszkanie jest straszne i obrzydliwe, bo nie mam takich doświadczeń.”

Czy to znaczy, ze nigdy nie mieszkalas z osoba z ktora sypialas? Jesli tak, to tlumaczy dlaczego nie rozumiesz o czym pisze Softice.

Dalej piszesz:
„A liudzie mieszkają razem i uprawiają ze sobą seks nie obdarzając się miłością (dotyczy to także niektórych małżeństw, nawet sakramantalnych)” – mi sie tez taka sytuacja wydaje straszna.

„czasem nie mieszkają ze sobą, nie kochają się i uprawiają seks na dodatek ku obustronnemu zadowoleniu. Takie są fakty.” – faktycznie czasem sie taka zadarza, tylko, ze taka sytuacja do niczego nie prowadzi, nie spelnia podstawowych potrzeb czlowieka, takich jak: potrzeba milosci, przynaleznosci, ktora wiekszosc ludzi spelnia poprzez malzoniestwo lub konkubinat.

Pozdrawiam,

Karolina J

Karolina J
Zakładanie (oczekiwanie?), że każda relacja w której chcemy by pojawiła się intymność i seks, doprowadzi nas do happy endu rozumianego jako wzajemna miłość/małżeństwo – to dopiero jest straszne dla mnie… Oczywiście, zakładam że potrzeba miłości i przynależności nie jest jedyną którą kobieta może kierować się w życiu. Nie każda relacja do czegoś prowadzi – wystarczającą wartością może być to, co się dzieje tu i teraz, w takim pojęciu uważam KONa za najbardziej odpowiadającą mi kategorię. Nie chciałabym stracić wielu wspaniałych momentów w życiu zakładając z góry, że skoro nie doprowadzą mnie „dalej”, nie warto ich zaczynać.

Joasia
To prawda co piszesz. Jednak ludzie są różni, reagują różnie, chcą czego innego. Najważniejsze żeby pozostać spójnym w tym co się robi i co się deklaruje, czyli np. nie wchodzić w romans, w ustalony układ który oparty będzie jedynie na przyjaźni i sexie, jeżeli to czego chcemy to związek i miłość. Bo i po co.
P.S Mój współlokator i najlepszy przyjaciel to KON :)

Softice
„Nie, nie jest wystarczający. To egoizm. Nie jesteś zdecydowany – nie zawracaj dziewczynie głowy.”

ale jak ma się poczuć zdecydowany jak nawet nie zacznie a co jeśli zmieni mu się zdanie albo jej? ma trwać? w imię czego? w imię nieskrzywdzenia? a jak Ty sie „zakochasz” a dziewczyna nie?

„przez półtora roku chodziłem jak by mi ktoś podłączył kroplówkę z morfiną. Od stanu najwyższej depresji i przygnębienia do euforii przechodziłem w ciągu sekundy.”
i to jest takie fajne? czy podejmowałeś przy tym racjonalne decyzje?

„No cóż. Życzę Ci, żebyś przeżył to wspaniałe uczucie. Wierz mi – raz wystarczy na całe życie.”
tak, zdecydowanie wystarczy raz :-)
później jest zdecydowanie ciekawiej kiedy możesz poznać samego siebie dzięki różnym relacjom, sytuacjom, miejscom, intensywności i wielu innym niemierzalnym czynnikom

widzisz różnimy się co do założeń:
Ty zakładasz od razu dozgonne i w takim razie musisz być na 100% pewny zanim zaczniesz

ja zakładam, że jak jest dobrze tu i teraz i można sprobować posunąć się dalej, jak dotrę do takiego punktu gdzie jest jeszcze dobrze i coś mi zaczyna nie pasować to dziękuję ale nie myślę o tym w przód – to samo przyjdzie :-)

tu nie chodzi o to które podejście jest lepsze, po prostu jest inne

„Post ma tytuł “jak mu to powiedzić” czyli kobieta wyraźnie chce tego więc ewidentnie miłość.” to jest WYRAŹNIE Twój tok rozumowania, Twoje wynikanie – to nie jest obiektywne

„Oczywiście dla mnie seks jest jednoznacznie związany w uczuciem miłości, dlatego przyjąłem takie założenie.”

dla Ciebie

Karolina J
„faktycznie czasem sie taka zadarza, tylko, ze taka sytuacja do niczego nie prowadzi, nie spelnia podstawowych potrzeb czlowieka, takich jak: potrzeba milosci, przynaleznosci, ktora wiekszosc ludzi spelnia poprzez malzoniestwo lub konkubinat.”

do czegoś jednak prowadzi skoro się wydarza :-)
a kto powiedział że potrzeba przynależności jest podstawową potrzebą człowieka?
mówisz o KONkubinacie czy konkubinacie? :-)

wz

@Enitaplap
Daj wiarę, że miłość nie kończy się. Czasami słabnie, czasami zamienia się wręcz w nienawiść (awantura) po czym znowu powraca. Nie ukrywam, że najlepsze jest godzenie… To bycie z drugą osobą zamiast rozstania powoduje, że po jakimś czasie uczucie znów się nasila. Trzeba nauczyć się tego falowania i podchodzić do niego ze spokojem wiedząc, że odejście fali to początek przed nadejściem kolejnej. Osoby rozchodzące się nie czekają na nadejście kolejnej fali. Jest źle – więc każde idzie w swoją stronę. To nieprawda, że miłość końćzy się – ona tylko faluje.

Za przytyk nie przepraszaj… Działanie morfiny w większości cech które podałeś pokrywa się z tym co przeżyłem. To był najtrudniejszy, najbardziej pokręcony czas w moim życiu. Naprawdę, nie chciałbym tego przeżywać jeszcze raz…

„Czy wykluczasz miłość spokojniejszą? Czy jest ona mniej wartościowa?”
Nic o innym odczuwaniu miłości nie mogę powiedzieć – po prostu przerabiałem tylko tą.

„Egoizm – założenie, altruizmu prowadzi do męczeństwa “dla wyżej sprawy””
W Faustcie szukaj prawdy – co jest prawdziwym szczęściem człowieka. Alex też to wie – dlatego prowadzi ten blog.

@WitekZ
„tak, zdecydowanie wystarczy raz
później jest zdecydowanie ciekawiej kiedy możesz poznać samego siebie dzięki różnym relacjom, sytuacjom, miejscom, intensywności i wielu innym niemierzalnym czynnikom”
Tylko po co? Po co mam Bóg wie jak dogłębnie poznawać siebie. Może lepiej poznam siebie obserwując swoje dzieci – jak dorastają, jak popełniają błędy, które ja też popełniałem. Może uda mi jest je poprawić w ich życiu? To jest wyzwanie!

„widzisz różnimy się co do założeń:
Ty zakładasz od razu dozgonne i w takim razie musisz być na 100% pewny zanim zaczniesz”
Oczywiście zanim zaczniesz nie możesz być pewny. Ale nie cierpię gdy chłopak (a robi tak wielu moich znajomych) chodzi z dziewczyną tylko dla seksu bądź z założeniem, że będzie to związek przejściowy. Chodzenie „dla próby”. Czekają w ten sposób na wielką miłość. Jest to dla mnie zwykłe oszustwo, które na ogół dosięga rykoszetem także oszusta.

„ja zakładam, że jak jest dobrze tu i teraz i można sprobować posunąć się dalej, jak dotrę do takiego punktu gdzie jest jeszcze dobrze i coś mi zaczyna nie pasować to dziękuję ale nie myślę o tym w przód – to samo przyjdzie”
Nie za bardzo rozumiem, ale zastanów się, czy jak za 30-ci lat spojrzysz na swoje przemieszczanie od punktu do punktu, to czy nie okaże się, że chodziłeś w kółko – w cyklu
nowa dziewczyna, chodzenie, mieszkanie, rozstanie. Czy nie okaże się – że jesteś sam z bagażem super doświadczeń. Czy jak wtedy spojrzysz na swoje życie – czy nie pomyślisz sobie, że niechcący wiele dziewczyn skrzywdziłeś, a na koniec siebie. Memento mori. Życie nie jest nieskończone. Jest czas na dzieciństwo, dorastanie, małżeństwo, dzieci, wnuki i śmierć. I nikt tego nie zmieni.

@Elżbieta
Te dyskusje prowadzą do przemyśleń dyskutujących. I niczego więcej.
Czy to mało czy dużo?

@softice
Fali w związku albo może fali nowego związku?(miłości)
Faust… Tylko czego ma być dowodem? Historia kontrastywna do Fausta może być równie bezcelowa.

Przytyk po głębszej analizie, naprawdę nim jest ;)

Tu pozwolę sobie skontrować twoją odpowiedź Witkowi.

Blog Alexa jest blogiem praktyka. Boga, istoty której nawet teoretycznie nie da się udowodnić lub wykluczyć nie mieszajmy do treści.

Każda decyzja której nie możesz być pewny jest ryzykiem więc i próbą, a nie możesz być pewny.
Myślę że bierzesz nas za osoby bardziej cyniczne niż jesteśmy.
Alex nie mówi o wchodzeniu w związek Mający się skończyć. Alex mówi o wchodzeniu w związek Mogący się skończyć

Czy krzywdząc siebie i pozostając w związku nie krzywdzisz też drugiej strony? Jedyną różnicą jest brak bagażu super doświadczeń. Nikt tego nie wie, to osobista sprawa.

@Alex
Wiem, że to off top, ale takimi wątkami się prowokuje dyskusje z tendencjami do oddalania się od punktu.
Inną sprawą jest to, że dopóki nie odpowiesz na część pierwszą i nie podasz sposobów komunikacji poszczególnym typom, , nie będzie za dużo do dyskutowania.

@Karolina J

Piszesz ” Tylko nigdy nie powiedzialabym, ze taka relacja ( przyjaciele plus – przypis ) jest bardziej wartosciowa od malzenstwa. ”

A ja nie rozumiem po co w ogóle wartościować ze co jest lepsze lub gorsze, bardziej lub mniej wartościowe, odpowiedniejsze lub mniej odpowiednie… Uważam to za bezcelowe, bo są to kwestie z gruntu subiektywne, ponieważ za każdym LEPSZE stoi LEPSZE DLA KOGOŚ KONKRETNIE. Dla konkretnego człowieka mającego konkretne potrzeby, konkretne marzenia, jakieś wartości, poglądy itd…

To oznacza, ze jeśli dla mnie A jest lepsze od B to równie dobrze dla kogokolwiek niebędącego mną B jest lepsze od A. Ot tak po prostu.

Dobrze jednak żeby każdy z nas wybierał to co dla tej konkretnej osoby jest LEPSZE – ze względu na własne potrzeby etc.

Mam wrażenie że zapominamy o tym że klasyfikacja Alxa nie została stworzona po to abyśmy robili sobie zawody – który z typów jest naj naj.

Dzięki tej klasyfikacji każda świadoma własnych potrzeb kobieta może sobie choćby w przybliżeniu ocenić jakiego typu partner po prostu spełnia jej kryteria a który raczej nie rokuje dobrze pod kątem jakiejkolwiek relacji związanej z intymnością.

Co do tematu dyskusji

Swoją drogą nie uważam żeby małżeństwo i wielodzietność same w sobie były jakimś panaceum na wszystko. A już zwłaszcza niekoniecznie receptą na szczęście. Na pewno nie powinno być celem samym w sobie w jakichkolwiek relacjach z drugim człowiekiem. Choć żeby było jasne – jestem zwolenniczką wszystkiego co sprawia ze ludzie są szczęśliwi. Więc jeśli to ma uszczęśliwić dwoje ludzi to tak długo jak nikomu z tego powodu nie dzieje się krzywda jestem za.

Z tego samego powodu popieram wszelkie formy konkubinatu czy też luźnych opartych na bliskości ale jednak niemonogamicznych relacji, wszelkie przejawy seryjnej monogamii, w ogóle wszelkie możliwe odmiany relacji w których dwoje ludzi jest szczęśliwych. A już to czy ja to rozumiem, czy wybrałabym to dla siebie i w ogóle jakim cudem niektóre układy się dla niektórych ludzi sprawdzają – to jakby inna kategoria pytań.

Bo nie chodzi o to żeby ludzie byli szczęśliwi realizując moją wizję och szczęścia. Chodzi o to ąeby byli szczęśliwi po swojemu i żyli tak jak sami chcą żyć.

Buzie
Koci

Kocimietka,

„Uważam to za bezcelowe, bo są to kwestie z gruntu subiektywne, ponieważ za każdym LEPSZE stoi LEPSZE DLA KOGOŚ KONKRETNIE. Dla konkretnego człowieka mającego konkretne potrzeby, konkretne marzenia, jakieś wartości, poglądy itd…” – dokladnie, mam takie same zdanie, dlatego wypowiadam sie tylko w swoim imieniu. Zaskakuje mnie tylko, ze jestem „atakowana” w komentarzach za swoje poglady.

Ewa W,

„„tak moze sie zdarzyc 1 raz lub 2-3” – Karlolina, a jesteś pewna, że 4 lub 5 już nie??? Na czym opierasz ten swój pogląd? ” – na wlasnych doswiadczeniach i obserwacji otoczenia. Moze byc i 4 :)

Jesli chodzi o potrzebe przynaleznosci i milosci, to tez doczytalam, ze mozna ja zaspokoic w inny sposob niz tylko przez zwiazek z druga osoba, az taka ignorantka nie jestem :) i nie uwazam, ze jesli ktos nie ma meza/zony to ta potrzeba jest niezaspokojona. Ludzie z natury daza do zaspokojenia swoich potrzeb; skoro mowimy o relacjach damsko-meskich, to jeden rodzaj relacji moze ta potrzebe zaspokoic, a drugi nie lub w malym stopniu. I tutaj wychodzi roznica miedzy nami Ewa (popraw mnie jesli sie myle). Ty zaspokajasz swoja potrzebe przynaleznosci w pracy/jakies grupie itp i nie potrzebujesz zaangazowania w zwiazek, zeby zaspokoic ta potrzebe. Dlatego wybierasz bardziej luzne relacje. Ja swoja przynaleznosc widze glownie w swojej rodzinie, a reszta to juz tylko tlo. Dlatego pod tym wzgledem nigdy nie bedziemy zgodne.

Pozdrawiam,

Karolina J

Karolina J

Bardzo szybko i na podstawie bardzo znikomych danych wyciągasz bardzo daleko idace wnioski filtrując przez swoje obserwacje swojego otoczenia i swoje doświadczenia. Zrobiłaś to tym razem i poprzednio w jednym z komentarzy wyżej także. To dość ryzykowne :-)

Nie będę jednak wdawać się w wyjaśnianie szczegółów, bo analizowanie mnie nie ma generalnie większego znaczenia, jest to po prostu realizacja jednej z wielu możliwości jakie w ogóle istnieją, a dodatkowo nie jest przedmiotem publicznej dyskusji i pozwolę sobie tu zachować prawo do prywatności. :-)

Istotniejsze wydaje mi się to, że ja nie wartościuję, które są lepsze „obiektywnie” a które gorsze. Na to zwraca też uwage słusznie Kocimiętka. :-)

Co do: „a czym opierasz ten swój pogląd? ” – na wlasnych doswiadczeniach i obserwacji otoczenia. Moze byc i 4 :)” – he, zobacz, w tym tkwi pułapka myślowa. Bo skoro jednak nie koniecznie do 3 a moze i 4, to ja zapytam, a może gdy się dłużej żyje to i 5 albo 6? I nie masz podstaw do odpowiedzenia, że nie. Bo to nie jest uniwersalne dla wszystkich. A wcześniej z taką pewnością pisałaś, że 1, no może 2-3 bezrefleksyjnie zgadzając się tu z innym dyskutantem :-) :-)

Pozdrawiam, Ewa

Ewa W,

„Bardzo szybko i na podstawie bardzo znikomych danych wyciągasz bardzo daleko idace wnioski filtrując przez swoje obserwacje swojego otoczenia i swoje doświadczenia. Zrobiłaś to tym razem i poprzednio w jednym z komentarzy wyżej także. To dość ryzykowne ” – wiem, ze ryzykowne, ale zeby mnie przekonac powinnas napisac „nieprawdziwe”.

„Istotniejsze wydaje mi się to, że ja nie wartościuję, które są lepsze “obiektywnie” a które gorsze. Na to zwraca też uwage słusznie Kocimiętka.” – moje wartosci sa subiektywne.

„Bo to nie jest uniwersalne dla wszystkich” – masz racje, dlatego powtorze, mowie we wlasnym imieniu, wyrazam subiektywny punkt widzenia.

„Moze byc i 4 ” – he, zobacz, w tym tkwi pułapka myślowa. Bo skoro jednak nie koniecznie do 3 a moze i 4, to ja zapytam, a może gdy się dłużej żyje to i 5 albo 6?” – tu nie ma pulapki, w tym przypadku konkretna liczba nie ma wiekszego znaczenia, chodzi o ograniczenie. Jesli ktos mi powie, ze wlasnie jest z 50 miloscia swojego zycia, to raczej nie uwierze, ze to rzeczywiscie milosc.

Pozdrawiam,

Karolina J

Ewa W,

Jeszcze jedna rzecz:

„bezrefleksyjnie zgadzając się tu z innym dyskutantem :) :)” – ublizasz mi, bardzo szybko i na podstawie bardzo znikomych danych wyciągasz bardzo daleko idace wnioski (twoje slowa). Dodam, ze do tego nieprawdziwe.

Pozdrawiam,

Karolina J

Karolina J

Zacznę od końca czyli Twojego ”ja swoja gleboka relacje mam pod wspolnym dachem i bylabym nieszczesliwa, gdybysmy zamieszkali osobno” – jasne, cieszę się, jeśli jesteś w tym szczęśliwa – wszak o to chodzi. :-) Inni ludzie swoje szczęście realizują inaczej, czyli np. bez potrzeby wspólnego dachu.
Żadna z tych opcji nie jest obiektywnie ani wartościowsza ani lepsza. Są po prostu inne i ważne jest, aby każdy znalazł te dla siebie optymalną. A żeby znaleźć, warto być otwartym na różne możliwości. :-)

„wiem, ze ryzykowne, ale żeby mnie przekonać powinnas napisac “nieprawdziwe”” – Widzisz, ja wcale nie zamierzałam Cię do niczego przekonywać. Tylko zwróciłam uwagę na fakt. To, jakie Ty wyciągasz wnioski nie przecież wpływu na moje życie. I nie o przekonywanie tu kogokolwiek do swoich racji chodzi. :-)

„Jesli ktos mi powie, ze wlasnie jest z 50 miloscia swojego zycia, to raczej nie uwierze, ze to rzeczywiscie milosc” – to czy uwierzysz w to, czy nie też nie ma żadnego wpływu na prawdziwość przeżywanych przez tego kogoś uczuć. :-)

Samo formułowanie „miłość mojego życia” zawiera w sobie (moim zdaniem) ryzykowny podtekst „na całe życie”. Ja daleka jestem od takiego podejścia. Jeśli przeżywam miłość czy głęboką przyjaźń, (czasem na wyrost nazywana miłością), to tak po prostu, w danym czasie. Nie zastanawiam się wtedy, jak długo potrwa – rok, dwa pięć, a może dłużej niż ja żyję… Tak czy inaczej to jest prawdziwe. Nie jestem przecież wróżką, zmieniam się, moje uczucia ewoluują, czasem się kończą. Takie podejście jest mi zdecydowanie bliższe. Rozumiem, że są ludzie, którzy podchodzą do tego inaczej. :-)

Pozdrawiam, Ewa

Karolina J,

Przykro mi, ze tak negatywnie odebrałaś to moje sformułowanie.
K woli wyjaśnienia:
Najpierw napisałaś: „odpowiem na to tak jak wczesniej napisal Softice, tak moze sie zdarzyc 1 raz lub 2-3.” Zabrzmiało zdecydowanie. Do trzech razy sztuka. Koniec. Więcej nie.
Potem do mnie dopisałaś, ze i 4 może być. Po wymianie zdań dopiero wyjaśniłaś: „w tym przypadku konkretna liczba nie ma wiekszego znaczenia, chodzi o ograniczenie”. To na tej jakze konkretnej przecież podstawie oparłam swoje zdanie, że w pierwszym przypadku było to Twoje bezrefleksyjne powtórzenie za kimś (a to stwierdzenie samo w sobie nie ma dla mnie niczego obraźliwego, bo tak się zdarza).

Jeśli odbierasz jako ubliżajace / obraźliwe, to przepraszam, nie było to moją nawet najmniejszą intencją.

Pozdrawiam, Ewa

@Enitaplap
„Faust… Tylko czego ma być dowodem? Historia kontrastywna do Fausta może być równie bezcelowa.”
Pisałeś, że „altruizm prowadzi do męczeństwa “dla wyżej sprawy”” dlatego poleciłem Ci historię Fausta. Może altruizm da Ci szczęście zamiat męczeństwa. Spróbuj. Historia Fausta nie jest żadnym dowwodem na cokolwiek, bo jest fikcją literacką…

@WitekZ
„wyzwaniem jest poznać samego siebie przed posiadaniem dzieci”
Pociąg do Yumy odjechał o 15:10. Żeby nie okazało się, że przegapiłeś moment na dzieci zachwycony „poznawaniem siebie”. Zresztą – co to jest poznawanie siebie? Nie znasz się?

„ciekawym jestem co powiesz swojemy synowi jak będzie dorastał”
A jak myślisz?
„Najważniejsze co się czuje,
słuchaj zawsze głosu serca, hej”
Oczywiście brak decyzji dugoterminowych jest istotny ale w przypadku nastolatków. Jak się ma dwadzieścia parę lat to czas się zdecydować, bo fakt że nie deklarujesz się – z jednej strony powoduje że nie zamykasz żadnych drzwi – z drugiej strony nie przesuwasz się do nowego pomieszczenia – przedziału życia, w którym są inne drzwi do otwierania i inne cele.

@Ewa W
piszesz w odpowidzi na post KarolinyJ
„Najpierw napisałaś: “odpowiem na to tak jak wczesniej napisal Softice, tak moze sie zdarzyc 1 raz lub 2-3.” Zabrzmiało zdecydowanie. Do trzech razy sztuka. Koniec. Więcej nie.
Potem do mnie dopisałaś, ze i 4 może być.”
Za każdym kolejnym razem odczucia i miłość jest mniej intensywna, przeżycia, słowa powtarzają się. Przynajmniej tak to opisywali moi znajomi.

Pozdrawiam
Softice

@Artur N.

Dla mnie to Alex pokazuje, a nie promuje.
Co do reszty Twojego post scriptum ( 3 ostatnie zdania) mam bardzo podobne odczucia.
Za co też Ci dziękuję Alex.

pozdrawiam

Kocimiętka
„Mam wrażenie że zapominamy o tym że klasyfikacja Alexa nie została stworzona po to abyśmy robili sobie zawody – który z typów jest naj naj”.
Dziękuję za przypomnienie o tym wszystkim uczestnikom dyskusji:)
Zarówno blog Alexa, jak i wpisy jego czytelników traktuję jako
inspirację, wymianę myśli i doświadczeń. Nie pociąga mnie gra w „moje
lepsze” albo jej odmiana „ja mam rację”.
I cenię wpisy Aleksa właśnie za taką postawę szacunku dla odmienności świata drugiego człowieka.
Temat potrzeby miłości i przynależności przyciągnął moją uwagę ponieważ zajmuję się komunikację empatyczną, której motywem przewodnim są potrzeby. Jestem przekonana, że ludzie mają te same potrzeby (np.
miłości, akceptacji, dotyku), ale różne strategie ich zaspokajania. Ważność potrzeb też się zmienia w różnym czasie.
I właśnie strategie zaspokajania potrzeb są najczęściej powodem konfliktów wśród ludzi (na blogu na razie pojawiły się emocje i pytania- jak „najlepiej” zaspokoić potrzebę miłości i przynależności:))
Zdaniem Maxa-Neefsena (chilijskiego ekonomisty)oraz M.B. Rosenberga (twórca metody Nonviolent Communication)mamy 9 głównych potrzeb (pożywienia, bezpieczeństwa, zrozumienia, kreatywności, miłości, zabawy, wypoczynku, autonomii, sensu). Oczywiście to tylko przykład jak można widzieć i klasyfikować główne potrzeby. Choć oczywiście można pokusić się o rozwinięcie listy potrzeb (na mojej jest ich ponad 40:)
pozdrawiam ciepło,
Beata

Artur N.
„wolałbym chronić córki od takich koneserów.”

a skąd wiesz, że one by tego chciały?

„Zakazi serce i umysł.”

a gdyby odkaził to byłoby lepiej?

„Zastanówcie się więc nad własnym systemem wartości. Jak wysoko są tam dzieci? Jak wysoko będą za kilkanaście lat?”

a dlaczego mają być wysoko jak ich jeszcze np nie ma?

” Gdy zapomnimy na chwilę o zdobyczach techniki to okaże się przecież, że naturalną konsekwencją związku kobiety i mężczyzny są właśnie dzieci. ”

a możesz powiedzieć czy to jakaś prawda objawiona z tą „naturalną”?
czy jak ktoś nie uważa jej za „naturalną” sam jest „nienaturalny”?

„Jaki jest więc dobry kandydat na ojca i męża? Przecież nie będzie on lepszym mężczyzną od prawdziwego konesera.”

a kto powiedział, że wogóle któryś jest lepszy? dlaczego nie zostawić kobiecie wyboru z kim się chce spotykać – dotyczy to rónież „córek” :-)

„Czy można mieć męża w domu a konesera w łóżku?”

jak zwykle na pytanie zaczynające się na „czy” można odpowiedzieć „tak” lub „nie” :-)

„Najpierw znajdź kandydata męża a potem pozwól się poznać w taki sposób, aby choć trochę został koneserem.”

czyli zamiast akceptować człowieka jakim jest lepiej go zmieniać?

„Casanova nigdy dobrym ojcem i mężem nie został. Inni “koneserzy” też nie rokują. ”

a jakby się stał to byłoby dobrze dla Ciebie, niego czy coś innego? a kto to ocenia – gdzie trzeba się zwrócić by otrzymać certyfikat bycia dobrym lub rokującym?

„No chyba, że Twój system wartości dopuszcza poligamię albo “monogamię seryjną”. Ale czy dopuści ją również dobry mąż?”

jw
dodatkowo skojarz fakt, że cała seria postów dotyczy tego „jak mu to powiedzieć” więc albo kobieta nie jest w związku małżeńskim albo jeśli jest to czegoś jej w nim brakuje

jeśli nie brakuje to ten post jej nie dotyczy :-)

czy wiesz już czego brakuje Twoim córkom? a czego będzie im brakować za lat 5, 10?

Witam wszystkich,

Chciałbym dołączyć jeszcze jeden komentarz, wprawdzie nie mój, ale idealnie dla wszystkich zwolenników koneserów w niniejszej dyskusji…

„Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy;
Młodości! dodaj mi skrzydła!
Niech nad martwym wzlecę światem
W rajską dziedzinę ułudy:
Kędy zapał tworzy cudy,
Nowości potrząsa kwiatem
I obleka w nadziei złote malowidła.”

pozdrawiam
Softice

@Alex W. Barszczewski
Też zasanawiałem się, czy wysłać ten post… Mimo, że „Oda do młodości” dotyczy trochę innej tematyki, to według mnie pasuje do tej dyskusji. Większość z wypowiadających się tu osób, to osoby młode i jako takie powinny kochać i przez pryzmat uczucia, całej tej chemii miłości postrzegać związek z drugą osobą. Według mnie, tylko wtedy ma to sens. Jednakże wiele postów prezentuje podejście do związku z drugą osobą odarte z miłości, bez małżeństwa, bez dzieci, bez deklaracji, że to do końca życia, bez romantyzmu i odrobiny szaleństwa. To właśnie (według mnie) stary świat zaprezentowany w tym wierszu.
Może część czytelników tego bloga wybierze inna opcję na życie niż KON, ZDM, ZDS, ZDC czy http://FTP...

Pozdrawiam
Softice

Zapomniałem jeszcze o drobnym wątku dyskusji.

@Marta
Myślę że Artur N. słusznie porusza pominięte/niepodjęte wątki, po to by DYSKUTOWAĆ. Oczywiście popada trochę w skajności, ale to mała przeciwwaga do wpisu Alexa.
Pamiętajmy że KON to z samej definicji dojrzała emocjonalnie jednostka, co nie zmienia faktu że mimo znajomości kobiet i mocno rozwiniętej empatii może trafić na bardzo różne osobniczki płci przeciwnej, które można przewidywać ale i tak nie można wiedzieć w 100% jak się ostatecznie zachowają.

@Piotr Stanek
Nie zgodzę się z Twoim pierwszym zdaniem. Osobowość taka jak Alex czyni swoje wypowiedzi opiniotwórczymi. Oczywiście nie można brać odpowiedzialności na jaki grunt (osobę) słowa trafią, ale też trzeba mieć świadomość przeróżnych 'gruntów’. I to mówię do nas wszystkich czytających i komentujących. Osoba rozsądna i dojrzała zrozumie przekaz, nawet jeśli z niektórymi twierdzeniami się nie zgodzi.
OK – nie twierdzę że autor promuje jakieś postawy, ale też nie wiesz i nie masz pewności kto to czyta i jak odbiera, więc nie można ocenić wszystkich jedną miarką.
No ale z tego obaj zdajemy sobie sprawę.

@Artur N.
Wszystko fajnie i poniekąd zasadnie (chociaż trochę skrajnie wyolbrzymiając) piszesz, ale na samym wstępie robisz złe założenie – nie ochronisz swoich córek. Możesz je tylko uczyć by same dokonywały możliwie najlepszych dla nich wyborów. By kierowały się nie tylko emocjami ale i rozsądkiem i by znały możliwie życie nie tylko z tego czego nauczą się na własnej skórze, ale też z tego co troskliwy ojciec im możliwie OBIEKTYWNIE przedstawi…

@MarekKk
>>>Zatem w uproszczeniu, relacje z osobą z danej grupy można/trzeba więc również postrzegać na zasadzie przyczynowo-skutkowej, Akcja-Reakcja

Bardzo mi się wydaje słuszne to, co napisałeś.

Alex
Piszesz: „…po pierwsze świadczy to o pewnej słabości wewnętrznej tego mężczyzny, względnie o manipulacyjnym nastawieniu, po drugie jeśli nie chodzi o manipulacje, to można wyróżnić pewną dominująca tendencję. A to juz wystarczy do naszych celów, zobaczysz w następnym poście.”
Byłby to pewnie temat na oddzielne rozważania, więc postaram się odnieść do tego w miarę krótko.
W Twojej odpowiedzi wszystkie stwierdzenia mogę uznać za prawdziwe. Z pewnością znajduję u siebie i słabości i działania manipulacyjne oraz pewną dominującą tendencję.
Mam swoje słabości i niekiedy zdarza się, że w nowych dla mnie sytuacjach czasem odkryję nową :)
Chociaż słowo manipulacja ma dla większości osób wydźwięk negatywny, ja traktuję ją na równi – tzn. może być postrzegana zarówno negatywnie jak i pozytywnie. To zależy od zamiarów, metod, rezultatów. Trzeba być niezwykle świadomym wszystkich metod manipulacji, aby móc jej się wystrzegać. Nawet osoby z natury dobre, czyniący dobro, korzystają z niej w pewnych sytuacjach, w mniejszym lub większym stopniu, świadomie lub nie.
Rzeczywiście każdy ma swoją, jak to ująłeś, dominującą tendencję, czy też mniej podatne na zmiany cechy, po których łatwiej jest przeprowadzać ogólną klasyfikację. Uważam przy tym, że przy najmniej w niektórych przypadkach, aby ją przeprowadzić na danym człowieku, trzeba go na prawdę dobrze poznać w różnych sytuacjach lub znać i umieć zastosować „sztuczki” psychologiczne.
Chętnie poczekam na kolejny post z tej serii.

PS. Określenie FTP jest łagodniejszą formą określenia, które gdzieś, kiedyś przeczytałem odnośnie relacji damsko-męskich – WSN – wiecznie sfrustrowany nieudacznik. Miało ono chyba nieco głębsze znaczenie, gdyż tekst mówił o tym, że frustracje wynikające z nieudanych kontaktów mają również wpływ na niepożądane zachowania WSNa (agresja, depresja itp.) oraz zdecydowanie wpływają negatywnie na inne dziedziny jego życia.
W przypadku FTP natomiast zakładasz, że niska samoocena może nie dotyczyć innych dziedzin.
Pozdrawiam,
Marek

Alexie już odpowiadam Ci o co mi chodziło.

Chodziło o podejście KON czyli zakończyć związek jak tylko coś zaczyna być nie tak – tak większość to odbiera co widać po komentarzach. Nie wiem czy tak był Twój cel, ale znając trochę psychologię ludzką to każdy odczyta sobie to tak jak będzie chciał -albo przeinaczy w jedną stronę (że niby się „autopromujesz”) albo w drugą (że zmienianie kobiet jak rękawiczki jest jak najbardziej w porządku – i nie trzeba ich wcześniej o swoich zamiarach informować).

Ogólnie przez cały ten cykl (i nie tylko, bo w kilku innych postach też była o tym mowa) pojawia się wychwalanie stylu bycia singlem i jaki to oni mają możliwość poznania „psychologii kobiety”. Tylko, że może tą „psychologię” się poznaje tylko nie do końca i nie poznaje się psychologi tej konkretnej kobiety. Bo to się naprawdę robi ciekawe jak są jakieś kłopoty i jak kobieta jest na tyle przed nami otwarta, że ma ochotę o tym opowiedzieć. A to przychodzi jej z czasem dłuższym niż jeden czy dwa lata….

Więc nie wiem czy to uproszczenie, to narzędzie które spłyca relacje między kobietą, a mężczyzną przynosi więcej pożytku czy szkody.

Dziękuję Alex za serię postów o męskich typach – wiele zrozumiałam. Oczywiście, jak zastrzegasz wśród tych typów są i wyjątki („ … nie możemy wykluczyć istnienia jakiś wyjątków, ale pisząc praktyczny post nie będę sie zajmował promilami…”), ale jakie jest prawdopodobieństwo trafienia na wyjątek?
W tym miejscu przypomina mi się wiele wnoszący (w mojej opinii) w temat schematów męsko-damskich film „He’s just not that into you” („Kobiety pragną bardziej”). Możemy wierzyć, że nie jesteśmy regułą i napotkany przez nas:
– FTP wyewoluował i jednak dowiedział się czegoś istotnego o kobietach, dzięki czemu nie szuka już drugiej mamusi,
– ZDM zrozumiał, że naprawdę wartościowe nie muszą być twierdze trudne do zdobycia,
– ZDS jest na najlepszej drodze do oduczenia się traktowania kobiet przedmiotowo,
– ZDC zaczął pracować nad własnym poczuciem wartości i nie buduje go używając do tego bez zahamowań kobiet, a
– KON zapragnął zbudować relację „na całe życie” (zrozumiałe, że wtedy nie byłby już typowym KON),
czyli spotkałyśmy odstępstwo od reguły – wyjątek. A jednak prawdopodobieństwo natrafienia na wyjątek jest nieznaczne, więc szukamy reguł, aby mieć większe zrozumienie tego (proszę wybaczyć uproszczenie), co jest dostępne na rynku i jak to się wpasowuje w nasze potrzeby konsumpcyjne. I oto pojawia się, moim zdaniem, kluczowe zadanie: uświadomienie sobie WŁASNYCH potrzeb.
Pisała już o tym Ewa W wyliczając trafne pytania, które warto sobie zadać poszukując tych potrzeb, indywidualnych, a nie zaczerpniętych ze schematów, które nas otaczają i są powszechnie akceptowane.
Trafnie ujęła to także Kocimiętka: „Dzięki tej klasyfikacji każda świadoma własnych potrzeb kobieta może sobie choćby w przybliżeniu ocenić jakiego typu partner po prostu spełnia jej kryteria a który raczej nie rokuje dobrze pod kątem jakiejkolwiek relacji związanej z intymnością”.

I, choć rozumiem Alex, że punktem wyjścia było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie „Jak mu to powiedzieć…?” i temu właśnie służyła typologia mężczyzn, to – w moim rozumieniu – podział ten obejmuje znacznie większy obszar niż jedynie odpowiedź na pytanie postu.

Równocześnie rodzą się kolejne pytania: jak odnaleźć te indywidualne potrzeby czyli jak stać się świadomą własnych potrzeb kobietą? Pytanie może wydać się banalne, ale jest kluczowe, bo wiąże się z odwagą realizacji własnego scenariuszu na życie. Wielokrotnie pisałeś, Alex o tym, że – a to szkoła, a to rodzina, a to otoczenie – często narzucają nam akceptowalne schematy. Stan taki trwa z reguły dosyć długo, w związku z czym wyjście z tego stanu jest – według moich doświadczeń – procesem, często długoterminowym. Być może także z tego powodu czterdziestokilkuletnie kobiety uświadamiają sobie, że na monogamiczną relację, jaką stworzyły w swoim życiu z mężczyzną, zdecydowały się realizując powszechnie znane i akceptowane schematy życiowe, a nie własne potrzeby w tym zakresie. W tym kontekście pojawia się grupa ludzi, którzy mają odwagę iść własną drogą, także w obszarze związków. Taką grupę skupia Twój blog nie zamykając się przy tym na dialog z różnymi postawami życiowymi. I to jest w moich oczach wielka wartość, bo dyskusja ludzi o różnych poglądach zawsze czegoś uczy, choćby tego, że jesteśmy różni i powinniśmy te różnice nie tylko akceptować, ale i szanować. Nawet, gdy ktoś napisze niewybredny komentarz pod Twoim adresem, jako czytelnik wynoszę z takiej wymiany zdań wiedzę. Być może w tym właśnie celu publikujesz takie komentarze (?).

Kocimiętka:
Twoje porównanie (bardzo ciekawie i jasno obrazujące) typ KON i ciasteczko wzbudziło kilka moich przemyśleń:
Sądzę, że typ KON będzie odpowiadał tylko kobietom, które potrafią żyć w teraźniejszości. Nie skupiają się na przeszłości (nie przepytują faceta o jego poprzednie partnerki, nie badają życiorysu) i nie wybiegają myślą w przyszłość (nie planują partnerstwa po sakramentalne „aż śmierć nas nie rozłączy”, a po drodze zacieśnianie więzów poprzez tworzenie wspólnego domu, budżetu, rodziny). Sądzę, że sprawa zamyka się w powszechnie znanym „mieć ciastko i zjeść ciastko”. Albo mieć albo zjeść, inaczej nie sposób…

Dodam, że posty na tym blogu dotyczące relacji damsko-męskich są przeze mnie czytane z wielkim zainteresowaniem i postrzegam je jako część mojego rozwoju osobistego. Z tego też względu nie zgodzę się z opinią Softice o nie poruszaniu tego typu tematyki w tym miejscu. Zauważmy, że Alex ma pod zdjęciem zamieszczone – obok określeń „coach” i „trener” – również termin „life mentor”, a w życiu większości ludzi istotne znaczenie odgrywa tematyka męsko-damska. I – pro forma odpowiem Alex na Twoje pytanie umieszczone w jednym z komentarzy – to, że w tej dziedzinie możemy doświadczać czegoś nowego całe życie to faktycznie wspaniała perspektywa :).

Alex i Ewa W.

No cóż – co człowiek to inne doświadczenia i zawsze miło je powymieniać.

@Alex:
„eżeli ktos odczyta post o Koneserze : „że zmienianie kobiet jak rękawiczki jest jak najbardziej w porządku – i nie trzeba ich wcześniej o swoich zamiarach informować” to albo nie przeczytał postu i moich komentarzy pod nim, albo ma ciężki problem z odbieraniem przekazów werbalnych, który opisałem w poście http://alexba.eu/2009-09-13/rozwoj-kariera-praca/przekaz-odbior/”

Alex – mam wrażenie (i nadzieję) że Ty byś tak nie postąpił.. chodzi mi tylko o to, że ludzie różnie mogą ten post odbierać.. ale pewnie jak nie użyją Twoich wypowiedzi do argumentowania sobie samemu, że dobrze robią to znajdą coś innego.. ludzie zawsze znajdą coś by swoje postępowanie jakoś wytłumaczyć

Dalej piszesz:
„To są Twoje doświadczenia, z całym szacunkiem moje są zupełnie inne. Generalnie ludzie w bezpośrednim kontakcie bardzo szybko otwierają się przede mną.”

i Kocimiętka

„Moim zdaniem bliskość i “głębokość” relacji a co za tym idzie poziom “zgłębienia” czyjejkolwiek psychiki zależy przede wszystkim od otwartości emocjonalnej obojga. Przy czym obserwuję pewną zależność polegającą na tym, że każda ze stron otwiera się i odkrywa emocjonalnie tak bardzo jak druga strona jest w stanie to zaakceptować.”

Raczej nie mam problemów z tym aby się przed ludźmi otworzyć, albo żeby oni otworzyli się przede mną. Na pewno brak mi Twojego życiowego doświadczenia, chociażby z racji wieku – nie wszystko jeszcze widziałem. Natomiast są sprawy, które tkwią tak głęboko w człowieku, że sam sobie nie zdaje z tego sprawy. Po to przecież, między innymi, piszesz na tym blogu o naszym „zaprogramowaniu” – to są rzeczy o których przeciętny zjadacz chleba nie będzie zdawał sobie sprawy do końca życia.
I jest dużo tego typu spraw, a je można zaobserwować dopiero po jakimś czasie, przy określonych warunkach, w określonych sytuacjach.

A teraz postaram się wytłumaczyć to obrazowo. Niektórzy ludzie lubią grać w pokera na żywo. Gra jest emocjonująca – można obserwować innych, zauważyć jakie są ich ukryte znaki (tells). Po wielu grach z różnymi osobami pojawia się obraz całości – okazuje się, że część znaków się powtarza. Jednak najmocniejszą przewagą jest poznanie znaku konkretnej osoby i pewność, że za każdym razem jak jest on wykonywany, to oznacza on coś konkretnego.

Tak samo jest moim zdaniem z kobietami. KON – którego większość zgromadzonych na blogu osób odbiera jako „najlepszy” z przedstawionych typów o czym świadczą komentarze(ale jak mówisz to efekt nie zamierzony – tak wyszło) – jest taką osobą która gra ze wszystkimi i zna tą „grę” bardzo dobrze. Mi jednak dużo bardziej sprawia przyjemność poznanie mniejszej liczby osób, ale za to na tyle dobrze, na ile potrafię.

To że mamy różne punkty widzenia to pewnie nawet jest ciekawiej. Obawiam się tylko, że niektórzy mogli Twoje słowa źle zinterpretować (możliwe, że sam na początku podświadomie tak zrobiłem) – ale w sumie to chyba nie nasz problem.

Co do poplątania to mogłem trochę się zakręcić – pisałem z pracy i po długiej przerwie w komentarzach.

Tytułem wyjaśnienia.
Przyznaję, mój post był zupełnie nie na temat.
Wątek „w jaki sposób kobieta ma/może/powinna zaproponować seks mężczyźnie” jako taki mnie nie interesuje. Mój stosunek do relacji damsko-męskich jest dość konserwatywny. Tam gdzie jedni widzą „rycerza” inni zobaczą „zakuty łeb”. Oszczędzę nam tej dyskusji. Może nawet niepotrzebnie zabrałem głos?

Moim celem było tylko zwrócenie uwagi na negatywne cechy KONesera. Zrobiłem to, ponieważ jego charakterystyka mogła wydawać się najbardziej sympatyczna, pozytywna. Również w komentarzach. Tymczasem w mojej opinii jest to typ najbardziej niebezpieczny. Prawdopodobnie z uwagi na doświadczenie i znajomość kobiet. Niebezpieczny dlatego, że proponuje intensywną relację ale ze z góry założonym, ograniczonym terminem ważności. Młode dziewczyny, nawet mimo jasnych deklaracji tzw. konesera, mogą naiwnie liczyć na trwały związek. Tymczasem inne typy w mojej opinii gwarantują związki trwalsze. Może nawet zdobywca. Uważacie, że koneser nie zaangażuje się w związek z młodą, naiwną dziewczyną? Nie wierzę.

Owszem pisałem o dzieciach, mężach, ojcach. Mam nadzieję, że są dziewczyny, dla których facet to nie tylko przygoda. Pisałem głównie do nich.

Niektóre osoby źle przyjęły moje słowa: „chronić córki”. Proszę nie wyobrażać sobie tutaj krat, pasa cnoty czy jakiejś psychoprzemocy, manipulacji. Miałem na myśli zwykłe wychowanie w określonym systemie wartości. Niemodne? Być może.

Witam,

przeczytawszy charakterystyki wszystkich przedstawionych przez Aleksa typów mężczyzn, z pełną świadomością stwierdzam, że mój partner to zdecydowanie typ KONESERA.
Postaram się opisać, jak wygląda nasz związek.

Decydując się na relację z nim musiałam opuścić moje rodzinne strony – zostawić bliskich, przyjaciół…
I tu sprawdziły się jedne ze słów Aleksa:
„na ile jest to w ogóle dla mężczyzny możliwe, to znają psychikę i sposób myślenia kobiet,
potrafią z kobietą swobodnie i kompetentnie rozmawiać na najbardziej intymne tematy, prawie jak inna kobieta”.
Jego otwartość i zrozumienie spowodowały, że stał się dla mnie najbliższą mi osobą. Nie mam już potrzeby dzwonić do przyjaciółek z każdym problemem, gdyż wiem, że mój partner nie tylko mnie wysłucha, ale i będzie się starał zrozumieć i pomóc. Dzięki takiej jego postawie moja tęsknota za rodzinnymi stronami nie jest aż tak dotkliwa. To jest właśnie to 'bezpieczeństwo emocjonalne’, o którym mowa w powyższym poście.

Kolejny punkt to bardzo silne poczucie własnej wartości i niezależność KONa.
I to jest dla mnie najtrudniejsze w tej relacji, albowiem wymaga dużej pracy i mądrości z mojej strony.
Podstawą udanego związku z KONem jest uczciwość i zaufanie. KON nigdy nie stanie się 'pieskiem na uwięzi’, nigdy nie będzie budował relacji na wzajemnym uzależnieniu od siebie – jego związki opierają się na dobrowolnym wyborze ( nie jestem z tobą, bo żyć bez ciebie nie mogę, ale dlatego, że tak wybrałem i tego chcę). Mi, jako partnerce KONa czasem sprawia to trudność, bo – nie ukrywam – przyjemnie i wygodnie jest mieć kogoś 'na uwięzi’, wpatrzonego w ciebie jak w obrazek i spełniającego twoje zachcianki. Ale to jest oczywiście złudne i niedojrzałe. Gdy obdarzysz KONa bezgranicznym zaufaniem, wtedy otrzymasz od niego o wiele dojrzalszą i piękniejszą relację. To człowiek, u boku którego kobieta czuje się bezpiecznie, pewnie, który potrafi inspirować, mobilizować, wspierać. Jak żaden inny typ mężczyzny swoje relacje opiera na uczciwości i jasnych zasadach. Przejrzystość i szczerość. I w naszym przypadku to się sprawdziło już od samego początku – gierki, pół-słówka nie zdały egzaminu. Dopiero gdy zebrałam się na odwagę i otwarcie postawiłam pytanie – „może do mnie przyjedziesz?” /wcześniej znaliśmy się jedynie z internetu/ – poskutkowało. 'Zaryzykował’ ;) .
Już pierwsze spotkanie z nim zrobiło na mnie piorunujące wrażenie, choć nie umiałabym nazwać tego, co konkretnie wtedy mnie w nim tak urzekło…

Nigdy przy żadnym mężczyźnie nie czułam się tak jak przy nim. Nikt nigdy nie był w stanie mnie tak inspirować do działania i tak dodawać skrzydeł jak on. Dzięki jego odpowiedniemu podejściu do spraw seksu (kolejny ukłon w stronę znajomości kobiecej psychiki) odłożyłam na bok moje lęki, zranienia, strachy, kompleksy, zahamowania… (choć one lubią wracać, ale WSPÓLNIE dajemy sobie z nimi radę). Nigdy przy nikim nie czułam się taka bezpieczna i kochana. No właśnie – niektórzy w swoich komentarzach obawiają się czy KON może być dobrym kandydatem na męża, ojca. Z własnego doświadczenia powiem tak – jeśli KON trafi na odpowiednią partnerkę to oboje mogą stworzyć naprawdę udany i trwały związek. Bo jeśli KON zdecyduje się na założenie rodziny, to dane kobiecie słowo i wierność będą miały dla niego ogromną wartość. Kluczem jest uczciwość, zaufanie, nieustanna praca i wolność drugiego ponad własny egoizm. Cechy te równomiernie wypływające z obu stron dają niesamowity efekt.

Pozdrawiam,
szczęśliwa żona KONa.

Powtarza się tutaj to bezpieczeństwo emocjonalne, które hipotetyczny KON „zapewnia” kobiecie. Czy tylko ja jestem przekonana, że bezpieczeństwo emocjonalne można sobie zapewnić jedynie we własnym zakresie? Co to za bezpieczeństwo emocjonalne skoro zależy od osoby trzeciej?

Widzę dyskusja bardzo się rozwinęła. Naprawdę trafiłeś z tematem Alex. W swoim komentarzu chciałem opisać moje kontakty z KON. Ja jako ZDM:) Jako, że jestem trochę emocjonalnym kaleką, brak mi szczególnej empatii mój opis to głównie pierwsze i kilka kolejnych wrażeń. Ciężko mi odróżnić które cechy są indywidualne tej osoby, a które charakteryzują generalnie KON, więc nie bądź dla mnie zbyt krytyczny Alexie :)
Musze przyznać, że KON którego poznałem całkiem niedawno a mam 23 lata był pierwszym dotychczas! Na pierwsze wrażenie jest bardzo łagodny, spokojnie odpowiada i trochę tak sprawia wrażenie geja. Lubi spędzać czas z wieloma osobami ( ekstrawertyk ) i lubi relacje jakie zachodzą między ludźmi. Szczególnie interesują go relacje i uczucia innych oraz lubi również opowiadać o swoich relacjach. Nie potrafię wyjaśnić tego fenomenu jak on to robi, ale potrafi zainteresować sobą płeć przeciwną. Jest sentymentalny, lubi się „drażnić” słownie.
Prowadziliśmy wiele dyskusji na tematy związków damsko-męskich. Jestem z jedną dziewyczną w długim, już kilkuletnim związku. KON uważał, że nie mogę być szczęśliwy, a przynajmniej nie da się powiedzieć tego bez porównania do poprzednich związków.
Wcześniej był poruszony temat kończenia relacji przez KON, szczególnie, że jest ich często wiele. KON zwyczajnie tłumaczy dlaczego ten związek nie ma przyszłość. Przeważnie odbywa się to w otwartej i szczerej rozmowie.

A nawiązując do dyskusji. Jako ZDM chciałbym zachwalić ten typ. Właśnie oferuje on wierność i zaangażowanie. Wnioskuję z postu, że twoim zdaniem Alexie jest to często zbyt duże zaangażowanie utrudniające rozstanie, gdy kobieta ma go dosyć. Jednak właśnie ten typ zapewnia stabilność, szczególnie w przypadku często tymczasowych trudności nie poddaje się i dalej dba o rozwój związku. Co więcej próbowałem swój związek bardziej ” poluzować ” i spotkałem się z negatywnym odzewem partnerki:) Może Cię zaskoczę, ale w pełni mi to odpowiada, ponieważ realizują się w inncyh interesujących dziedzinach. Stabilny związek bardzo mi w tym pomaga. Bycie KON zwyczajnie nie jest dla mnie.
Ps. Dodam, że poruszyłeś bardzo interesujący temat. Widać, że masz duże doświadczenie na tym polu, ale trochę inną perspektywę. Co czyni twoją opinie jeszcze ciekawszą.

Agnieszka KK
„Nigdzie nie napisałam, że to jest podstawowy cel.”
W takim razie co znaczy określenie: „to dopiero wtedy” ?

„Poza tym pomieszałeś Witku kolejność, o której piszę – warunkiem udanego związku nie jest zamiana w męża czy ojca!”
uff, ja tylko pytałem by się dowiedzieć co masz na myśli :-)

„Udany związek z KONem zależy od wielu innych czynników, a małżeństwo czy ojcostwo mogą być kolejnymi etapami relacji, które mogą ją pogłębić, ale na pewno same w sobie nie są jakimś gwarantem szczęścia.”

no właśnie – mogą ale nie muszą, masz jakieś gwarancje, że tak się stanie? co możesz powiedzieć/zaplanować za 5-10lat? a za 20?
skoro nie są gwarantem szczęścia to po co są?

„Nie rozumiem dlaczego partnerka KONa wg Twojego mniemania nie zastanawia się nad ewentualnym rozwojem relacji z nim biegnącym np w stronę małżeństwa. Takie myśli są czymś zupełnie normalnym.”

to, że dla Ciebie jest to normalne to nie znaczy, że to jest obiektywnie normalne :-)
oczywiście, że możesz się zastanawiać ale im dłużej się zastanawiasz tym mniej jesteś w chwili obecnej wszystkimi zmysłami :-)
'Życie jest czymś, co przydarza się nam w czasie, kiedy jesteśmy zajęci planowaniem innych rzeczy.’

” Nie zgodzę się również, że pełnię spełnienia można odczuć jedynie ciesząc się chwilą. Również długotrwałe monogamiczne relacje mogą dostarczyć człowiekowi niesamowitych wrażeń. ”

To pierwsze wiesz napewno bo odczuwasz TERAZ a to drugie obarczone jest dużą dozą niepewności :-)
Poza tym, na długotrwałą monogamiczną relacje składają się pojedyncze chwile a nie rozmyślanie jaka to ona jest długa czy krótka.

„Po pierwsze – gdybym miała w jednym słowie scharakteryzować KONa to by to była UCZCIWOŚĆ. To facet szczery, lubiący przejrzyste zasady. To ktoś, kto decyzje podejmuje świadomie i w pełni dobrowolnie.”

to po prostu samodzielny partner, który jest sobą i otwarcie o tym komunikuje

„Jeśli zatem KON zdecyduje się na małżeństwo, będzie to decyzja przemyślana. Będzie także gotowy ponieść jej konsekwencje.”

po prostu nie mieszałbym do tego KONa :-) zrobiłaś takie założenie i dalej wyciągasz z tego wnioski, nie mówie, że wnioski są jakieś od czapy ale założenie jest conajmniej uproszczone

„Oczywiście nie wyklucza to ewentualnego rozstania w przypadku, gdy wzajemna relacja się rozsypie, niemniej jednak uważam, że KON decydując się na taką deklarację jaką jest małżeństwo, jak mało kto zrobi to bardzo, bardzo przemyślanie i świadomie.”

myślę, że się na nią nie zdecyduje :-) i to bardzo świadomie :-) wręcz przemyślanie :-) jak mało kto :-)

„Małżeństwo to nie kajdany. Również w małżeństwie KON może być wolny. Dla mnie to się nie wyklucza. Bo moim zdaniem dla KONa nie tyle wolność w – przepraszam za sformułowanie – dostępie do kobiet”

to chyba jest isotne dla Zdobywców :-)
chyba wazniejsze od dostepu do kobiet jest dostep do swojego wnetrza i przezywania bez skrępowania ale mogę się mylić

„KONa nie można nigdy mieć całego. On musi mieć tę swoją wewnętrzną wolność i niezależność. To jeden z najtrudniejszych elementów w budowaniu trwałego związku z KONem, bo czasem kobiecie ciężko taki stan rzeczy zaakceptować.”

po pierwsze skupianie się na „budowaniu” i to od razu „trwałego” powoduje, że oddalasz się od chwili obecnej
po drugie jak ciężko taki stan zaakceptować to po co się zmuszasz?

„dzięki bardzo dobrej znajomości kobiecej psychiki nie tylko z uwagą mnie słucha, ale i stara się zrozumieć, pomóc. Niestety z moich doświadczeń wynika, że jednak wielu panom owo ‘zrozumieć’ wypada i zostaje jedynie – wysłucha (ale z jakim skutkiem?) i chce doradzić (czyli działanie po męsku-jest problem, należy go rozwiązać).”

Tu bym się zgodził: istnieje kolosalna różnica pomiędzy „pomóc” a „doradzić” :-)

„I dobrze mi przy jego boku.”

i niech tak zostanie :-)

Alex,

Napisałeś „Ten podział opisałem w konkretnym celu praktycznym, a nie po to, aby wzbudzić określone odczucia :)”

Doskonale to rozumiem. Po prostu mam takie wrażenie (wiem, że to tylko moje wrażenie) że gdyby był tam typ pośredni o którym pisałem nie było by zarzutów, że klasyfikacja jest niekompletna. Choć może na potrzeby zadanego problemu jest wystarczająca (czasami się łapię na tym, że zapominam iz całość dotyczy dość konkretnej sytuacji)

Niemniej jednak dla mnie jest o tyle wartościowa, że mogłem zastanowić się do którego typu sam mam najbliżej i ewentualnie co z tym fantem zrobić.

WitekZ

Napisałeś” „Agnieszka KK “Nigdzie nie napisałam, że to jest podstawowy cel.” W takim razie co znaczy określenie: “to dopiero wtedy” ?”

Określenie „to dopiero wtedy” zostało użyte przez Ciebie. Agnieszka nigdzie tak nie napisała. Ja zrozumiałem wypowiedź Agnieszki „jeśli KON trafi na odpowiednią partnerkę to oboje mogą stworzyć naprawdę udany i trwały związek.”” tak, że tylko z odpowiednią partnerką KON może stworzyć trwały związek (a w szczególnym wypadku małżeństwo)

Piszesz też: ” “Oczywiście nie wyklucza to ewentualnego rozstania w przypadku, gdy wzajemna relacja się rozsypie, niemniej jednak uważam, że KON decydując się na taką deklarację jaką jest małżeństwo, jak mało kto zrobi to bardzo, bardzo przemyślanie i świadomie.”

myślę, że się na nią nie zdecyduje :) i to bardzo świadomie :) wręcz przemyślanie :) jak mało kto :)”

Niby dlaczego? Ze zacytuję odpowiedź Alexa z tego wątku: „Oczywiście, jeśli chodzi o zaprzęgnięcie KON do typowego kieratu to czarno to widzę, z drugiej strony łatwo wyobrażalne są wieloletnie związki polegające nie jak u większości ludzi, na wspólnym więzienie, lecz na wspólnym „wybiegu” No ale to jest temat wykraczający poza zakres postu” Ja bez problemu mogę sobie wyobrazić KONa w związku małżeńskim. Oczywiście nie będzie on oparty jedynie o wspólnotę gospodarczą i zasiedzenie.

Artur N.

Napisałeś: „Zapomniałeś jeszcze, że w związku bywają inne osoby – dzieci. One do prawidłowego rozwoju emocjonalnego potrzebują obojga rodziców.”

Pamiętajmy o tym, że cała seria postów opisuje sytuację w której to kobieta relację przyjacielską chce rozszerzyć o pierwiastek erotyczny. To o czym piszesz zupełnie jej nie dotyczy i wykracza poza zakres omawianego tu tematu.

Napisałeś też: „Po pierwsze słowo “obojgu” w tym zdaniu zwykle oznacza “mnie”. Gdy “mnie” nie jest dobrze to nie może być dobrze “obojgu”.” oraz „Uczciwy koneser nie obiecuje małżeństwa aż po grób. Przeciwnie, mówi że: “będziemy razem dopóki będzie nam (mi?) dobrze.” ”

Z tym się nie zgodzę. Odbieram te wypowiedzi jako sugestię, że to KON zawsze kończy relację i że jeśli się ona kończy to tylko dlatego że coś mu przestało odpowiadać. To jest moim zdaniem pewne nadużycie. Bez problemu potrafię sobie wyobrazić sytuację w której to kobieta kończy relację. No chyba, że sugerujesz, że KON nie da jej prawa do takiej decyzji i będzie za wszelką cenę starał się utrzymać związek bo mu on nadal bardzo odpowiada. Dla mnie nam jest jak najbardziej uprawnione.

W ogóle mam wrażenie, że KONa duża ilość osób postrzega jako takiego bawidamka. Zawróci taki dziewczynie w głowie, porucha sobie (że użyję takiego dosadnego wyrażenia) a jak mu się już znudzi to, po miesiącu / dwu, porzuci, bez słowa, bo przecież od początku ostrzegał, że nie można mieć go na wyłączność. Co jest dla mnie zupełnie niezrozumiałe (bardziej pasuje do typu ZDC/S) podobnie jak przeświadczenie, że przy najmniejszym problemie KON szybko się ze związku ewakuuje.

W ogóle to dopiero pisząc ten komentarz dotarło do mnie jak bardzo trzeba mieć w pamięci że wszystkie typy opisane w postach dotyczą sytuacji w której to kobieta chce zaproponować sex facetowi i to nie pierwszemu lepszemu ale takiemu z którym jest w dobrym przyjacielskim związku.

Pozdrawiam.
Grzegorz.

Drogi Witku,

po kolei:
-odnośnie Twojego 'to dopiero wtedy’? oraz
-„no właśnie – mogą ale nie muszą, masz jakieś gwarancje, że tak się stanie? co możesz powiedzieć/zaplanować za 5-10lat? a za 20?
skoro nie są gwarantem szczęścia to po co są?”

-żaden partner, żaden papierek i żadne słowo nie są same w sobie gwarantem szczęścia. Dla mnie osobiście małżeństwo, dzieci są naturalną koleją rzeczy w rozwoju udanego związku. Dla mnie. Wszystko zależy od wzajemnych oczekiwań obu partnerów. Dla jednych małżeństwo będzie tym, czego pragną, a dla innych będzie to ostatnia rzecz, do której by dążyli.

A na to, że związek jest udany składa się wiele czynników, z których praca nad takim stanem rzeczy jest zdecydowanie na pierwszym miejscu. Więc jak sam widzisz-nie uważam, by czy to małżeństwo, czy rodzicielstwo samo w sobie wpływało na satysfakcjonujący poziom relacji ( czasem jest to zauważalne na krótką metę, po czym, jeśli nie nastąpią inne zmiany, sytuacja zazwyczaj wraca do 'normy’)

-„to, że dla Ciebie jest to normalne to nie znaczy, że to jest obiektywnie normalne :-)
oczywiście, że możesz się zastanawiać ale im dłużej się zastanawiasz tym mniej jesteś w chwili obecnej wszystkimi zmysłami :-)”

-pisząc o tym, że takie myśli (o rozwoju relacji w stronę małżeństwa) są czymś normalnym chciałam powiedzieć, że nie tyle są one naturalną koleją rzeczy (czyli stanem przytrafiającym się każdemu ) tylko, że nie jest czymś niezwykłym, gdy u niektórych kobiet się one pojawią. Uważam to za normalne.

Poza tym, dla mnie osobiście Twoje podejście polegające jedynie na skupieniu się nad tym co 'tu i teraz’ jest złudne, albowiem owszem-żyję w danej chwili, ale odpowiednio planując przyszłość mam wpływ na to, jak ta 'dana chwila’ za jakiś czas będzie wyglądała. Nie umniejsza to jednak mojego stanu zaangażowania w 'tu i teraz’. Moim zdaniem to się nie wyklucza, a wzajemnie uzupełnia i kształtuje.

„To pierwsze wiesz napewno bo odczuwasz TERAZ a to drugie obarczone jest dużą dozą niepewności :-)”

-znów-czy niepewność wyklucza powodzenie i szczęście?

-„myślę, że się na nią nie zdecyduje :-) i to bardzo świadomie :-) wręcz przemyślanie :-) jak mało kto :-)”

-zgadam się z tym, że małżeństwo nie jest powszechnym stanem dla KONa, jednak uważam, że nie jest również stanem, na który – przy spełnieniu odpowiednich warunków i zaistnieniu odpowiednich okoliczności by się nie zdecydował.

„chyba wazniejsze od dostepu do kobiet jest dostep do swojego wnetrza i przezywania bez skrępowania ale mogę się mylić”

-chyba o tym napisałam w drugiej części tej wypowiedzi, nieprawdaż? Jednak cytując mnie przytoczyłeś jedynie pierwszą część przeinaczając całkowicie moją myśl.

„po pierwsze skupianie się na “budowaniu” i to od razu “trwałego” powoduje, że oddalasz się od chwili obecnej”

-A kto powiedział, że zaczynając z kimś relację od razu zakasam rękawy i już buduję podwaliny pod stały, długoterminowy związek? Nigdzie o tym nie pisałam. Początki relacji to wzajemne cieszenie się sobą, chwilą, poznawanie siebie itp. Dopiero z czasem można powoli zacząć (jeśli obie strony tego pragną oczywiście ) przekształcać ten związek w inny typ relacji. Ale to przecież przychodzi płynnie i naturalnie. Jednym z etapów może być małżeństwo, ale związek może równie dobrze ewoluować bardziej w stronę przyjaźni czy stać się innego typu układem. Wszystko zależy od wzajemnych oczekiwań i ustaleń między partnerami.

„jak ciężko taki stan zaakceptować to po co się zmuszasz?”

Zobacz jak przeinaczyłeś moją wypowiedź – napisałam, że czasami sprawia mi to trudność. To, że coś bywa trudne nie jest powodem, by to porzucić. Dla mnie to forma wyzwania, chęć pracy nad sobą, rozwijanie umiejętności 'uczenia się’ partnera. W żadnym wypadku nie napisałam, że jest to dla mnie droga przez mękę. Trudności są stałym elementem naszego życia. Nie zamierzam ich unikać, tylko chcę je rozwiązywać.

Tyle gwoli wyjaśnienia,

dziękuję Grzegorzowi za uzupełnienie mojej wypowiedzi :)

pozdrawiam Agnieszka KK

Witam
To jest pierwszy post więc chiałbym na początek się przywitać. Trafiłem na tę stronę zupełnie przez przypadek, a jest tutaj co czytać. Wielki więc szacunek dla Alexa, za tę stronę – daje dużo do myślenia.

Wracając do tematu, a czy to nie jest tak, że koneserów jednak nie ma, są to tylko inne typy zdobywców, którzy na czas konkretnych sytuacji grają koneserów (najczęściej do pewnego czasu) – jedni nieudolie i będą kwalifikiowani do zdobywców, inni bardziej udolnie i będą kwalifikowani jako koneserzy.

Pozdrawiam serdecznie
Paweł W.